ჰაგადა
ჰაგადა (არამ. אַגָּדָה; სიტყვასიტყვით — მოთხრობა, ნაამბობი) — თალმუდური ლიტერატურის ვრცელი ნაწილი, რომელშიაც გადმოცემულია ბიბლიის რელიგიურ ეთიკური შეხედულებები, რითაც განსხვავდება თალმუდის სხვა ნაწილისაგან, ე. წ. გალაჰასაგან, რომელიც საკანონმდებლო ნორმებსა და სარიტუალო ხასიათის წესებს შეიცავს.
იხილეთ აგრეთვე
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]ლიტერატურა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 11, თბ., 1987. — გვ. 584.