ტიბაანი
| სოფელი | |
|---|---|
|
ტიბაანი | |
 ჯაბა ლაბაძის ფოტო | |
| ქვეყანა |
 საქართველო |
| მხარე | კახეთის მხარე |
| მუნიციპალიტეტი | სიღნაღის მუნიციპალიტეტი |
| თემი | ტიბაანი |
| კოორდინატები | 41°34′29″ ჩ. გ. 46°00′10″ ა. გ. / 41.57472° ჩ. გ. 46.00278° ა. გ. |
| ცენტრის სიმაღლე | 360 მ |
| ოფიციალური ენა | ქართული ენა |
| მოსახლეობა | 1786[1] კაცი (2014) |
| ეროვნული შემადგენლობა |
ქართველები 98,7 % რუსები 0,4 % |
| სასაათო სარტყელი | UTC+4 |
.svg)    | |
ტიბაანი — სოფელი საქართველოში, სიღნაღის მუნიციპალიტეტში. მდებარეობს გომბორის ქედის სამხრეთ-აღმოსავლეთ დაბოლოებაზე. ზღვის დონიდან 360 მეტრი. სიღნაღიდან 14 კილომეტრი. სოფელი გაშენებულია წნორი-დედოფლისწყაროს გზატკეცილზე.
ისტორია
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]სოფლის ძველი სახელწოდებაა ხირსა. აქ მდებარეობს ღირსი ასურელი მამის სტეფანე ხირსელის საფლავი და მისი სახელობის მამათა მონასტერი. რუსეთის იმპერიის დროს სოფელი შედიოდა ჯუგაანის სასოფლო საზოგადოებაში.[2]საბჭოთა პერიოდში ტიბაანის სასოფლო საბჭოში შედიოდა სოფელი პრასიანი.
დემოგრაფია
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]2014 წლის აღწერის მონაცემებით სოფელში ცხოვრობს 1786 ადამიანი.
| აღწერის წელი | მოსახლეობა | კაცი | ქალი |
|---|---|---|---|
| 2002[3] | 2466 | 1155 | 1311 |
| 2014[1] |  1786 |
841 | 945 |
იხილეთ აგრეთვე
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]ლიტერატურა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 9, თბ., 1985. — გვ. 713.
სქოლიო
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ↑ 1.0 1.1 მოსახლეობის საყოველთაო აღწერა 2014. საქართველოს სტატისტიკის ეროვნული სამსახური (ნოემბერი 2014). ციტირების თარიღი: 7 ნოემბერი, 2016.
- ↑ ღლონტი თ., „ერობა საქართველოში“, ტფ.: „შრომა“, 1915. — გვ. 82.
- ↑ საქართველოს მოსახლეობის 2002 წლის პირველი ეროვნული საყოველთაო აღწერის ძირითადი შედეგები, ტომი II
| |||||||||||||
