შინაარსზე გადასვლა

ცელიმონტანის კარიბჭე

სტატიის შეუმოწმებელი ვერსია
მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
ცელიმონტანის კარიბჭე
Porta Caelimontana
კოორდინატები 41°53′08″N 12°29′43″E / 41.8856° ჩ. გ. 12.4952° ა. გ. / 41.8856; 12.4952კოორდინატები: 41°53′08″N 12°29′43″E / 41.8856° ჩ. გ. 12.4952° ა. გ. / 41.8856; 12.4952
მდებარეობა რომი

ცელიმონტანის კარიბჭე (ინგლ. Porta Caelimontana) — ცელიუსის ბორცვის აღმართზე მდებარე სერვიანის კედლის კარიბჭე.[1][2]

მისგან გამოდიოდა გზა – ვია ცელიმონტანა. XIX საუკუნის ბოლოსა და XX საუკუნის დასაწყისში მის სამხრეთ კიდეზე რომაული საფლავები აღმოაჩინეს, რომელთაგან ზოგიერთი მათგანი დღეს უკვე აღარ არსებობს.[3]

კარიბჭე ავგუსტუსის პრინციპატის დროს გადაკეთდა.[4] წარწერის მიხედვით, დოლაბელას თაღი ამ ტერიტორიაზე ახ. წ. 10 წელს აგებულა, დოლაბელასა და სილანუსის კონსულობის პერიოდში, თუმცა არსებობს აზრთა სხვადასხვაობა, იყო თუ არა ეს თაღი ცელიმონტანის კარიბჭის რეკონსტრუქცია.[5] თაღი ნერონის მეფობისას აგებულ აკვა-კლაუდიას გამშლელი აკვედუკის საყრდენ კონსტრუქციაში იქნა ჩართული, სავარაუდოდ, 64 წლის დიდი ხანძრის შემდეგ განხორციელებული აღდგენითი სამუშაოების ფარგლებში.[6]

რენესანსის პერიოდის იტალიაში, რომის ანტიკური სერვიუსის კედლის ნაწილი წარმოადგენდა პორტა კელიმონტანას, რომელიც ამ ეპოქაში აქტიურად გამოიყენებოდა როგორც საბაჟო პუნქტი. ამ კარიბჭესთან გამზადებული იყო გადასახადის აკრეფის სისტემა, რომელიც ქალაქში შემომსვლელ ვაჭრებსა და მოგზაურებს ეკისრებოდათ.[7]

რესურსები ინტერნეტში

[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
  1. Lawrence Richardson, A New Topographical Dictionary of Ancient Rome (Johns Hopkins University Press, 1992), pp. 304–305; Hodder Michael Westropp, Early and Imperial Rome (London, 1884), p. 59.
  2. Becker, J.. (14 October 2023) Places: 159953179 (Arcus Dolabellae et Silani). Pleiades. ციტირების თარიღი: January 1, 2024.
  3. Jocelyn M.C. Toynbee, Death and Burial in the Roman World (Johns Hopkins University Press, 1971), p. 117.
  4. Eireann Marshall, Death and Disease in the Ancient City (Routledge, 2000), p. 87.
  5. Thomas H. Dyer, "Roma," in Dictionary of Greek and Roman Geography, edited by William Smith (London, 1873), vol. 2, p. 817. The Arch of Dolabella is identified with the Porta Caelimontana by Arturo Zaragoza Catalán, "Inspiración bíblica y presencia de la Antiguedad en el episodio tardogótico valeniano," in Territorio, sociedad y patrimonio: una visión arquitectónica de la historia (Universitat de València, 2002), p. 171; Donatella Cerulli, Il giro delle sette chiese (Edizioni Mediterranee, 1999), p. 57.
  6. Peter J. Aicher, Guide to the Aqueducts of Ancient Rome (Bolchazy-Carducci, 1995), pp. 61ff, especially p. 67.
  7. Gotthold Ephraim Lessing, Lessing's Laokoon (Oxford: Clarendon Press, 1878), p. xii.