წკრიალა
| წკრიალა | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 ფრთაშავა წკრიალა (Procnias averano) | |||||||||||||
| მეცნიერული კლასიფიკაცია | |||||||||||||
| |||||||||||||
| ლათინური სახელი | |||||||||||||
| Procnias (Illiger, 1811) | |||||||||||||
| |||||||||||||
წკრიალა[1] (ლათ. Procnias) — ფრინველთა გვარი კოტინგისებრთა ოჯახისა. გავრცელებული არიან ნეოტროპიკის ოლქში. ბინადრობენ ნესტიან ტროპიკულ და სუბტროპიკულ ტყეებში, იშვიათად დაბალ მთებსა და მთისწინეთებში. აქვთ ძალიან მაღალი ხმა (აქედან სახელწოდებაც).
აერთიანებს 4 სახეობას, საიდანაც 3 სამხრეთ ამერიკაში გვხვდება, ხოლო 1 — ცენტრალურ ამერიკაში.
ახასიათებთ ძლიერ გამოხატული სქესობრივი დიმორფიზმი. მამლები თეთრები არიან, აქვთ „ულვაშები“ და მოტიტვლებული სახე. დედლებს ასეთი რაღაც არ გააჩნია, შეფერილი არიან ზეთისხილისფრად, მუცლის მხარეს ბუმბულზე გასდევს მოყვითალო „ძარღვები“.
სახეობები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ერთულვაშა წკრიალა (Procnias albus)
- ფრთაშავა წკრიალა (Procnias averano)
- რეკია, ხარადორი (Procnias nudicollis)
- კორძიანი რეკია, სამულვაშა წკრიალა (Procnias tricarunculatus )
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- Snow, D.W. (1982). The Cotingas: Bellbirds, Umbrella birds and their allies. British Museum Press. ISBN 0-19-858511-X
რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ კუტუბიძე მ., ფრინველების ნომენკლატურული ტერმინოლოგია, თბ.: „მეცნიერება“, 1973. — გვ. 32, 175, 222.