თეოდორიხ დიდი

თეოდორიხ დიდი
	გოთ. 𐌸𐌹𐌿𐌳𐌰𐍂𐌴𐌹𐌺𐍃 𐍃𐌰 𐌼𐌹𐌺𐌹𐌻𐌰; (Þiudareiks sa Mikila)
	; ოქროს მონეტა (ტრემისი) თეოდორიხ დიდის გმაოსახულებით (შემორჩენილია ერთი ეგზემპლარი).; რომის ეროვნული მუზეუმი
ოსტგუთების ბელადი
მმართ. დასაწყისი:	470
მმართ. დასასრული:	526
წინამორბედი:	თეოდემირი
მემკვიდრე:	ატალარიხი
იტალიის მეფე
მმართ. დასაწყისი:	493
მმართ. დასასრული:	526
წინამორბედი:	ოდოაკრი
მემკვიდრე:	ატალარიხი
პირადი ცხოვრება
დაბ. თარიღი:	დაახლ. 451
დაბ. ადგილი:	პანონია
გარდ. თარიღი:	30 აგვისტო 526
გარდ. ადგილი:	რავენა
დინასტია:	ამალები
რელიგია:	არიანელობა
	თეოდორიხ დიდი ვიკისაწყობში

თეოდორიხ დიდი (გოთ. 𐌸𐌹𐌿𐌳𐌰𐍂𐌴𐌹𐌺𐍃 𐍃𐌰 𐌼𐌹𐌺𐌹𐌻𐌰/Þiudareiks sa Mikila, ლათ. Flavius Theodericus (Theodoricus), ბერძ. Θευδέριχος (Θεοδώριχος) ὁ Μέγας, ძვ. ინგლ. Þēodrīc, გერმ. Theoderich der Große, ძვ.-სკანდ. Þjóðrekr, Þiðrek; დ. 451, პანონია — გ. 30 აგვისტო, 526) — ოსტგუთების მეფე ამალების საგვარეულოდან.

ბიოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

489 წელს შეიჭრა იტალიაში, ტახტიდან ჩამოაგდო და მოკლა ოდოაკრი. 493 წლისთვის დაიპყრო მთელი აპენინის ნახევარკუნძული და სიცილია, ალპისწინარე რაიონები და დალმაცია. დააარსა ოსტგუთების სამეფო და 493 წლიდან 526 წლამდე მართავდა მას დედაქალაქ რავენიდან. მისი მმართველობის დროს ოსტგუთებმა დაიმორჩილეს დიდი ტერიტორია, ხოლო მმართველობაში შეინარჩუნეს რომაული ინსტიტუტები. 512 წელს თეოდორიხმა გამოსცა ედიქტი, რომელსაც საფუძვლად დაედო რომაული სამართალი. ედიქტი აკანონბდა მონობასს, იცავდა მსხვილ მიწათმფლობელობას. თეოდორიხის დროს ცენტრალური ხელისუფლების გაძლიერებამ ხელი შეუწყო მიწათმოქმედების, ვაჭრობის, ხელოვნების და მეცნიერების განვითარებას.

ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 4, თბ., 1979. — გვ. 653.

რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]