ცოცხნარა
(გადამისამართდა გვერდიდან ცოცნარა)
| სოფელი | |
|---|---|
|
ცოცხნარა | |
 სოფელი ცოცხნარა | |
| ქვეყანა |
 საქართველო |
| მხარე | შიდა ქართლის მხარე |
| მუნიციპალიტეტი | ხაშურის მუნიციპალიტეტი |
| თემი | ცოცხნარა |
| კოორდინატები | 42°02′56″ ჩ. გ. 43°34′29″ ა. გ. / 42.04889° ჩ. გ. 43.57472° ა. გ. |
| ადრეული სახელები | ცოცნარა |
| ცენტრის სიმაღლე | 800 მ |
| ოფიციალური ენა | ქართული ენა |
| მოსახლეობა | 294[1] კაცი (2014) |
| ეროვნული შემადგენლობა | ქართველები 99,0 % |
| სასაათო სარტყელი | UTC+4 |
| სატელეფონო კოდი | +995 |
.svg)    | |
ცოცხნარა (ყოფილი ცოცნარა) — სოფელი საქართველოში, შიდა ქართლის მხარის ხაშურის მუნიციპალიტეტში, თემის ცენტრი (სოფლები: ოძისი, ქემფერი, ცედანი, ცივწყარო, წაბლოვანა). მდებარეობს ლიხის ქედის აღმოსავლეთ კალთაზე, ზღვის დონიდან 800 მეტრ სიმაღლეზე, ხაშურიდან 13 კმ, სურამიდან 8 კმ. სოფელში დგას კვირაცხოვლისა და წმინდა მარინეს ეკლესიები.
გავრცელებული გვარებია: გოგალაძე, ლომიძე, ნოზაძე, ხაჩიძე, გრიგალაშვილი, შუბითიძე, გელაშვილი, ჩადუნელი, ტაბატაძე და სხვა.[2]
დემოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
2014 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 294 ადამიანი.
| აღწერის წელი | მოსახლეობა | კაცი | ქალი |
|---|---|---|---|
| 2002[3] | 363 | 176 | 187 |
| 2014[1] |  294 |
150 | 144 |
იხილეთ აგრეთვე[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
ვიკისაწყობში არის გვერდი თემაზე:
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ლაბაძე ჯ., ტილიანას ხეობის სოფლების ისტორია, მასალები საქართველოს სოფლების ისტორიისათვის, ტ. IV, თბილისი, 2022
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ 1.0 1.1 მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2014. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 7 ნოემბერი, 2016.
- ↑ ცოცხნარის ტერიტორიული ორგანო. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2013-08-20. ციტირების თარიღი: 2013-07-21.
- ↑ საქართველოს მოსახლეობის 2002 წლის პირველი ეროვნული საყოველთაო აღწერის ძირითადი შედეგები, ტომი II
