ტაგანროგის სახაზინო სახლი

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
ტაგანროგის სახაზინო სახლი
რუს. Дом таганрогского казначейства
კოორდინატები 47°12′55″N 38°55′57″E / 47.215222° ჩ. გ. 38.932414° ა. გ. / 47.215222; 38.932414
მდებარეობა ტაგანროგი, როსტოვის ოლქი, რუსეთი
ტიპი ნეოკლასიციზმი
დასრულების თარიღი 1830-იანი წლები

ტაგანროგის სახაზინო სახლი (რუს. Дом таганрогского казначейства) — უძველესი ორსართულიანი სახლი ტაგანროგში, როსტოვის ოლქი, რუსეთის ფედერაცია. სახლი აგებულია XIX საუკუნის 30-იან წლებში. ტაგანროგის სახაზინო სახლი საოლქო საბჭოს 1992 წლის 18 ნოემბრის № 301 დადგენილების მიხედვით, რუსეთის ფედერაციის რეგიონალური მნიშვნელობის კულტურული მემკვიდრეობის ძეგლია.

მისამართი: ტაგანროგი, ბერძნების ქუჩა № 86.

ისტორია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ბერძნების ქუჩაზე მდებარე ორსართულიანი აგურის სახლი აგებულია 1830-იან წლებში. 1871 წელს ეს შენობა ეკუთვნოდა აზოვ-დონის კომერციულ ბანკს. სახლის პირველი მფლობელი იყო იტალიური წარმოშობის მუსიკოსი რუოკო, რომლის სახლშიც ხშირად ცხოვრობდნენ გასტროლებზე მყოფი მუსიკოსები და მსახიობები.

1873-1875 წლებში სახლის მფლობელი იყო პოლკოვნიკი ალექსანდრე რემი. 1880-იან წლებში სახლი გადადის მემკვიდრეობითი საპატიო მოქალაქის დიმიტრი კანდოიანაკი, ივან კანდოიანაკანის შთამომავალი, რომელმაც 1811 წელს იმპერატორ ალექსანდრე I-ის ბრძანებით ტაგანროგის გარეუბანში მიიღო 110 დესეტინა მიწა.

1880-იანი წლების ბოლოდან სახლის მფლობელია იაკობ პოლიაკოვი, მეცენატი და ქველმოქმედი. 1910-იან წლებში შენობაში განთავსდა სახელმწიფო შემნახველი სალარო, რომლის მმართველიც ევგენი პროკოფიევი ოჯახთან ერთად ცხოვრობდა ამავე სახლში.

1898-1915 წლებში სახლში განთავსებული იყო საოლქო ხაზინა. ამჟამად ტაგანროგის სახაზინო სახლი საცხოვრებელია. ეზოს მინაშენში განთავსებულია ტექნიკური ინვენტარიზაციის ბიურო.

არქიტექტურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

ტაგანროგის ორსართულიანი სახაზინო სახლი აგებულია ნეოკლასიციზმის არქიტექტურულ სტილში. მეორე სართულის ფასადი გაფორმებულია პილასტრებით. ფანჯრები გაფორმებულია კარნიზებით. შენობის კუტხეები რუსტირებულია.

ლიტერატურა[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

  • Энциклопедия Таганрога. — Ростов-н/Д: Ростиздат, 2003. — 512 с. — ISBN 5-7509-0662-0

რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]