ყელსახვევიანი წინტალა

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
ყელსახვევიანი წინტალა
Charadrius hiaticula tundrae Varanger.jpg
ზრდასრული
მეცნიერული კლასიფიკაცია
ლათინური სახელი
Charadrius hiaticula (Linnaeus, 1758)
დაცვის სტატუსი
Status iucn3.1 LC ka.svgსაჭიროებს ზრუნვას
ყველაზე ნაკლები საფრთხის ქვეშ
IUCN 3.1 Least Concern : 22693759
გავრცელება
Charadrius hiaticula map.svg
  გამრავლება
  მიგრაციის მარშრუტები
  მთელი წლის განმავლობაში
  გამოზამთრება

ყელსახვევიანი წინტალა,[1] საყელოიანი წინტალა[2] (ლათ. Charadrius hiaticula) — ფრინველი წინტალების ქვერიგის მეჭვავიის გვარისა. მისი სხეულის სიგრძეა 18–20 სმ, მასა 55–73 გრამი. ტანი ჰორიზონტალურადაა დაყენებული, ფრთები გრძელი და მახვილია. ზურგი შეფერილია მორუხო-მურად; კეფასა და თავის გვერდებზე გასდევს გარდიგარდმო შავი ზოლები, კისერზე შავი რგოლი აქვს, რომელიც მკერდზე ფართოვდება და წარმოქმნის „ყელსახვევს“ (აქედან სახელწოდება); შუბლი, ყელი, კისერი და სხეულის ქვედა მხარე თეთრია. ნისკარტის წვერი შავი, მისი ფუძე და ფეხები ნარინჯისფერი. დედალ-მამალი ერთმანეთს ჰგავს. უმთავრესად გავრცელებულია არქტიკისა და სუბარქტიკის ზღვის სანაპიროებსა და შიდა წყალსატევებზე; დასავლეთ ევროპაში გვხვდება ზომიერ განედებშიც. იზამთრებს ხმელთაშუა და წითელი ზღვების, სპარსეთის ყურის სანაპიროებზე და აფრიკაში.[3] საქართველოში გვხვდება მიმოფრენისას.[1] იკვებება მრავალნაირი უხერხემლოებით, რომლებსაც მიწის ზედაპირზე აგროვებს, ხშირად — ტალახში მიქცევის დროს. ცალკეულ წყვილებად ბუდობენ ქვიშიან, კენჭიან და ნიჟარებიან ცელებზე, სანაპიროს დიუნების ძირში, იშვიათად ღორღიან ტუნდრაში. საბუდარი ორმო ჩვეულებრივ საფენის გარეშეა. დედალი დებს 4 კვერცხს, ორივე მშობელი კრუხობს 24 დღის განმავლობაში, 21–23 დღე კი ბარტყებს უვლიან.[3]

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  1. 1.0 1.1 ჟორდანია რ., ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 6, თბ., 1983. — გვ. 651.
  2. კუტუბიძე მ., ფრინველების ნომენკლატურული ტერმინოლოგია, თბ.: „მეცნიერება“, 1973. — გვ. 18, 174, 203.
  3. 3.0 3.1 Лоскот В. М. ГАЛСТУЧНИК // Большая российская энциклопедия. т. 6. — М., 2006. — стр. 335–336.