ფარნაოზ ერთელიშვილი
| ფარნაოზ ერთელიშვილი | |
|---|---|
| დაბადების თარიღი | 27 თებერვალი, 1923[1] |
| დაბადების ადგილი | თბილისი, საქართველოს სსრ, სსრკ |
| გარდაცვალების თარიღი | 6 ივლისი, 1972[1] (49 წლის) |
| საქმიანობა | ენათმეცნიერი[1] , მწერალი[1] და პედაგოგი |
| მოქალაქეობა |
|
| ალმა-მატერი | თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტი |
ფარნაოზ გიორგის ძე ერთელიშვილი (დ. 27 თებერვალი, 1923, თბილისი — გ. 6 ივლისი, 1972, იქვე) — ქართველი ენათმეცნიერი, მწერალი, პედაგოგი. ფილოლოგიის მეცნიერებათა დოქტორი (1968), პროფესორი (1969).[2]
ბიოგრაფია
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]1950 წელს დაამთავრა დაამთავრა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ფილოლოგიის ფაკულტეტი.
მუშაობდა თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ახალი ქართული ენის კათედრაზე. იყო ერთ-ერთი ინიციატორი თსუ-ში ტოპონიმიკური ცენტრის — ტოპონიმიკის ლაბორატორიის შექმნისა.
ავტორია მონოგრაფიებისა: „რთული წინადადების ისტორიისათვის ქართულში“ (1963), „ზმნის ფუძეთა ფონემატური სტრუქტურისა და ისტორიის საკითხები ქართულში“ (1970), „სახელურ ფუძეთა ფონემატური სტრუქტურისა და ისტორიის საკითხები ქართულში“ (1980). მნიშვნელოვანი გამოკვლევები აქვს ქართული ენის ფონეტიკის, მორფოლოგია-სინტაქსისა და ლექსიკა-ფრაზეოლოგიის საკვანძო საკითხებზე.
მისი იგავ-არაკების კრებული „ძალა და აღმართი“ ქართული ანდაზების თემაზეა დაწერილი.
ლიტერატურა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- აფრიდონიძე შ., ენციკლოპედია „საქართველო“, ტ. 3, თბ., 2014. — გვ. ?.
რესურსები ინტერნეტში
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]სქოლიო
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 საქართველოს ბიოგრაფიული ლექსიკონი — 2001.
- ↑ ერთელიშვილი ფარნაოზ გიორგის ძე. ენციკლოპედია „საქართველო“.