მაცუო ბასიო

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
მაცუო ბასიო
იაპონ. 松尾芭蕉[1]
დაბადების თარიღი 1644[2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] [9] [10] [11] [12] [13] [14] [15] [16] [17] [18] [19] [20] [21] [22] [23] [24] [25] [26] [27] [28] [29]
დაბადების ადგილი Bashō's birth house, Iga Province, ტოკუგავა
გარდაცვალების თარიღი 28 ნოემბერი, 1694(1694-11-28)[9] [14] [30]
გარდაცვალების ადგილი Midōsuji, Settsu Province, ტოკუგავა
დასაფლავებულია Gichū-ji
ფსევდონიმი 甚七郎, 甚四郎 და 俳聖
საქმიანობა პოეტი[30] და მწერალი
ენა იაპონური ენა
მოქალაქეობა იაპონია
ჟანრი haikai
Magnum opus ოკუ ნო ჰოსომიტი, ზღვის ნიჟარის თამაში და Nozarashi Kikō

მაცუო ბასიო (მეორე ფსევდონიმი მუნეფუსა; ნამდვილი სახელი ძინსიტირო) (დ. 1644 ― გ. 28 ნოემბერი, 1694, ოსაკა) — იაპონელი პოეტი. წარმოშობით სამურაი. 1672-იდან სახელმწიფო სამსახურს ეწეოდა. ედოში (ახლანდელი ტოკიო). შემდეგ მიატოვა სამსახური და შეუდგა თავისი წოდებისათვის „შეუფერებელ“ საქმიანობას - პოეზიის სწავლებას. ბუდიზმის მიმდევარი იყო. ბერად აღიკვეცა. განიცადა ძენის მოძღვრების გავლენა, რომლის არსი „თვითჭვრეტასა“ და „ბუნების ჭვრეტაში“ მდგომარეობს. ამიტომ მაცუოს ბევრ ლექსს დაფარული ქვეტექსტი აქვს. მაცუოს ეკუთვნის ლირიკული დღიურები, რამდენიმე ათეული რენგა („წყობილი ლექსები“) და მრავალი უბადლო ჰაიკუ. მისი ლექსები შესულია ანთოლოგიაში „მაიმუნის ჩალის ლაბადა“ (1690) და სხვა. მაცუომ შექმნა სამსტრიქონიანი ლექსის (ჰაიკუ) პოეტიკა. დაუშვებლად მიაჩნდა ჰაიკუში ორზე მეტი დეტალის შეტანა; დიდ მნიშვნელობას ანიჭებდა ლექსის ფერწერულ და ბგერით ჰარმონიას. „ბასიოს სტილი“ 200 წელზე მეტხანს ბატონობდა იაპონიაში.

ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  1. Japan Search — 2020.
  2. Deutsche Nationalbibliothek Record #118653369 // ინტეგრირებული ნორმატიული ფაილი — 2012—2016.
  3. Краткая литературная энциклопедияМосква: Советская энциклопедия, 1962.
  4. Bibliothèque nationale de France BnF authorities: პლატფორმა ღია მონაცემები — 2011.
  5. (not translated to mul) პროექტი გუტენბერგიProject Gutenberg Literary Archive Foundation, 1971.
  6. Swartz A. Open Library — 2007.
  7. Benezit Dictionary of ArtistsOUP, 2006. — ISBN 978-0-19-977378-7
  8. Biblioteca Virtual Miguel de Cervantes — 1999.
  9. 9.0 9.1 SNAC — 2010.
  10. Encyclopædia UniversalisEncyclopædia Britannica.
  11. CONOR.SI
  12. Faceted Application of Subject Terminology
  13. LIBRIS
  14. 14.0 14.1 Babelio — 2007.
  15. www.poetryfoundation.org
  16. ბროკჰაუზის ენციკლოპედია
  17. Autoritats UB
  18. The LiederNet Archive — 1995.
  19. Répertoire International des Sources Musicales — 1952.
  20. NUKAT — 2002.
  21. Gran Enciclopèdia CatalanaGrup Enciclopèdia, 1968.
  22. Korean Authority File
  23. CONOR.BG
  24. National Library of Portugal — 1796.
  25. KANTO – Kansalliset toimijatiedotNational Library of Finland.
  26. Bibliografie dějin Českých zemí — 1905.
  27. MAK
  28. Trove — 2009.
  29. datos.bne.es: El portal de datos bibliográficos de la Biblioteca Nacional de España — 2011.
  30. 30.0 30.1 The Fine Art Archive — 2003.