ბჰასკარაჩარია

ბჰასკარაჩარია (იგივე, ბჰასკარა II (114-1185 წწ,) — XII საუკუნის უდიდესი ინდოელი მოაზროვნე, მათემატიკოსი და ასტრონომი. სახელი ბჰასკარაჩარია მას უწოდეს ანალოგიური სახელის მქონე ბჰასკარასაგან (600-680 წწ.) განსასხვავებლად. ისიც ასევე, იყო დიდი მათემატიკოსი და ასტრონომი, შესაბამისად მას მოიხსენიებდნენ, როგორც ბჰასკარა I-ს.

მან დააარსა და ხელმძღვანელობდა უჯაინის ობსერვატორიას.

შრომები

ბჰასკარაცარიას კალამს ეკუთვნის

• ტრაქტატი „სიდჰარტა-შირომანი“, რომელიც ოთხი ნაწილისაგან შედგება, იგივე „სწავლების გვირგვინი“.
• „ლილავატი“, რომელიც მოიცავს მათემატიკის მეცნიერებას. ის აზიის მრავალ ქვეყანაში მიიჩნეოდა სამაგალითო სახელმძღვანელოდ გამოთვლების ტექნიკაში მრავალი საუკუნის მანძილზე.
• „ბიჯდაჰანიტა,“ რომელიც მოიცავს ალგებრას.
• „გრანდჰაგანიტა“, რომელიც მოიცავს ასტრონომიას. კერძოდ, პლანეტების მოძრაობის თეორიას.

ბჰასკარაჩარია ითვლება მუდმივი ძრავის პროექტის შექმნის ერთ-ერთ უძველეს და პირველ ავტორად. ის წერდა ლექსებსაც. მისის ლექსები თარიღდება 1150 წლით.

ლიტერატურა

• Bhaskara II, Siddhanta-siromani, English transl. by B. Sastri and L. Wilkinson. Calcutta, 1861.

რესურსები ინტერნეტში

• ბჰასკარაცარია