ხშირბეწვიანი მაიმუნი

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
ხშირბეწვიანი მაიმუნი

მურა ხშირბეწვიანი მაიმუნი (Lagothrix lagotricha)
მეცნიერული კლასიფიკაცია
სამეფო:  ცხოველები
ტიპი:  ქორდიანები
კლასი:  ძუძუმწოვრები
რიგი:  პრიმატები
ინფრარიგი:  მაიმუნები
ოჯახი:  ობობასებრი მაიმუნები
გვარი:  ხშირბეწვიანი მაიმუნი
ლათინური სახელი
Lagothrix (Geoffroy, 1812)

ხშირბეწვიანი მაიმუნი[1] (ლათ. Lagothrix) — პრიმატების გვარი ობობასებრი მაიმუნების ოჯახისა. მოიცავს 2 სახეობას და 5 ქვესახეობას.[2] გავრცელებული არიან სამხრეთ ამერიკის მაღალმთიან ნოტიო ტროპიკულ ტყეებში. სხეულის სიგრძეა 51–59 სმ, კუდისა — 60–72 სმ, მასა 5,5–10,8 კგ. აქვთ მოსაჭიდი კუდი, ქვედა მხარეს გაშიშვლებული მგრძნობიარე ზედაპირით. ბეწვი ყავისფერი ან რუხია. თავი და ტანის ქვედა ნაწილი მუქი, გვერდები და ზურგი, ჩვეულებრივ, უფრო ღია. ცხოვრობენ 40–45-სულიან ჯგუფებად. იკვებებიან უპირატესად ნაყოფებით, იშვიათად ფოთლებითა და წვრილი ცხოველებით. მაკეობა დაახლოებით 225 დღე გრძელდება; ჩვეულებრივ შობენ 1 ნაშიერს. სქესობრივი სიმწიფე დედლის შემთხვევაში მე-6–8 წელს დგება, მამლისა — დაახლოებით 5 წელში. ტყვეობაში ცხოვრობენ 24 წლამდე.[3]

სახეობები და ქვესახეობები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

სურათი სახელი დაცვის სტატუსი
ყვითელკუდა ხშირბეწვიანი მაიმუნი
Lagothrix flavicauda (Humboldt, 1812)
მურა ხშირბეწვიანი მაიმუნი
Lagothrix lagothricha (Humboldt, 1812)
რუხი ხშირბეწვიანი მაიმუნი
Lagothrix lagothricha cana (Geoffroy, 1812)
მურა ხშირბეწვიანი მაიმუნი
Lagothrix lagothricha lagothricha (Humboldt, 1812)
კოლუმბიური ხშირბეწვიანი მაიმუნი
Lagothrix lagothricha lugens (Elliot, 1907)
ვერცხლისფერი ხშირბეწვიანი მაიმუნი
Lagothrix lagothricha poeppigii (Schinz, 1844)
პერუული ხშირბეწვიანი მაიმუნი
Lagothrix lagothricha tschudii (Pucheran, 1857)
წყარო: ბუნების დაცვის საერთაშორისო კავშირი[2]

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  1. woolly monkey — ინგლისურ-ქართული ბიოლოგიური ლექსიკონი.
  2. 2.0 2.1 Lagothrix – Genus. International Union for Conservation of Nature. ციტირების თარიღი: 22 ივნისი, 2022
  3. Аверьянов А. О. Шерстистые обезьяны // Большая российская энциклопедия. т. 35. — М., 2017. — стр. 13.