ქრომოლითოგრაფია

ქრომოლითოგრაფია (ძვ. ბერძნ. χρῶμα - „ფერი, საღებავი“, λίθος - „ქვა“, γράφω - „ვწერ“) — სხვადასხვა ფერის გამოსახულებათა ლითოგრაფიულად ბეჭდვის ხერხი და ამ ხერხით მიღებული გამოსახულება.

ქრომოლითოგრაფიის ტექნიკა ფართოდ გამოიყენებოდა XIX საუკუნის მეორე ნახევარში და XX საუკუნის დასაწყისში, ფერადი პრინტებისა და პლაკატების შესაქმნელად. ამ პერიოდში პეტერბურგში არსებობდა რამდენიმე დიდი სახელოსნო, რომლებიც ამ მეთოდით ასრულებდნენ შეკვეთებს. XXI საუკუნის დასაწყისისთვის ქრომოლითოგრაფია თითქმის მთლიანად ჩაანაცვლა გამოსახულების გადაცემის თანამედროვე, მათ შორის ფოტომექანიკურმა, მეთოდებმა.

პროცესი მოიცავს ცალკეული საბეჭდი ფირფიტების (20-მდე ან მეტი) გამოყენებას თითოეული ფერისთვის, თითოეული ფირფიტა შეესაბამება გამოსახულების სხვადასხვა ნაწილს. ფირფიტები შემდეგ იბეჭდება რეესტრში საბოლოო სრული ფერადი გამოსახულების შესაქმნელად. საბეჭდი ფორმა კეთდება ქვის ან თუთიის თეფშზე. ქრომოლითოგრაფიის ერთ-ერთი მთავარი უპირატესობა იყო ფერების ზუსტი და თანმიმდევრული რეპროდუცირების უნარი. ეს მეთოდი საშუალებას აძლევდა დიდი რაოდენობით დეტალური სურათების წარმოებას კომერციული გამოყენებისთვის. დღეს, ქრომოლითოგრაფიული ანაბეჭდები დიდი პოპულარობით სარგებლობს კოლექციონერების მიერ მათი სილამაზისა და ისტორიული მნიშვნელობის გამო.

ლიტერატურა

საბიბლიოთეკო ტერმინების ლექსიკონი - გ. გიორგიძე, გ. კარტოზია; საქ. სსრ მეცნ. აკადემია, თბილისი, მეცნიერება, 157 გვ. 1974.
Краткий словарь терминов изобразительного искусства, გვ. 180-190, 1961.

რესურსები ინტერნეტში

უცხო სიტყვათა ლექსიკონი