ურაველი
ნავიგაციაზე გადასვლა
ძიებაზე გადასვლა
| სოფელი | |
|---|---|
|
ურაველი ქართ. ურაველი | |
 | |
| ქვეყანა |
 საქართველო |
| მხარე | სამცხე-ჯავახეთის მხარე |
| მუნიციპალიტეტი | ახალციხის მუნიციპალიტეტი |
| თემი | ურაველი |
| კოორდინატები | 41°33′19″ ჩ. გ. 43°04′15″ ა. გ. / 41.55528° ჩ. გ. 43.07083° ა. გ. |
| ცენტრის სიმაღლე | 1250 მ |
| ოფიციალური ენა | ქართული ენა |
| მოსახლეობა | 660[1] კაცი (2014) |
| ეროვნული შემადგენლობა | ქართველები 99,1 % |
| სასაათო სარტყელი | UTC+4 |
.svg)   | |
ურაველი — სოფელი ახალციხის მუნიციპალიტეტში, მდებარეობს მდინარე ურავლის ხეობაში. თემის ცენტრი (სოფლები: მუსხი, წყორძა, ხეოთი). ზღვის დონიდან 1250 მეტრი, ახალციხიდან 17 კილომეტრი.
დემოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
2014 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 660 ადამიანი.
| აღწერის წელი | მოსახლეობა | კაცი | ქალი |
|---|---|---|---|
| 2002[2] | 768 | 400 | 368 |
| 2014[1] |  660 |
343 | 317 |
კურორტი[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
ურაველი ბალნეოლოგიურ-კლიმატური კურორტია. იცის ცივი ზამთარი (იანვრის საშუალო ტემპერატურა -4 გრადუსი), ზომიერად თბილი ზაფხული (აგვისტოს საშუალო ტემპერატურა 17 გრადუსი). ძირითადი სამკურნალო ფაქტორია ნახშირმჟავა ჰიდროკარბონატული ნატრიუმიან-კალციუმიან-მაგნიუმიანი მინერალური წყალი, რომელსაც იყენებენ სასმელად და აბაზანად. სამედიცინო ჩვენება: საჭმლის მომნელებელი ორგანოების, სახსრებისა და პერიფერიული ნერვული სისტემის დაავადებები.
იხილეთ აგრეთვე[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- უშვერიძე გ., ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 10, თბ., 1986. — გვ. 165.
სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
- ↑ 1.0 1.1 მოსახლეობის 2014 წლის აღწერა (არქივირებული). საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 30 დეკემბერი 2019.
- ↑ მოსახლეობის 2014 წლის აღწერა (არქივირებული). საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 30 დეკემბერი 2019.
| ||||||||||
