შუა ბოლნისი
სოფელი | |
---|---|
შუა ბოლნისი | |
ქვეყანა | საქართველო |
მხარე | ქვემო ქართლის მხარე |
მუნიციპალიტეტი | ბოლნისის მუნიციპალიტეტი |
თემი | ბოლნისი |
კოორდინატები | 41°21′47″ ჩ. გ. 44°30′18″ ა. გ. / 41.36306° ჩ. გ. 44.50500° ა. გ. |
ადრეული სახელები | ზემო ბოლნისი, სარკინეთი, ინჯაოღლი, დემირ-სუ |
ცენტრის სიმაღლე | 615 მ |
მოსახლეობა | 365[1] კაცი (2014) |
ეროვნული შემადგენლობა | აზერბაიჯანელები 99,5 % |
სასაათო სარტყელი | UTC+4 |
სატელეფონო კოდი | +995 |
შუა ბოლნისი (ყოფ. ზემო ბოლნისი, სარკინეთი, დემირ-სუ, ინჯაოღლი) — სოფელი აღმოსავლეთ საქართველოში, ქვემო ქართლის მხარის ბოლნისის მუნიციპალიტეტში, ბოლნისის თემში.[2] მდებარეობს მდინარე ბოლნისისწყლის მარცხენა ნაპირზე, ზღვის დონიდან 615 მ, ქალაქ ბოლნისიდან 12 კმ-ის დაშორებით.
ისტორია
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]სოფელში, გზასთან ახლოს, მთის კალთაზე არის გვიანი შუა საუკუნეების ეკლესია, რომლის დასავლეთ ფასადზე, შესასვლელი კარის თავზე არის ქართული ლაპიდარული წარწერა.
სოფლის მახლობლად არის ნასოფლარი დემირ-სუ მდინარე ბოლნისისწყლის მარცხენა ნაპირზე, ბოლნის-ხაჩინის მხარეს, შემორჩენილია დარბაზული ტიპის ორი დაზიანებული საყდარი. მათგან ერთი 1641 წლით თარიღდება. ნასოფლარის ადგილზე ჩანს მარნები და ქვევრები. შეიმჩნევა არხის კვალიც.
დემოგრაფია
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]აღწერის წელი | მოსახლეობა | კაცი | ქალი |
---|---|---|---|
2014[1] | 365 | 185 | 180 |
ლიტერატურა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ლორთქიფანიძე ი., ქვემო ქართლი XVIII საუკუნის პირველ მეოთხედში, ნაწ. 3-4, — თბილისი, 1938
- ბერძენიშვილი დ., ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 4, თბ., 1979. — გვ. 507.
რესურსები ინტერნეტში
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]სქოლიო
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ↑ 1.0 1.1 მოსახლეობის 2014 წლის აღწერა (არქივირებული). საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 30 დეკემბერი 2019.
- ↑ ბოლნისის მუნიციპალიტეტის საკრებულოს დადგენილება №26, 2011 წლის 5 აპრილი, ბოლნისის მუნიციპალიტეტის ტერიტორიული ორგანოების შექმნისა და საზღვრების დადგენის შესახებ
|