ძინის დინასტია (1115-1234)
ჩინეთის ისტორია | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
ძველი | |||||||
3 მონარქი და 5 იმპერატორი | |||||||
სიას დინასტია ძვ. წ. 2100–1600 | |||||||
შანის დინასტია ძვ. წ.1600–1046 | |||||||
ჯოუს დინასტია ძვ. წ.1045–256 | |||||||
დასავლეთი ჯოუ | |||||||
აღმოსავლეთი ჯოუ | |||||||
გაზაფხულისა და შემოდგომის პერიოდი | |||||||
მებრძოლი სამთავროების პერიოდი | |||||||
იმპერიები | |||||||
ცინი ძვ. წ. 221 –206 | |||||||
ხანის დინასტია ძვ. წ. 206 – ახ. წ. 220 | |||||||
დასავლეთის ხანი | |||||||
სინის დინასტია | |||||||
აღმოსავლეთის ხანი | |||||||
სამმეფობა 220–280 | |||||||
ვეი, შუ და უ | |||||||
ძინის დინასტია 265–420 | |||||||
დასავლეთი ძინი | 16 სამეფო 304–439 | ||||||
აღმოსავლეთი ძინი | |||||||
სამხრეთისა და ჩრდილოეთის დინასტიები 420–589 | |||||||
სუის დინასტია 581–618 | |||||||
ტანის დინასტია 618–907 | |||||||
(მეორე ჯოუ 690–705) | |||||||
5 მონარქია და 10 სამეფო 907–960 |
ლიაო 907–1125 | ||||||
სუნის დინასტია 960–1279 |
|||||||
ჩრდილოეთი სუნი | დ. სია | ||||||
სამხრეთი სუნი | ძინი | ||||||
იუანის დინასტია 1271–1368 | |||||||
მინის დინასტია 1368–1644 | |||||||
ცინის დინასტია 1644–1911 | |||||||
თანამედროვე ერა | |||||||
ჩინეთის რესპუბლიკა 1912–1949 | |||||||
ჩინეთის სახალხო რესპუბლიკა 1949–დღემდე |
ჩინეთის რესპ. (ტაივანი) 1949–დღემდე | ||||||
ძინის დინასტია — სახელმწიფო და დინასტია (1115-1234 წწ.) ჯურჯენებისა, რომლებიც ცხოვრობდნენ ახლანდელი ჩრდილო-აღმოსავლეთი ჩინეთის ტერიტორიაზე. სახელმწიფო აღმოცენდა კიდანების წინააღმდეგ ჯურჯენების ბრძოლის პროცესში, რომლებსაც ეს უკანასკნელნი ხარკს უხდიდნენ. 1125 წელს ძინის დინასტიამ გაანადგურა კიდანების სახელმწიფო ლიაო. 1125-1127 წლებში იბრძოდა ჩრდილოეთი სუნის ჩინური დინასტიის წინააღმდეგ, მიიტაცა ჩრდილოეთ ჩინეთის მნიშვნელოვანი ნაწილი, მათ შორის იმპერიის დედაქალაქი კაიფინი. ძინის ჯარები მდინარე იანძამდე აღწევდა. 1139 წელს ძინმა ხელი მოაწერა საზავო ხელშეკრულებას ჩინეთის სახელმწიფოსთან - სამხრეთი სუნთან, რომლის მიხედვითაც ამ უკანასკნელმა ძინის ვასალად აღიარა თავი. XII საუკუნის შუა წლებიდან ძინი აღმოსავლეთ აზიის უძლიერეს სახელმწიფოდ იქცა. 1234 წელს ძინის სახელმწიფო მონღოლებმა გაანადგურეს.
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 11, თბ., 1987. — გვ. 275.