ალგებრული გეომეტრია

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია

ალგებრული გეომეტირამათემატიკის დარგი, რომელიც აერთიანებს აბსტრაქტულ ალგებრას და გეომეტრიას. კლასიკური ალგებრული გეომეტრიის და ასევე ფერთო გაგებით, თანამედროვე ალგებრული გეომეტრიის შესწავლის მთავარი საგანია მრავალწევრების ამონახსენთა სიმრავლეები.

მრავალწევრების ამოხსნის ხერხები შეისწავლებოდა ისტორიული დროიდან. აღსანიშნავია პოეტი/მათემატიკოსის ომარ ხაიამის შრომები.

მე–20 საუკუნის 30 – 40–იან წლებში დარგის კომუტაციურ ალგებრაზე დაფუძნების იდეები ეკუთვნით ოსკარ ზარისკის და ანდრე ვეილს. თანამედროვე ალგებრული გეომეტრიის განვითარება დიდწილად დაკავშირებულია ფრანგი მათემატიკოსის ალექსანდრე გროტენდიკის სახელთან.

იხილეთ აგრეთვე[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  • A. Grothendieck (1960). Éléments de géométrie algébrique. Publications mathématiques de l'IHÉS.