სტავროპოლის აეროპორტი

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია

სტავროპოლის აეროპორტი — ფედერალური მნიშვნელობის საერთაშორისო აეროპორტი [1], რომელიც მდებარეობს სტავროპოლის გარეუბანში.

რუსეთის ფედერაციის პრეზიდენტის 2019 წლის 31 მაისის ბრძანებულებით, აეროპორტს სუვოროვის სახელი მიენიჭა.

დახასიათება[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

აეროპორტი სტავროპოლის I კლასი, აეროდრომი მიეკუთვნება - კლას „B“-ს. აეროპორტის ფართობი 445 ჰექტარია. აეროპორტი და ასაფრენი ბილიკი აღჭურვილი, სერტიფიცირებულია დაბალი ძრავით საჰაერო ხომალდის მისაღებად, იტევს უმეტეს ტიპის თვითმფრინავებს. საშუალო სატვირთო თვითმფრინავების მომსახურებისთვის 13 პარკინგის ადგილი არსებობს.

სტავროპოლის აეროპორტს აქვს შემდეგი ტიპის თვითმფრინავების [2] მიღების ნებართვა:

და მსუბუქი, ისევე როგორც ვერტმფრენი ყველა ტიპის თვითმფრინავისა.

აეროპორტის ტევადობა (სავარაუდოა) არის 18 ფრენა დღეში, მათ შორის 6 საერთაშორისო ფრენა. აეროპორტის კომპლექსის ხანგრძლივობაა 350 ადამიანი საათში (საერთაშორისო ფრენებისათვის 130 მგზავრი საათში და შიდა ფრენების საათში 170 მგზავრი). პოტენციური გამტარუნარიანობა წელიწადში 300 ათასი ადამიანია (მაქსიმალური სამგზავრო მიმოსვლა მიღწეულია 2018 წელს - 392 ათასი ადამიანი.

სატვირთო საწყობი წარმოების არეალისა და ტექნიკური აღჭურვილობის გათვალისწინებით, დღეში 35 ტონამდე ტვირთის გატარების საშუალებას იძლევა.

ისტორია[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

1934 წელს ქალაქ პიატიგორსკში შეიქმნა 220-ე სამოქალაქო ავიაციის რაზმი რეგიონის რეგიონებში მგზავრების, ტვირთისა და ფოსტის გადასაზიდად, ეს ღონისძიება სტავროპოლის საავიაციო საწარმოს ისტორიის დასაწყისს წარმოადგენს.

1937 წელს 220-ე საავიაციო რაზმი გადაიყვანეს ვოროშილოვსკში (ახლანდელი სტავროპოლი). აეროდრომი განთავსებული იყო რკინიგზის სადგურის აღმოსავლეთით მდებარე ღია სივრცეში (ელექტროავტომატიკის ქარხნის მახლობლად).

მეორე მსოფლიო ომის დაწყებისთანავე, 220-ე ესკადრის მთელი შემადგენლობა წავიდა ფრონტზე. ომის წლებში სტავროპოლის ესკადრელიის მრავალ ნაწილს მიენიჭა სამხედრო ორდენები, ხოლო მფრინავი კალინინი გახდა საბჭოთა კავშირის გმირი იოსებ ტიტოს გადარჩენისთვის იუგოსლავიის დედაქალაქ ბელგრადის ალყის დროს.

1945 წლის ბოლოს ფრონტიდან 15 PO-2 თვითმფრინავი ჩამოვიდა. ამ დროიდან დაიწყო სტავროპოლის საავიაციო საწარმოს ძირითადი ხერხემალი.

1995 წელს სტავროპოლს პირდაპირი საჰაერო კავშირი ჰქონდა ქალაქებთან: ეკატერინბურგი, ერევანი, მოსკოვი (ვნუკოვო), ნოვოსიბირსკი, სანქტ-პეტერბურგი, სოჭი, კრასნოდარი, ტრაპიზონი, მაინ ფრანკფურტი.

1997 წლის 18 მარტს მოხდა ტრაგიკული მოვლენა - An-24RV RA-46516 ფრენის SZhL-1023 სტავროპოლი-ტრაპიზონის ჩამოვარდნა. ამის შემდეგ SAAC-ში მოექცა კრიტიკისა და დავის ტალღა პრივატიზაციის კანონიერების გამო. 1999 წელს აეროპორტის პრივატიზება უკანონოდ იქნა ცნობილი, აეროპორტი გადავიდა სახელმწიფოს საკუთრებაში და გახდა სტავროპოლის ფილიალი, ხოლო SAAC ავიაკომპანიამ არსებობა შეწყვიტა.

საზოგადოებრივი ტრანსპორტი არ მიდიოდა აეროპორტში; იმ წლებში ქალაქიდან აეროპორტში მოხვედრა მხოლოდ ტაქსის ან კერძო მანქანით იყო შესაძლებელი.

2010 წლის ბოლოს შეიქმნა ფედერალური სახელმწიფო უნიტარული საწარმო სტავროპოლის საერთაშორისო აეროპორტი რუსეთის ფედერაციის პრეზიდენტის ბრძანებულებისა და რუსეთის მთავრობის ბრძანების შესაბამისად, რომელიც არის სტავროპოლის ფილიალის იურიდიული მემკვიდრე.

ვიტალი ნენაშევი დაინიშნა გენერალური დირექტორის პოსტზე. მის დროს ბევრი საქმე გაკეთდა, აეროპორტი საგრძნობლად განვითარდა და მოიპოვა არაერთი მნიშვნელოვანი დონის სერთიფიკატი.

რესურსები ინტერნეტში[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]

სქოლიო[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]