ეთიკა

სოკრატე

ეთიკა (ბერძ. ἠθικόν, ძვ. ბერძნ. ἦθος-დან — ეთოსი, „ზნე“) — ფილოსოფიური მეცნიერება ზნეობის, მორალის შესახებ. ტერმინი „ეთიკა“ პირველად იხმარა არისტოტელემ, რომელმაც ზნეობის საკითხებს მიუძღვნა სპეციალური შრომა - „ნიკომაქეს ეთიკა“. უფრო ადრე ეთიკის საკითხები გაარჩია პლატონმა. მანვე შემოგვინახა არსებითი ცნობები სოკრატეს ეთიკურ შეხედულებებზე. სწორედ სოკრატეს მიიჩნევენ პირველ ფილოსოფოსად, რომელიც მთავარ ყურადღებას აქცევდა ზნეობის პრობლემების დასმასა და გადაწყვეტას.

ეთიკის ძირითადი პრობლემები

• სიკეთის და ბოროტების კრიტერიუმების პრობლემა.
• სიცოცხლის არსის პრობლემა და ადამიანის დანიშნულება.
• სამართლიანობის განსაზღვრება.
• კუთვნილის პრობლემა.

ეთიკური გზა შემდეგშია, ყოველი არსების უზენაესი საბოლოო მიზანი სრულქმნილების მიღწევაა, რაც იმას გულისხმობს რომ ღმერთს დავემსგავსოთ. ადამიანისთვის სრულქმნილება დაკავშირებულია ნეტარებასთან, რადგან ერთიცა და მეორეც განპირობებულია ადამიანის ბუნების შესაბამისი სიკეთის დაუფლებით.

მოქმედება რომელსაც ეფუძნება ადამიანის ნეტარება, ერთი მხრივ, ყველაზე კეთილშობილური და ამაღლებული უნდა იყოს, იმდენად, რამდენადაც ამის უნარი საერთოდ შესწევს ადამიანს. მეორე მხრივ კი ის ყველაზე კეთილშობილური და ამაღლებული საგნისკენ უნდა იყოს მიმართული. ეთიკური მიდგომით ადამიანი არ არის უსასრულო, მისი საბოლოო ფაზა განვითარებისა არის ღმერთის შემეცნება და ამაღლებული სიკეთე.

რესურსები ინტერნეტში

• An Introduction to Ethics დაარქივებული 2013-06-03 საიტზე Wayback Machine.
• Ethics
• Ethics Bites დაარქივებული 2011-11-22 საიტზე Wayback Machine.
• National Reference Center for Bioethics Literature დაარქივებული 2007-06-21 საიტზე Wayback Machine.
• Ethics დაარქივებული 2010-03-27 საიტზე Wayback Machine.
• The Philosophy of Ethics
• Kirby Laing Institute for Christian Ethics
• International Association for Geoethics (IAGETH)
• International Association for Promoting Geoethics (IAPG) დაარქივებული 2016-03-15 საიტზე Wayback Machine.