ტშინეცის კულტურა

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია

ტშინეცის კულტურა — ბრინჯაოს ხანის არქეოლოგიური კულტურა (XV—XII სს. ძვ. წ.ა.).

გეოგრაფია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

გავრცელებულია პოლონეთის, უკრაინის, ბელარუსის, და რუსეთის ტერიტორიაზე. სახელწოდება მიიღო ტშცინცის (Trzciniec) ლუბლინის სავოევოდო (პოლონეთი) დასახლების ნაშთების მიხედვით.

გენეტიკური კავშირები[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

გენეტიკურად კავშირშია საბრძოლო ნაჯახების კულტურასთან. შემდგომში ის შევიდა, როგორც შემადგენელი ნაწილი ლუჟიცის და ბელოგრუდის (რომლებიც სავარაუდოდ ლაპარაკობდნენ პალეობალკანურ ენებზე) და მილოგრადის კულტურებში, ასევე გავლენა იქონია (ლებედოვსკი კულტურის საშუალებით) იუხნოვის კულტურაზე]][1]. რიბაკოვის აზრით, ტშცინეცკის კულტურა იყო «წინასლავური» კულტურა, ანუ წარმომადგენლები უკვე ლაპარაკობდნენ სლავურ ენებზე და იყვნენ სლავების წინაპრები.

დასახლება[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

დასახლებები — დაუცველი, გამაგრების გარეშე. საცხოვრებელი — მიწურები და მცირე მიწის ზედა ნაგებობები.

მატერიალური კულტურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

სამაროვნები ყორღანიანი და მის გარეშეც, დასაფლავება - ნეშთი მწოლიარეა. ნაპოვნია: სხვადასხვანაირი კერამიკული ნაკეთობები, კაჟისა და ქვის იარაღები, ძვლებისა და ბრინჟაოს ნაკეთობები. ტომების ძირითადი საქმიანობა იყო — მეცხოველეობა და მიწათმოქმედება.

საზოგადოებრივი წყობა — გვაროვნული.

რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  • დიდი საბჭოთა ენციკლოპედია
  • ბერეზანსკაია ს. ს., ბრინჯაოს ხანის შუა პერიოდი ჩრდილოეთ უკრაინაში, კ., 1972
  • Gardawski A., Plemiona kultury trzcinieckiei w Polske, «Materialy starozytne», Warszawa, 1959, t. 5, s. 7—189.

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  1. სტეციუკი ვ. აღმოსავლეთ ევროპის წინაისტორიული ეთნოგენეტიკური პროცესების კვლევები. დაარქივებულია ორიგინალიდან — 2008-02-29. ციტირების თარიღი: 2011-01-20.