ბერლინის კონგრესი: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შეუმოწმებელი ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
მ ბოტის დამატება: gl:Congreso de Berlín de 1878 |
მ დასუფთავება, replaced: {{ისტორია}} → {{ესკიზი-ისტორია}} using Project:AWB |
||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
[[სურათი:Berliner kongress.jpg|thumb|250px|[[:w:en:Anton Alexander von Werner|Anton von Werner]]. ''ბერლინის კონგრესი''.]] |
[[სურათი:Berliner kongress.jpg|thumb|250px|[[:w:en:Anton Alexander von Werner|Anton von Werner]]. ''ბერლინის კონგრესი''.]] |
||
'''ბერლინის კონგრესი''' (13 ივნისი - 13 ივლისი, 1878) - საერთაშორისო კონგრესი, რომელშიც მოწვეულ იქნა [[ავსტრია-უნგრეთი]]ს და [[ინგლისი]]ს მოთხოვნითა და [[გერმანიის იმპერია|გერმანიის]] მხარდაჭერით [[რუსეთ-ოსმალეთის ომი (1877-1878)|რუსეთ-ოსმალეთის 1877-1878 წლების ომის |
'''ბერლინის კონგრესი''' (13 ივნისი - 13 ივლისი, 1878) - საერთაშორისო კონგრესი, რომელშიც მოწვეულ იქნა [[ავსტრია-უნგრეთი]]ს და [[ინგლისი]]ს მოთხოვნითა და [[გერმანიის იმპერია|გერმანიის]] მხარდაჭერით [[რუსეთ-ოსმალეთის ომი (1877-1878)|რუსეთ-ოსმალეთის 1877-1878 წლების ომის]] შემდგომ დადებული [[სან-სტეფანოს ზავი|სან-სტეფანოს საზავო ხელშეკრულების]] (1878) პირობების გადასასინჯად. |
||
კონგრესის შედეგად მაკედონია (სან-სტეფანოს საზავო ხელშეკრულებით შედიოდა [[ბულგარეთი]]ს შემადგენლობაში) დაუბრუნდა [[ოსმალეთის იმპერია|ოსმალეთს]]. ბულგარეთის ტერიტორია, რომელსაც მიღებული ქონდა ავტონომია, ნახევარზე მეტად შემცირდა. [[ბალკანეთი]]ს სამხრეთით მდებარე [[ბულგარელები]]თ დასახლებული ოლქებისაგან შეიქმნა [[აღმოსავლეთი რუმელია]], რომელიც სულთნის გამგეობაში რჩებოდა, თუმცა ენიჭებოდა ადმინისტრაციული ავტონომია. ცნეს [[სერბია|სერბიის]], [[ჩერნოგორია|ჩერნოგორიის]] და [[რუმინეთი]]ს დამოუკიდებლობა. ჩერნოგორიის ტერიტორია სან-სტეფანოს საზავის პირობებით მიღებულთან შედარებით შემცირდა ორი მესამედით. ავსტრია-უნგრეთმა მიიღო [[სლავები]]თ დასახლებული [[ბოსნია და ჰერცეგოვინა|ბოსნიისა და ჰერცოგოვინის]] ოკუპირების „უფლება“. [[რუსეთის იმპერია|რუსეთს]] დაუმკვიდრეს [[ბათუმი]], [[ყარსი]] და [[არდაჰანი]], ასევე [[ბესარაბია|ბესარაბიის]] სამხრეთ ნაწილი. ოსმალთა უღლისაგან საბოლოოდ გათავისუფლდა აჭარა-ქობულეთი, თუმცა [[საქართველო]]სა და [[სომხეთი]]ს მიწა-წყლის მნიშვლენოვანი ნაწილი კვლავ ოსმალეთს დარჩა. |
კონგრესის შედეგად მაკედონია (სან-სტეფანოს საზავო ხელშეკრულებით შედიოდა [[ბულგარეთი]]ს შემადგენლობაში) დაუბრუნდა [[ოსმალეთის იმპერია|ოსმალეთს]]. ბულგარეთის ტერიტორია, რომელსაც მიღებული ქონდა ავტონომია, ნახევარზე მეტად შემცირდა. [[ბალკანეთი]]ს სამხრეთით მდებარე [[ბულგარელები]]თ დასახლებული ოლქებისაგან შეიქმნა [[აღმოსავლეთი რუმელია]], რომელიც სულთნის გამგეობაში რჩებოდა, თუმცა ენიჭებოდა ადმინისტრაციული ავტონომია. ცნეს [[სერბია|სერბიის]], [[ჩერნოგორია|ჩერნოგორიის]] და [[რუმინეთი]]ს დამოუკიდებლობა. ჩერნოგორიის ტერიტორია სან-სტეფანოს საზავის პირობებით მიღებულთან შედარებით შემცირდა ორი მესამედით. ავსტრია-უნგრეთმა მიიღო [[სლავები]]თ დასახლებული [[ბოსნია და ჰერცეგოვინა|ბოსნიისა და ჰერცოგოვინის]] ოკუპირების „უფლება“. [[რუსეთის იმპერია|რუსეთს]] დაუმკვიდრეს [[ბათუმი]], [[ყარსი]] და [[არდაჰანი]], ასევე [[ბესარაბია|ბესარაბიის]] სამხრეთ ნაწილი. ოსმალთა უღლისაგან საბოლოოდ გათავისუფლდა აჭარა-ქობულეთი, თუმცა [[საქართველო]]სა და [[სომხეთი]]ს მიწა-წყლის მნიშვლენოვანი ნაწილი კვლავ ოსმალეთს დარჩა. |
||
{{ისტორია}} |
{{ესკიზი-ისტორია}} |
||
[[კატეგორია:სამშვიდობო ხელშეკრულებები]] |
[[კატეგორია:სამშვიდობო ხელშეკრულებები]] |
||
[[კატეგორია:ევროპის ისტორია]] |
[[კატეგორია:ევროპის ისტორია]] |
||
21:47, 9 იანვარი 2010-ის ვერსია
ბერლინის კონგრესი (13 ივნისი - 13 ივლისი, 1878) - საერთაშორისო კონგრესი, რომელშიც მოწვეულ იქნა ავსტრია-უნგრეთის და ინგლისის მოთხოვნითა და გერმანიის მხარდაჭერით რუსეთ-ოსმალეთის 1877-1878 წლების ომის შემდგომ დადებული სან-სტეფანოს საზავო ხელშეკრულების (1878) პირობების გადასასინჯად.
კონგრესის შედეგად მაკედონია (სან-სტეფანოს საზავო ხელშეკრულებით შედიოდა ბულგარეთის შემადგენლობაში) დაუბრუნდა ოსმალეთს. ბულგარეთის ტერიტორია, რომელსაც მიღებული ქონდა ავტონომია, ნახევარზე მეტად შემცირდა. ბალკანეთის სამხრეთით მდებარე ბულგარელებით დასახლებული ოლქებისაგან შეიქმნა აღმოსავლეთი რუმელია, რომელიც სულთნის გამგეობაში რჩებოდა, თუმცა ენიჭებოდა ადმინისტრაციული ავტონომია. ცნეს სერბიის, ჩერნოგორიის და რუმინეთის დამოუკიდებლობა. ჩერნოგორიის ტერიტორია სან-სტეფანოს საზავის პირობებით მიღებულთან შედარებით შემცირდა ორი მესამედით. ავსტრია-უნგრეთმა მიიღო სლავებით დასახლებული ბოსნიისა და ჰერცოგოვინის ოკუპირების „უფლება“. რუსეთს დაუმკვიდრეს ბათუმი, ყარსი და არდაჰანი, ასევე ბესარაბიის სამხრეთ ნაწილი. ოსმალთა უღლისაგან საბოლოოდ გათავისუფლდა აჭარა-ქობულეთი, თუმცა საქართველოსა და სომხეთის მიწა-წყლის მნიშვლენოვანი ნაწილი კვლავ ოსმალეთს დარჩა.
