შურტა

შურტა — არაბ. შირტაჰ, საპოლიციო მოხელე, წესრიგის დამცველი VIII-XII საუკუნეების თბილისში. ეს სამოხელეო ინსტიტუტი საქართველოში არაბებმა დაამკვიდრეს, როგორც ჩანს, თბილისის საამიროს შექმნასთან ერთად. არაბთა ბატონობის გადავარდნის შემდეგ შურტა დამკვიდრდა ქართულ სამოხელეო წყობილებაში როგორც სახელმწიფო გადასახადის ამკრეფი. XI-XII საუკუნეებში ქართული სამეფო სიგელებში იხსენიება როგორც შურტა, ისე საშურტაო გადასახადი, რაც ადასტურებს ამ მოხელის არსებობას ჯერ კიდევ თბილისის შემოერთებამდე XII საუკუნეში. შემდეგ შურტა წყაროებში აღარ იხსენიება.

ლიტერატურა

• ენციკლოპედია „თბილისი. ქუჩები, გამზირები, მოედნები“, თბ., 2008. — გვ. 929, ISBN 978-99928-20-35-3.
• ლორთქიფანიძე, მ. (1954). „ქალაქის მოხელეთა საკითხისათვის ფეოდალურ საქართველოში“, მასალები საქართველოსა და კავკასიის ისტორიისათვის, ნაკვეთი XXX. თბილისი: საქართველოს სსრ მეცნიერებათა აკადემიის გამომცემლობა, გვ. 145-148.