ტრიბოლოგია
იერსახე

ტრიბოლოგია (ძვ. ბერძნ. τρίβος [tribos] — „ხახუნი“ და λόγος [lógos] — „სიტყვა“, „მოძღვრება“) — ფიზიკის დარგი, რომელიც სწავლობს და აღწერს მყარი დეფორმირებადი სხეულების კონტაქტურ ურთიერთქმედებებს მათი ფარდობითი მოძრაობის დროს. ტრიბოლოგიური კვლევის სფეროებია ხახუნი, ცვეთა და შეზეთვა.
ტრიბომეტრია
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]ტრიბომეტრია (ძვ. ბერძნ. τρίβος [tribos] — „ხახუნი“ და μετρηω [metreo] — „ვზომავ“) — გარეგანი ხუნის ძალის და ან კოეფიციენტის, გარეგანი ხახუნის ზღურბლისა და მოხახუნე ზედაპირების ცვეთამედეგობის გაზომვის მეთოდები. ტრიბომეტრული გაზომვა ორი სახისაა: ლაბორატორიული, რომლის დროსაც ფასდება ხახუნის ძალები და ამა თუ იმ პირობებში მასალის ცვეთამედეგობა, და ნატურული, როდესაც მთლიანად ფასდება ხახუნის მოცემული კვანძი.
ლიტერატურა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 10, თბ., 1986. — გვ. 47.