ურაკანი (საფეხბურთო კლუბი)
 | ||||
| სრული სახელი |
Club Atlético Huracán კლუბ ატლეტიკო ურაკანი | |||
|---|---|---|---|---|
| მეტსახელი |
Globo Globito Quemero | |||
| დაარსდა | 1 ნოემბერი, 1908 | |||
| სტადიონი |
ესტადიო ტომას ადოლფო დუკო (ტევადობა: 48 314 მაყურებელი) | |||
| პრეზიდენტი |
 დავიდ გარსონი | |||
| მწვრთნელი |
დიეგო დაბოვე | |||
| ლიგა | არგენტინის პრიმერა დივიზიონი | |||
| 2021 | მე-8 | |||
| საიტი | ოფიციალური საიტი | |||
| ||||
ურაკანი (ესპ. Club Atlético Huracán) — არგენტინული საფეხბურთო კლუბი ქალაქ ბუენოს-აირესიდან. ჩამოყალიბდა 1908 წლის პირველ ნოემბერს. ასპარეზობს არგენტინის პრიმერა დივიზიონში. არგენტინის ხუთზის ჩემპიონი[1] და რვაგზის ვიცე-ჩემპიონი,[2] არგენტინის თასისა (2014) და არგენტინის სუპერთასის (2015) მფლობელი.[3] კლუბის საშინაო არენაა „ესტადიო ტომას ადოლფო დუკო“ (ესპ. Estadio Tomás Adolfo Ducó).[4][5][6]
ისტორია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
კლუბის ჩამოყალიბების გადაწყვეტილება 1907 წლის 25 მაისს იქნა მიღებული. სხვა ვერსიით მისი არსებობის შესახებ პირველი ცნობები 1903 წლის 25 მაისიდან ჩნდება.[7][8] თუმცა მისი დაარსების ოფიციალურ თარიღად კლუბის ხელახლა რეფორმირების თარიღს — 1908 წლის პირველ ნოემბერს მიიჩნევენ.
1920-იან წლებში „ურაკანი“ არგენტინის ერთ-ერთ უძლიერეს კლუბად ითვლებოდა, ამ პერიოდში ქვეყნის ჩემპიონობა მან ოთხჯერ (1921, 1922, 1925, 1928) მოიპოვა.[9][10][11][12]
არგენტინაში პროფესიული საფეხბურთო ჩემპიონატის გათამაშების დაწყებიდან (1931) დღემდე, კლუბმა მხოლოდ ერთხელ მოიპოვა ქვეყნის ჩემპიონის წოდება. ამ წარმატებას მან 1973 წელს მეტროპოლიტანოს გათამაშებაში, სესარ ლუის მენოტის თავკაცობით მიაღწია.[13][14] მომდევნო წელს ლიბერტადორესის თასის გათამაშებაში გუნდმა ნახევარფინალში გასვლა მოახერხა.
2014 წელს „ურაკანი“ ნესტორ აპუსოს თავკაცობით არგენტინის თასს დაეუფლა. ამ გამარჯვებით კლუბმა 2015 წლის ლიბერტადორესის თასის გათამაშებაში მონაწილეობის უფლება მოიპოვა. იმ სეზონში იგი არგენტინის მეორე დივიზიონში გამოდიოდა. საბოლოოდ სატურნირო ცხრილში მან მეხუთე ადგილი დაიკავა და დაგროვილ ქულათა რაოდენობით „ატლეტიკო ტუკუმანს“ გაუთანაბრდა. ამ უკანასკნელთან გადამწყვეტი შეხვედრა „ურაკანმა“ დამატებით დროში 4–1 მოიგო და კვლავ არგენტინის პრიმერას დაუბრუნდა.
2015 წლის ლიბერტადორესის თასის გათამაშების ჯგუფურ ეტაპზე „ურაკანმა“ იოლად დაამარცხა პერუს „ალიანსა“, თუმცა საბოლოოდ მესამე ადგილი დაიკავა და შემდეგ ეტაპზე ჯგუფიდან ვეღარ გავიდა. იმავე წელს არგენტინის სუპერთასის მატჩში კლუბმა ქვეყნის ჩემპიონი „რივერ პლეიტი“ დაამარცხა და სამხრეთ ამერიკის თასის გათამაშებაში მონაწილეობის უფლება მოიპოვა.
„ურაკანის“ ყველაზე პრინციპულ მეტოქედ „სან-ლორენსო დე ალმაგრო“ ითვლება.
ფეხბურთელები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
შემადგენლობა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
შენიშვნა: დროშა აღნიშნავს ეროვნულ ნაკრებს რომელიც განსაზღვრულია ფიფა-ს წესებით. მოთამაშეები შესაძლოა რამდენიმე ფიფა-ს არაწევრ ქვეყანას/ტერიტორიას მიეკუთვნებოდნენ.
|
|
მიღწევები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
.png){kind=small}
.png){kind=small}
- ჩემპიონი (5): 1921,[19] 1922,[20] 1925,[21] 1928,[22] 1973[23][13]
- ვიცე-ჩემპიონი (8): 1920,[24] 1923,[25] 1936, 1939, 1975,[26] 1976, 1994,[27] 2009[28]
კოპა ესტიმულო
(yellow).png){kind=spacer}
- თასის მფლობელი: 1920 [29]
კარლოს იბარგურენის თასი [30]
- ადრიან ესკობარის თასი [33]
კოპა დე კომპეტენსია ბრიტანიკა [36]
- თასის მფლობელი: 1944 [37]
- ნახევარფინალისტი: 1974
არგენტინის თასი
- თასის მფლობელი: 2014 [38]
- არგენტინის სუპერთასი
- თასის მფლობელი: 2015 [39]
- ფინალისტი: 2015 [40]
ცნობილი ფეხბურთელები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
ხოსე ლაგუნა (1908–1911, 1914–1924)- ანხელ კიესა (1919–1932)
- რამონ ვასკესი (1919–1932)
- გილერმო სტაბილე (1920–1930)
- სესარიო ონსარი (1921–1933)
- ხორხე ალბერტი (1930–1947)
- ერმინიო მასანტონიო (1931–1943, 1945)
- ხუან ალბერტო ესტრადა (1933–1937)
- ემილიო ბალდონედო (1935–1944)
- ნორბერტო მენდესი (1941–1947, 1956–1958)
ატილიო მელონე (1944)- ალფრედო დი სტეფანო (1946)
- ხუან ბაუტისტა ვილიალბა (1947–1948)
- ედგარდო მადინაბეიტია (1950–1958)
- ოსკარ როსი (1950–1953, 1955–1959, 1969)
- ედუარდო რიკანი (1952–1953)
- რიკარდო ინფანტე (1953–1956)
- ორლანდო პელოსო (1955–1958)
- ნესტორ როსი (1959–1961)
- ალბერტო რენდო (1959–1964, 1970–1971)
- ალფრედო ობერტი (1962–1968, 1969–1970)
- სებასტიან ვიბერტი (1963–1969)
მიგელ ლოიასა (1965), (1967–1968)- მიგელ ანხელ ბრინდისი (1967–76, 1978–80)
- კარლოს ბაბინტონი (1969–1974, 1979–1982)
- როკე ავალაი (1970–1976, 1980)
- ალფიო ბასილე (1971–75)
- ომარ ლაროსა (1972–1976)
- ხორხე კარასკოსა (1972–1978)
- ალბერტო ფანესი (1973–1977)
- რენე ორლანდო ჰაუსმანი (1973–1980)
- ოსვალდო არდილესი (1975–1977)
- ექტორ ბალეი (1976–1978)
- რუბენ ომარ რომანო (1978–1980)
- კლაუდიო მორესი (1980–85)
- ოსკარ ალბერტო ორტისი (1981–1982)
- კლაუდიო გარსია (1981–1986, 1996–1998)
- ენრიკე ბერნარდო ვიდალიე (1982–1983)
- ანტონიო მოჰამედი (1987–1991)
- მარსელო პაბლო ბარტიჩიოტო (1987–1988)
- ექტორ რაულ კუპერი (1988–1992)
- ფერნანდო კიროსი (1988–1993)
ხორხე კრუს-კრუსი (1992–1994)- უგო მორალესი (1992–1995)
ვალტერ პელეტი (1992–1996)- ექტორ პინედა (1993–1995)
- ანტონიო ბარიხო (1993–1998, 2007–2008)
- გასტონ კასასი (1994–2000)
- უგო რომეო გუერა (1995–1998)
- სიქსტო პერალტა (1996–1999)
- დანიელ მონტენეგრო (1997–99, 2002, 2015-18)
- ლუჩო გონსალესი (1998–2002)
კლუბის მწვრთნელები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
|
|
გალერეა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
ბიბლიოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- Newton, Jorge., Historia del Club A. Huracán 1908–1968, Buenos Aires, 1968.
რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
ვიკისაწყობში არის გვერდი თემაზე:
| Instagram · Facebook · Twitter |
| Aguante Huracán დაარქივებული 2020-05-02 საიტზე Wayback Machine. · AS.com · Conmebol დაარქივებული 2020-02-21 საიტზე Wayback Machine. · Dugout · FcTables · Football World Rankings · Futbin · Futhead · Imágenes del Club Atlético Huracán · Olé · Soccerway · Transfermarkt |
| Alamy · Getty Images |
| Huracán TV · YouTube |
| Clarín · Infobae · Telemundo Deportes |
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ Titulos y Logros. Total de Títulos oficiales conquistados. 5 Campeonatos argentinos de Primera División (Asociación Argentina 1921, 1922 y 1925, Asociación Amateurs Argentina 1928 y Metropolitano 1973). Club Atlético Huracán. Sitio Web Oficial. ციტირების თარიღი: 22 სექტემბერი, 2021.
- ↑ Titulos y Logros. Otros logros destacados. El Globo obtuvo 8 subcampeonatos de Primera División: 1920, 1923, 1936, 1939, 1975, 1976, 1994 y 2009.. Club Atlético Huracán. Sitio Web Oficial. ციტატა: „Aclaración: en 1920 Huracán compartió el segundo puesto con Banfield y en 1939 con River. En ambos casos Huracán es oficialmente subcampeón debido a que en aquella época no existía la definición de posiciones por diferencia de gol. En el caso del torneo de 1939, Huracán y River jugaron un partido desempate (se jugó en la cancha de Chacarita recién en 1941) y finalizaron 3 a 3. En consecuencia, ese segundo puesto quedó compartido.“ ციტირების თარიღი: 22 სექტემბერი, 2021.
- ↑ Titulos y Logros. Total de Títulos oficiales conquistados. 8 Copas Nacionales (Estímulo 1920, Ibarguren 1922 y 1925, Escobar 1942 y 1943, Competencia Británica 1944, Copa Argentina 2014 y Supercopa Argentina 2014).. Club Atlético Huracán. Sitio Web Oficial. ციტირების თარიღი: 22 სექტემბერი, 2021.
- ↑ Estadio Tomas Adolfo Ducó. World Stadiums. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2021-04-24. ციტირების თარიღი: 22 სექტემბერი, 2021.
- ↑ Estadio Tomas Adolfo Ducó. Soccerway. ციტირების თარიღი: 22 სექტემბერი, 2021.
- ↑ Estadio "El Palacio" Tomas Adolfo Ducó. Huracán y su gente. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2019-10-21. ციტირების თარიღი: 22 სექტემბერი, 2021.
- ↑ Historia del Club Atlético Huracán. Huracán y su gente. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2019-09-16. ციტატა: „El auge de la popularidad del fútbol en nuestro país de los primeros años del siglo XX, también atrapó en su pasión, a un grupo de alumnos del Colegio Luppi, ubicado en el viejo barrio de Pompeya, quienes liderados por uno de ellos de nombre Américo Sefanini, un 25 de mayo de 1907 (otra versión habla de 1903), toman la decisión de formar nuestro club.“ ციტირების თარიღი: 22 სექტემბერი, 2021.
- ↑ Historia del Club Atlético Huracán. Aguante Huracán. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2020-02-23. ციტატა: „Se dice que el 25 de mayo de 1903, unos jóvenes de Nueva Pompeya fundan un Club de Fútbol bajo el nombre de “Verde esperanza no pierde” o “Verde esperanza y no se pierde”. Sin embargo, algunos afirman que dicho hecho ocurrió en 1907, pero no existe documentación para verificarlo.“ ციტირების თარიღი: 22 სექტემბერი, 2021.
- ↑ Argentina 1921. Pablo Ciullini for the RSSSF. ციტირების თარიღი: 22 სექტემბერი, 2021.
- ↑ Argentina 1922. Pablo Ciullini for the RSSSF. ციტირების თარიღი: 22 სექტემბერი, 2021.
- ↑ Argentina 1925. Pablo Ciullini for the RSSSF. ციტირების თარიღი: 22 სექტემბერი, 2021.
- ↑ Argentina 1928. Pablo Ciullini for the RSSSF. ციტირების თარიღი: 22 სექტემბერი, 2021.
- ↑ 13.0 13.1 Fernández Moores, Ezequiel. (19 სექტემბერი, 2013) Huracán y el '73. La Nación. ციტატა: „Miguel Brindisi se disparaba desde la derecha y Carlos Babington desde la izquierda con Omar Larrosa. Se juntaban con René Houseman y Roque Avallay. Las primeras seis victorias al hilo no dejan dudas: 6-1 a Argentinos, 2-0 en Newell's, 5-2 a Atlanta, 3-1 en Colón, 5-0 a Racing y 1-0 en Vélez. Una primera rueda de 46 goles en 16 partidos.“ ციტირების თარიღი: 22 სექტემბერი, 2021
- ↑ 1973. Huracán según Menotti. El Gráfico. ციტატა: „César Luis Menotti repasa las piezas fundamentales de su Huracán, el que hasta hoy en día se recuerda, el que salió campeón del Metropolitano con grandes figuras como Basile, Babington y Brindisi.“ ციტირების თარიღი: 22 სექტემბერი, 2021.
- ↑ Santiago Hezze. Soccerway. ციტირების თარიღი: 20 აპრილი, 2020.
- ↑ Iván Tierno. cahuracan.com. ციტირების თარიღი: 20 აპრილი, 2020.
- ↑ Braian Maidana. cahuracan.com. ციტირების თარიღი: 20 აპრილი, 2020.
- ↑ Pablo Damián Oro. Soccerway. ციტირების თარიღი: 20 აპრილი, 2020.
- ↑ Titulos y Logros. Campeonatos de Primera División. 1921 – Campeón de la Asociación Argentina. Club Atlético Huracán. Sitio Web Oficial. ციტირების თარიღი: 20 აპრილი, 2020.
- ↑ Titulos y Logros. Campeonatos de Primera División. 1922 – Campeón de la Asociación Argentina. Club Atlético Huracán. Sitio Web Oficial. ციტირების თარიღი: 20 აპრილი, 2020.
- ↑ Titulos y Logros. Campeonatos de Primera División. 1925 – Campeón de la Asociación Argentina. Club Atlético Huracán. Sitio Web Oficial. ციტირების თარიღი: 20 აპრილი, 2020.
- ↑ Titulos y Logros. Campeonatos de Primera División. 1928 – Campeón de la Asociación Amateurs Argentina. Club Atlético Huracán. Sitio Web Oficial. ციტირების თარიღი: 20 აპრილი, 2020.
- ↑ Titulos y Logros. Campeonatos de Primera División. 1973 – Campeón del Torneo Metropolitano de Primera División. Club Atlético Huracán. Sitio Web Oficial. ციტირების თარიღი: 20 აპრილი, 2020.
- ↑ (AFA)
- ↑ (AFA)
- ↑ Argentina - Domestic Championships 1975. Metropolitan Championship. Osvaldo José Gorgazzi for the RSSSF. ციტირების თარიღი: 21 აპრილი, 2020.
- ↑ კლაუსურა
- ↑ კლაუსურა
- ↑ Titulos y Logros. Copas Nacionales. 1920 – Campeón Copa Estímulo (Torneo entre equipos de Primera División). Club Atlético Huracán. Sitio Web Oficial. ციტირების თარიღი: 20 აპრილი, 2020.
- ↑ The Copa Dr. Carlos Ibarguren, also called Campeonato Argentino[1] or simply Copa Ibarguren was an official Argentine football cup competition contested between 1913 and 1958. Between 1913 and 1925, the winner of the cup received the honor to be the "Argentine Champion".
- ↑ Titulos y Logros. Copas Nacionales. 1922 – Campeón Copa Ibarguren (Torneo anual disputado entre los campeones de Buenos Aires y Rosario. Huracán venció a Newell’s con resultados de empate 1 a 1 y triunfo 1 a 0). Club Atlético Huracán. Sitio Web Oficial. ციტირების თარიღი: 20 აპრილი, 2020.
- ↑ Titulos y Logros. Copas Nacionales. 1925 – Campeón Copa Ibarguren (Huracán venció a Tiro Federal de Rosario por 2 a 1). Club Atlético Huracán. Sitio Web Oficial. ციტირების თარიღი: 20 აპრილი, 2020.
- ↑ The Copa Adrián C. Escobar was an official Argentine football cup competition contested by clubs of Argentina, organized by the Argentine Football Association (AFA) from 1939 to 1949.
- ↑ Titulos y Logros. Copas Nacionales. 1942 – Campeón Copa Adrián Escobar (Torneo anual disputado por los siete primeros equipos ubicados en la tabla del Campeonato oficial. Huracán eliminó a Newell’s, a San Lorenzo y venció en la final a River Plate). Club Atlético Huracán. Sitio Web Oficial. ციტირების თარიღი: 20 აპრილი, 2020.
- ↑ Titulos y Logros. Copas Nacionales. 1943 – Campeón Copa Adrián Escobar (Huracán eliminó a River Plate, a Independiente y venció en la final a Platense). Club Atlético Huracán. Sitio Web Oficial. ციტირების თარიღი: 20 აპრილი, 2020.
- ↑ The Copa de Competencia Británica George VI was an official Argentine football cup competition, played from 1944 to 1948. It was contested by teams participating in Primera División.
- ↑ Titulos y Logros. Copas Nacionales. 1944 – Campeón Copa Competencia Británica (Copa disputada por equipos de Primera División. Huracán eliminó a Vélez, a San Lorenzo, a Newell’s y venció a Boca Juniors en la final por 4 a 2). Club Atlético Huracán. Sitio Web Oficial. ციტირების თარიღი: 20 აპრილი, 2020.
- ↑ Titulos y Logros. Copas Nacionales. 2014 – Campeón Copa Argentina (Torneo federal anual de máxima categoría que se disputó por quinta vez y contó con la participación de 261 equipos de todo el país. Huracán le ganó en la final a Rosario Central por penales 5-4). Club Atlético Huracán. Sitio Web Oficial. ციტირების თარიღი: 20 აპრილი, 2020.
- ↑ Titulos y Logros. Copas Nacionales. 2015 – Campeón Supercopa Argentina (Competición -perteneciente a la edición 2014- disputada a un sólo partido entre el ganador de la Superfinal 2013-2014 y el ganador de la Copa Argentina 2014. Huracán derroto a River Plate 1 a 0 con gol de Edson Puch. Este título otorgó una plaza para la Copa Sudamericana 2015). Club Atlético Huracán. Sitio Web Oficial. ციტირების თარიღი: 20 აპრილი, 2020.
- ↑ Copa Sudamericana 2015. Conmebol. ციტირების თარიღი: 20 აპრილი, 2020.
- ↑ Estadísticas de Emilio Casanovas en Huracán. Este reporte analiza la performance de Emilio Casanovas como director técnico de Huracán en la Primera División del Fútbol Argentino. ციტირების თარიღი: 21 აპრილი, 2020.
- ↑ Emilio Casanovas. El entrenador Emilio Enrique Casanovas nació el 22 de Abril de 1905. Su verdadero apellido era Casasnovas, aunque nadie nunca lo escribió correctamente. Su mayor protagonismo en el deporte lo obtuvo con su presencia en los Juegos Olímpicos de París, en 1924. Ya en el profesionalismo condujo a Huracán durante varios años, en lo que podría llegar a ser un récord para la época. Estuvo desde 1932 hasta la llegada de Guillermo Stábile, continuando en el cargo tras la ida de este a San Lorenzo. Bajo su conducción se realizaron varias giras a Brasil durante los veranos porteños. დაარქივებულია ორიგინალიდან. დაარქივების თარიღი: 21 აპრილი, 2020. წყარო: Globopedia დაარქივებული 2020-02-16 საიტზე Wayback Machine. . ციტირების თარიღი: 21 აპრილი, 2020.
- ↑ 43.00 43.01 43.02 43.03 43.04 43.05 43.06 43.07 43.08 43.09 43.10 43.11 43.12 43.13 43.14 Directores Técnicos — Década del '60. Aparecen aquí los directores técnicos de Huracán en la década del '60, siendo la más meritoria la campaña realizada por Néstor "Pipo" Rossi entre marzo de 1968 y febrero de 1969. დაარქივებულია ორიგინალიდან. დაარქივების თარიღი: 21 აპრილი, 2020. წყარო: Globopedia დაარქივებული 2020-02-16 საიტზე Wayback Machine. . ციტირების თარიღი: 21 აპრილი, 2020.
- ↑ Estadísticas de Mário Imbelloni en Huracán. Este reporte analiza la performance de Mário Imbelloni como director técnico de Huracán en la Primera División del Fútbol Argentino. ციტირების თარიღი: 21 აპრილი, 2020.
- ↑ La aventura de un sabelotodo. El periodista Pepe Peña, reconocido por su lengua filosa y agresiva, dirigió a Huracán en 1961. Duró tres partidos. El fútbol parecía más sencillo sentado en El Gráfico. ციტატა: „Lejos en el tiempo ocurrió el experimento más osado. Lo encabezó José Gabriel González Peña (1920-1980), más conocido como Pepe Peña, que llegó a dirigir a Huracán en 1961 directamente desde la redacción de El Gráfico.“ დაარქივებულია ორიგინალიდან. დაარქივების თარიღი: 21 აპრილი, 2020. წყარო: Alejandro Caravario y Revista Un Caño დაარქივებული 2020-04-19 საიტზე Wayback Machine. . ციტირების თარიღი: 21 აპრილი, 2020.
- ↑ Anatomía de … un delirio futbolero. La metamorfosis de Rodolfo De Paoli, quien pasa de relator del Fútbol Para Todos a ayudante de campo del Turu Flores en Defensa y Justicia, tiene un antecedente. Fue Pepe Peña, el emblemático periodista que duró 3 fechas como DT de Huracán. დაარქივებულია ორიგინალიდან. დაარქივების თარიღი: 21 აპრილი, 2020. წყარო: El Gráfico. ციტირების თარიღი: 21 აპრილი, 2020.
- ↑ 47.00 47.01 47.02 47.03 47.04 47.05 47.06 47.07 47.08 47.09 47.10 47.11 47.12 Directores Técnicos — Década del '70. La presente es la lista de directores técnicos de Huracán en la década del 70, siendo la campaña más significativa la de César Menotti entre mayo de 1971 y noviembre de 1974. En ese período se obtuvo el campeonato de 1973, aunque no deben olvidarse los subcampeonatos de 1975 y 1976, obtenidos por Delem y Miguel Juárez. დაარქივებულია ორიგინალიდან. დაარქივების თარიღი: 21 აპრილი, 2020. წყარო: Globopedia დაარქივებული 2020-02-16 საიტზე Wayback Machine. . ციტირების თარიღი: 21 აპრილი, 2020.
- ↑ António Mário Imbelloni di Leo. Antonio Mario Imbelloni Di Leo (nacido el 25 de agosto de 1924 en Gerli, Buenos Aires, Argentina) es un ex-futbolista argentino. Jugaba de delantero y su primer club fue Almirante Brown. დაარქივებულია ორიგინალიდან. დაარქივების თარიღი: 21 აპრილი, 2020. წყარო: Wiki Sporting. ციტირების თარიღი: 21 აპრილი, 2020.
- ↑ 49.0 49.1 HistoriaQuemera ¡Feliz cumpleaños, Jorge Diz!. Club Atlético Huracán. Sitio Web Oficial. ციტატა: „Comenzó a formarse deportista en Elía 678, en la misma Piraña hambreada de gloria en la que coincidieron los comienzos de tantos otros cracks Quemeros. Su segundo paso fueron las inferiores del Globo. Su tercero, Primera División. Ágil puntero izquierdo, se recibió de futbolista en 1956, para regalar espléndidas pisadas, zigzagueantes carreras y algunos gritos eufóricos. Hizo de sus lujos y amagues bandera característica y hasta los adoptó como mote: «Chiche», por los que diseñaba en sus jugueterías favoritas a puro verde césped. Fue artesano de jugadas Huracanadas hasta 1961, con tres salidas: Boca (1957), Temperley (1960) y, siguiendo linaje y colores, Huracán Las Heras de Mendoza, en la primera mitad de 1958 y en una «Hera» de Huracanes por doquier. Luego, de 1962 a su retiro en 1971, deleitó a River, Temperley, Los Andes, Sarmiento (Ayacucho), y equipos de El Salvador y Venezuela.“ ციტირების თარიღი: 20 აპრილი, 2020.
- ↑ Jorge Alberto Diz. Historia de Boca Juniors. ციტირების თარიღი: 20 აპრილი, 2020.
