შინაარსზე გადასვლა

ფანეროზოური ეონი

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
გეოქრონოლოგიური სკალა
ეონი ერა პერიოდი მლნ.
წ.წ.










კაინოზოური
Erdneuzeit
ხანგრძლივობა: 65,5 მლნ. წ.
მეოთხეული 2,588
ნეოგენი 23,03
პალეოგენი 65,5  
მეზოზოური
Erdmittelalter
ხანგრძლივობა: 185,5 მლნ. წ.
ცარცული 145,5  
იურული 199,6  
ტრიასული 251,0  
პალეოზოური
Erdaltertum
ხანგრძლივობა: 291 მლნ. წ.
პერმული 299,0  
კარბონული 359,2  
დევონური 416,0  
სილურული 443,7  
ორდოვიციული 488,3  
კამბრიული 542,0  
























Neoproterozoikum
Neues
Proterozoikum
ხანგრძლივობა: 458 მლნ. წ.
Ediacarium 630    
Cryogenium 850    
Tonium 1000    
Mesoproterozoikum
Mittleres
Proterozoikum
ხანგრძლივობა: 600 მლნ. წ.
Stenium 1200    
Ectasium 1400    
Calymmium 1600    
Paläoproterozoikum
Frühes
Proterozoikum
ხანგრძლივობა: 900 მლნ. წ.
Statherium 1800    
Orosirium 2050    
Rhyacium 2300    
Siderium 2500    






Neoarchaikum
ხანგრძლივობა: 300 Ma
2800    
Mesoarchaikum
ხანგრძლივობა: 400 Ma
3200    
Paläoarchaikum
ხანგრძლივობა: 400 Ma
3600    
Eoarchaikum
ხანგრძლივობა: n. def.
3800    
Hadaikum
ხანგრძლივობა: n. def.
  4700    
წყარო

ფანეროზოური ეონი, ფანეროზოური დრო (ბერძ. phaneros — აშკარა და zoe — სიცოცხლე) — დედამიწისა და მისი ორგანული სამყაროს განვითარების დროის უდიდესი მონაკვეთი (ეონი), რომელიც მოიცავს პალეოზოურ, მეზოზოურ და კაინოზოურ ერებს. დაიწყო 570 მლნ. წლის წინათ. გამოყო ამერიკელმა გეოლოგმა ჯ. ჩედუიკმა 1930 წელს, რომელმაც დედამიწის მთელი გეოლოგიის ისტორია გაყო კრიპტოზოურ (კამბრიულისწინა დრო) და ფანეროზოურ ეონებად. შესაბამის ეონში წარმოქმნილი ქანების ერთობლიობას ეწოდა კრიპტოზოური ეონიტემა (კამბრიულისწინა წყებები) და ფანეროზოური ეონოტემა.