ფრიდრიხ ველერი

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
ფრიდრიხ ველერი
გერმ. Friedrich Wöhler
Friedrich Wöhler Litho.jpg
დაბ. თარიღი 31 ივლისი, 1800(1800-07-31)[1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8]
დაბ. ადგილი Eschersheim[1]
გარდ. თარიღი 23 სექტემბერი, 1882(1882-09-23)[9] [1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] [8] (82 წლის)
გარდ. ადგილი გეტინგენი[9] [10] [6]
დასაფლავებულია გიოტინგენის სასაფლაო
მოქალაქეობა Banner of the Holy Roman Emperor with haloes (1400-1806).svg საღვთო რომის იმპერია
Flag of Prussia (1892-1918).svg პრუსიის სამეფო
Flag of Germany (1867–1918).svg გერმანიის იმპერია
საქმიანობა ქიმია
მუშაობის ადგილი გეტინგენის უნივერსიტეტი და Q15787840?
ალმა-მატერი მარბურგის უნივერსიტეტი და ჰაიდელბერგის უნივერსიტეტი
განთქმული მოსწავლეები Wilhelm Kühne[11]
სამეცნიერო ხარისხი დოქტორის ხარისხი[12]
ჯილდოები კოპლის მედალი[13] , ორდენი ხელოვნებისა და მეცნიერების სფეროებში შეტანილი წვლილისათვის, კოთენიუსის მედალი, ბავარიის მაქსიმიალიანის ორდენი სამეცნიერო და სახელოვნებო მიღწევებისათვის, საპატიო ლეგიონის ორდენის კავალერი და სამეფო საზოგადოების უცხოელი წევრი[14]

ფრიდრიხ ველერი (გერმ. Friedrich Wöhler [ˈvøːlɐ]; დ. 31 ივლისი, 1800, ეშერსჰაიმი – გ. 23 სექტემბერი, 1882, ტინგენი) — გერმანელი ქიმიკოსი, განათლებით ექიმი.

მოღვაწეობა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

1836 წლიდან გეტინგენის უნივერსიტეტის პროფესორი იყო. 1853 წლიდან პეტერბურგის მეცნიერებათა აკადემიის უცხოელი წევრ-კორესპონდენტი. 1822 წელს აღმოაჩინა ციანმჟავა (). 1928 წელს ორგანული ნაერთი შარდოვანა მიიღო არაორგანული ნაერთებიდან, რითაც შეარყია იმდროს გავრცელებული ვიტალისტური მოძღვრება ე. წ. სასიცოცხლო ძალის შესახებ.[15] 1844 წელს სინთეზურად მიიღო ჰიდროქინონი და გამოიკვლია ოპიუმის ალკალოიდები. 1827 წელს ალუმინი მიიღო ალუმინის ქლორიდისა () და კალიუმის ერთად გახურებით, 1828 წელს მსგავსად გამოჰყო ბერილიუმი და იტრიუმი. 1862 წელს მიიღო კალციუმკარბიდი და მასზე წყლის მოქმედებით აცეტილენი. შექმნა ცნობილი ქიმიის სკოლა.

ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  • Мусабеков Ю. С., Ф. Вёлер и значение его трудов в развитии химии, «Труды института истории естествознания и техники», 1960, т. 30, с. 71—96;

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  1. 1.0 1.1 1.2 Wöhler, Friedrich // Allgemeine Deutsche BiographieL: 1898. — ტ. 43. — S. 711–717.
  2. 2.0 2.1 SNAC — 2010.
  3. 3.0 3.1 KNAW Past Members
  4. 4.0 4.1 ბროკჰაუზის ენციკლოპედია / Hrsg.: Bibliographisches Institut & F. A. Brockhaus, Wissen Media Verlag
  5. 5.0 5.1 Bibliothèque nationale de France BnF authorities: პლატფორმა ღია მონაცემები — 2011.
  6. 6.0 6.1 6.2 www.accademiadellescienze.it
  7. 7.0 7.1 Académie nationale de médecine
  8. 8.0 8.1 Base biographique
  9. 9.0 9.1 Гольдштейн М. Ю., Δ Велер, Фридрих // Энциклопедический словарь / под ред. К. К. Арсеньев, Ф. Ф. ПетрушевскийСПб: Брокгауз — Ефрон, 1892. — Т. Vа. — С. 745.
  10. Вёлер Фридрих // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — Москва: Советская энциклопедия, 1969.
  11. Mathematics Genealogy Project — 1997.
  12. Deutsche Nationalbibliothek, Staatsbibliothek zu Berlin, Bayerische Staatsbibliothek et al. Record #118634488 // ინტეგრირებული ნორმატიული ფაილი — 2012—2016.
  13. Award winners : Copley MedalRoyal Society.
  14. List of Royal Society Fellows 1660-2007ლონდონის სამეფო საზოგადოება. — გვ. 386.
  15. Wöhler, Friedrich (1828). „Ueber künstliche Bildung des Harnstoffs“. Annalen der Physik und Chemie. 88 (2): 253–256. Bibcode:1828AnP....88..253W. doi:10.1002/andp.18280880206. — Available in English at: Chem Team.