ცივწყარო (ხაშურის მუნიციპალიტეტი)

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
(გადამისამართდა გვერდიდან ცივწყარო (ხაშურის რაიონი))
სხვა მნიშვნელობებისთვის იხილეთ ცივწყარო (მრავალმნიშვნელოვანი).
სოფელი
ცივწყარო

სოფელი ცივწყარო
ქვეყანა საქართველოს დროშა საქართველო
მხარე შიდა ქართლის მხარე
მუნიციპალიტეტი ხაშურის მუნიციპალიტეტი
თემი ცოცხნარა
კოორდინატები 42°03′20″ ჩ. გ. 43°32′42″ ა. გ. / 42.05556° ჩ. გ. 43.54500° ა. გ. / 42.05556; 43.54500
ცენტრის სიმაღლე 950
მოსახლეობა 21[1] კაცი (2014)
ეროვნული შემადგენლობა ქართველები 100 %
სასაათო სარტყელი UTC+4
სატელეფონო კოდი +995
ცივწყარო (ხაშურის მუნიციპალიტეტი) — საქართველო
ცივწყარო (ხაშურის მუნიციპალიტეტი)
ცივწყარო (ხაშურის მუნიციპალიტეტი) — შიდა ქართლი
ცივწყარო (ხაშურის მუნიციპალიტეტი)
ცივწყარო (ხაშურის მუნიციპალიტეტი) — ხაშურის მუნიციპალიტეტი
ცივწყარო (ხაშურის მუნიციპალიტეტი)

ცივწყაროსოფელი საქართველოში, შიდა ქართლის მხარის ხაშურის მუნიციპალიტეტში (ცოცხნარის თემი), მდებარეობს ლიხის ქედის აღმოსავლეთ კალთაზე, ზღვის დონიდან 950 მეტრ სიმაღლეზე. ხაშურიდან 14 კმ, სურამიდან 9 კმ.

დემოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

2014 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 21 ადამიანი.

აღწერის წელი მოსახლეობა კაცი ქალი
2002[2] 41 23 18
2014[1] 21 11 10

1886 წლის აღწერების მიხედვით ცივწყაროში ცხოვრობს 17 კომლი (სულ 175, 95 კაცი და 80 ქალი), აქედან ყველა იმერეთიდანაა გადმოსახლებული და ყველა იმერლებად არიან მიჩნეული. 17-ვე კომლი გლეხი სახლობს სახელმწიფო მიწაზე.[3]

იხილეთ აგრეთვე[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  • ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 11, თბ., 1987. — გვ. 213.
  • ლაბაძე ჯ., ტილიანას ხეობის სოფლების ისტორია, მასალები საქართველოს სოფლების ისტორიისათვის, ტ. IV, თბილისი, 2022

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  1. 1.0 1.1 მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2014. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 7 ნოემბერი, 2016.
  2. საქართველოს მოსახლეობის 2002 წლის პირველი ეროვნული საყოველთაო აღწერის ძირითადი შედეგები, ტომი II
  3. ლაცაბიძე თ. მასალები ხაშურის მუნიციპალიტეტის მოსახლეობის ისტორიისათვის, წიგნი IV, ხაშური 2021, გვ. 74