შავი შაშვი

შავი შაშვი
მეცნიერული კლასიფიკაცია
სამეფო:  ცხოველები ტიპი:  ქორდიანები კლასი:  ფრინველები რიგი:  ბეღურასნაირნი ოჯახი:  შაშვისებრნი გვარი:  შაშვები სახეობა:  შავი შაშვი
ლათინური სახელი
Turdus merula Linnaeus, 1758
დაცვის სტატუსი
ყველაზე ნაკლები საფრთხის ქვეშ IUCN 3.1 Least Concern : 103888106
გავრცელება
სისტემატიკა ვიკისახეობებში სურათები ვიკისაწყობში ITIS   179757 NCBI   9187 EOL   1177498 FW   365958

შავი შაშვი (ლათ. Turdus merula) — ფრინველი ბეღურასნაირთა რიგისა.

აღწერა

გალობა

ზრდასრული ფრინველის სხეულის სიგრძეა 26 სმ, წონა — 80-125 გ. მამრები შეფერილნი არიან მუქი შავი ბუმბულით, ნისკარტი და თვალის გარშემო მდებარე რგოლი ოქროსფერია. მდედრები და მოზარდები მურა ფერისები არიან, კუდი მუქი აქვთ, კისერი და მუცელი ღია. შავი შაშვი სასიამოვნოდ მგალობელი ფრინველია. მისი ოსტატური, მაგრამ მეტწილად ნაღვლიანი სტვენა ადამიანზე დამამშვიდებლად მოქმედებს.

გავრცელება

შავი შაშვი ერთ-ერთი ყველაზე მეტად გავრცელებული ფრინველია მსოფლიოში. ბინადრობს მთელ ევროპაში, ჩრდილოეთ აფრიკის რამდენიმე ქვეყანაში (მაროკო, ალჟირი, ტუნისი), კავკასიაში, მცირე და შუა აზიაში, ავსტრალიასა და ახალ ზელანდიაში, ძირითადად ტყეებში, სახლობენ ადამიანებთან ახლოსაც.

საქართველო

საქართველოში ფართოდაა გავრცელებული კავკასიური შავი შაშვი.

გამოზამთრება

იგი მკვიდრი ბინადარია. მიგრაცია არ ახასიათებს.

გამრავლება

წლის განმავლობაში ის ერთხელ, ხან ორჯერ ბუდობს. ოდნავ ჩაღრმავებულ ბუდეში 4-7 კვერცხს დებს, ბარტყების გამოჩეკას 15 დღე-ღამე უნდება.

კვება

შავი შაშვი მშიშარა, უხეიროდ მფრინავი ფრთოსანია, ღია ადგილებს თავს არიდებს და დროს მეტწილად ბუჩქნარებში საკვების — ჭიაყელების, ლოკოკინების, მწერების და კენკრის ძებნას ანდომებს.

ლიტერატურა

• გ. აბულაძე, ნ. ღამბარაშვილი, ვ. ბურჯანაძე, შ. ჩახანაშვილი, პ. ჟორდანია, ნ. ლომსაძე, ლ. გუნიავა, დ. ახრახაძე, გ. ზახაროვი,, მონადირის ცნობარი, თბ., 1969. — 35 გვ.
• Бёме Р. Л., Динец В. Л., Флинт В. Е., Черенков А. Е. Птицы. Энциклопедия природы России (под общей ред. В. Е. Флинта). Изд. 2-е, дополненное и переработанное. — М.: 1998. — 432 с.; 56 цв. илл.
• Рябицев В. К. Птицы Урала, Приуралья и Западной Сибири. Екатеринбург: Изд-во Урал. Ун-та. 2008. — 634 с.
• Степанян Л. С. Конспект орнитологической фауны России и сопредельных территорий М.: Академкнига, 2003, 808 с.
• Коблик Е. А. Разнообразие птиц (по материалам экспозиции Зоологического музея МГУ), ч. 4. М.: изд-во МГУ. 2001. 384 с.