ნაზი კილასონია

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
ნაზი კილასონია
დაბადების თარიღი 18 ოქტომბერი, 1926
აბისი, შიდა ქართლი
გარდაცვალების თარიღი 16 აგვისტო, 1993 (66 წლის)
დაკრძალულია მწერალთა და საზოგადო მოღვაწეთა საბურთალოს პანთეონი
ეროვნება ქართველი
მოქალაქეობა საქართველო
ალმა-მატერი თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტი
საქმიანობა მწერალი

ნაზი კილასონია (დ. 18 ოქტომბერი, 1926, აბისი — გ. 16 აგვისტო, 1993) — ქართველი მწერალი, პოეტი, ჟურნალ „პიონერის“ ლიტერატურული მუშაკი (1955-1959), ასევე ჟურნალ „საქართველოს ქალის“ რედაქციის ლიტერატურისა და ხელოვნების განყოფილების გამგე (1959 წლიდან).[1]

დაამთავრა თბილისის ქალთა მე-6 სკოლა. 1949-1954 წლებში სწავლობდა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის დასავლეთ ევროპის ენებისა და ლიტერატურის ფაკულტეტზე.

მისი პირველი ლექსები გამოაქვეყნა 1952 წელს ალმანახ „პირველ სხივსა“ და გაზეთ „ლიტერატურულ საქართველოში“, ხოლო პირველი წიგნი - „ლექსები“ 1954 წელს. სულ გამოცემულია მისი თხუთმეტამდე კრებული, მათ შორის საბავშვო წიგნები: "ჩემი დაიკო მაიკო", „ხოტორა“, „ჩემი თაობის ფრთებო“.

ნაზი კილასონია გარდაიცვალა 1993 წლის 15 აგვისტოს. დაკრძალულია საბურთალოს პანთეონში.

ბიბლიოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  • „დიდება შენდა“: ლექსები - თბილისი, ნაკადული, 1987. - 96გვ.
  • „გზაფერადი“: ლექსები - თბილისი, მერანი, 1972. - 117გვ.
  • „ჩემი თაობის ფრთები“: ლექსები საშ. და უფროსი ასაკის ბავშვთათვის - თბილისი, ნაკადული, 1965. - 43გვ.
  • „კოტორა“: ლექსები სკოლამდელთათვის - თბილისი, ნაკადული, 1960. - 15გვ.

რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  1. ნაზი კილასონია. ლიტერატურის მუზეუმი. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2019-01-14. ციტირების თარიღი: 6 თებერვალი, 2018.