აჰმედ შაჰ ყაჯარი

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
აჰმედ შაჰ ყაჯარი
احمدشاه قاجار
ყაჯართა ირანის მე-7 და ბოლო შაჰი
მმართ. დასაწყისი: 16 ივლისი 1909
მმართ. დასასრული: 31 ოქტომბერი 1925
წინამორბედი: მუჰამედ ალი შაჰი
მემკვიდრე: რეზა-შაჰ ფეჰლევი
რეგენტი: ალი რეზა ხან აზოდ ალ-მულქი
(1909-1910)
აბულ ქასიმ ნასერ ალ-მულქი
1911-1914
პირადი ცხოვრება
დაბ. თარიღი: 21 იანვარი 1898
დაბ. ადგილი: თავრიზი
გარდ. თარიღი: 21 თებერვალი 1930
მეუღლე: ჯაჰან ბანუ ხანუმი, დილარამ ხანუმი, ბადრ ალ-მულქ ხანუმი, ფატიმა ხანუმი, მოეზ ხანუმი
დინასტია: ყაჯარები
მამა: მუჰამედ ალი შაჰი
რელიგია: ისლამი

სულთან აჰმედ შაჰ ყაჯარი (სპარს. احمدشاه قاجار; დ. 21 იანვარი 1898 — გ. 21 თებერვალი 1930) — ირანის ბოლო შაჰი ყაჯარების დინასტიიდან.

ბიოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

აჰმედი მუჰამედ ალი შაჰის ვაჟი იყო. 1909 წელს მას შემდეგ, რაც მუჰამედი ტახტიდან ჩამოაგდეს მისი ადგილი 11 წლის აჰმედმა დაიკავა. იგი არ ფლობდა რეალურ ძალაუფლებას, რადგან მისი სახელით სახელმწიფოს ბახტიარების გვარის რეგენტები მართავდნენ. 1923 წელს განდევნილ იქნა ევროპაში. ფორმალურად ტახტი დაკარგა 1925 წლის 31 ოქტომბერს, როცა ირანის შაჰად რეზა ფეჰლევი აირჩიეს. დევნილობაში ცხოვრობდა საფრანგეთში. გარდაიცვალა 1930 წლის 21 თებერვალს 32 წლის ასაკში.

შვილები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]