ბეიჰაკი
ბეიჰაკი, აბუ ლ-ფაზლ მუჰამედ იბნ ჰუსეინ (დაახლ. 996 - გ. 1077) – სპარსელი ისტორიკოსი და მწერალი.[1] თითქმის 20 წელი მსახურობდა ღაზნევიდების სახელმწიფოს საგარეო საქმეთა დივანში. დაწერა 30-ტომიანი ნაშრომი „ბეიჰაკის ისტორია“. ჩვენამდე მოღწეულია თხზულების ნაწილი“მასუდის ისტორია“, რომელიც მოიცავს სულთან მასუდის ზეობის წლებს (1030-1041 წწ.) ნაშრომი ძვირფასი წყაროა სამანიდებისა და ღაზნევიდების სახელმწიფოების ისტორიის შესასწავლად. ბეიჰაკი მოგვითხრობს იმდროინდელი პოლიტიკური მოვლენების შესახებ, ასახავს სახელმწიფო დაწესებულებათა საქმიანობას და ფეოდალთა ყოფას.
იხილეთ აგრეთვე[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 2, თბ., 1977. — გვ. 271.
- E.G. Browne. Literary History of Persia. (Four volumes, 2,256 pages, and twenty-five years in the writing). 1998. ISBN 0-7007-0406-X
- Jan Rypka, History of Iranian Literature. Reidel Publishing Company. ASIN B-000-6BXVT-K
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ An Oriental Samuel Pepys? Abuʾl-Faḍl Bayhaqī's Memoirs of Court Life in Eastern Iran and Afghanistan, 1030-1041, C. Edmund Bosworth, Journal of the Royal Asiatic Society, Third Series, Vol. 14, No. 1 (Apr., 2004), 13.