შინაარსზე გადასვლა

უიტოტო

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
უიტოტოს ხალხი
საერთო მოსახლეობა
8 500[1]
რეგიონები მნიშვნელოვანი მოსახლეობით
დროშა: კოლუმბია კოლუმბია 6 444
ვენესუელის დროშა ვენესუელა 1 917
რელიგიები ტრადიციული ტომობრივი რელიგია

უიტოტოს ხალხი — ადგილობრივი ხალხი სამხრეთ-აღმოსავლეთ კოლუმბიასა და ჩრდილოეთ პერუში.[2]

უიტოტოს 31 ტომის ხალხი ერთ დროს ას სხვადასხვა სოფლში სახლობდა, თუმცა კონფლიქტებმა და დაავადებებმა მათი რაოდენობა საგრძნობლად შეამცირა. მეოცე საუკუნის დასაწუისისთვის, უიტოტოს ხალხის რაოდენობა 50 000-ს აღწევდა. მეოცე საუკუნის შუა წლებში დაწყებულმა კაუჩუკის ბუმმა მათ საცხოვრებელ არეალებში მრავალი დაავადება შეიტანა, მოუხდათ სხვა ადგილებში გადასახლება, საბოლოოდ კი ხალხის რაოდენობა 7 000–10 000-მდე შემცირდა.[1]

1990-იანი წლებიდან, უიტოტოს მიწებზე შეიჭრნენ მსხვილფეხა საქონლის ფერმერები. საპასუხოდ, კოლუმბიამ მათთვის რამდენიმე რეზერვაცია შექმნა.[1]

მისდევევენ სოფლის მეურნეობას. მიწის გამოფიტვისგან თავის არიდების მიზნით, ხშირად იცვლიან სავარგულებს. მათი ძირითადადი კულტურებია: კაკაო, კოკა, სიმინდი, მწარე და ტკბილი მანიოკი, ბანანი, მანგო, პალმა, მიწის თხილი, ანანასი, შაქრის ლერწამი, ტკბილი კარტოფილი, თამბაქო და ბატატი. ეფექტიანობისა და მდგრადობის გამო, უიტოტოს მიწათმოქმედებას ეთნობოტანიკა სწავლობს.[1]

უიტოტოს მამაკაცები ნადირობენ საფრქვევებით და საფანტის თოფებით.

რესურსები ინტერნეტში

[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]
  1. 1.0 1.1 1.2 1.3 "Witoto." Countries and Their Cultures. Retrieved 6 Dec 2011.
  2. "Witoto." Encyclopedia Britannica. Retrieved 6 Dec 2011.