აკაკი მგელაძე: განსხვავება გადახედვებს შორის

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
[შეუმოწმებელი ვერსია][შეუმოწმებელი ვერსია]
No edit summary
(განსხვავება არ არის)

18:14, 11 იანვარი 2009-ის ვერსია

მგელაძე აკაკი ივანისძე (1910 - 1980). საბჭოთა კავშირის და საქართველოს სსრ პარტიული, პოლიტიკური მოღვაწე. საქართველოს საბჭოთა სოციალისტური რესპუბლიკის მეთაური. საქართველოს საბჭოთა სოციალისტური რესპუბლიკის კომუნისტური პარტიის ცენტრალური კომიტეტის პირველი მდივანი, საბჭოთა კავშირის კომუნისტური პარტიის ცენტრალური კომიტეტის წევრი.

დაიბადა ოზურგეთის რაიონის, სოფელ მელეკედურში 1910 წელს. შემდოგომში მშობლებთან ერთად ცხოვრობდა გუდაუთაში. კომსომოლის წევრი 1927 წლიდან. კომუნისტური პარტიის წევრი 1932 წლიდან. 1930 - 1934 წლამდე - გუდაუთის კომსომოლის რაიკომის საორგანიზაციო განყოფილების გამგე, აფხაზეტის კომსომილის ობკომის მასობრივი-ეკონომიკური განყოფილების გამგე, აფხაზეტის კომსომილის ობკომის მეორე მდივანი, აფხაზეტის კომსომილის ობკომის პირველი მდივანი. 1933 - 1937 წლამდე საქართველოს საბჭოთა სოციალისტური რესპუბლიკის კომსომილის ცენტრალური კომიტეტის პირველი მდივანი. 1937 - 1938 წლამდე - საბჭოთა კავშირის კომსომოლის ცენტრალური კომიტეტის ახალგაზრდული განყოფილების გამგე. 1938 წელს იყო რეპრესირებული და მერე რეაბილიტირებული.

1938 - 1942 წლამდე - ”საქანავთობის” ტრესტის მმართველი. 1942 - 1943 წლამდე - ამიერკავკასიის ფრონტის შტაბის სამმართველოს სამხედრო კომისარი, უფროსი ბატალიონური კომისარი, მიერკავკასიის ფრონტის შტაბის უფროსის მოადგილე, პოდპოლკოვნიკი.

1943 - 1951 წლამდე - საქართველოს საბჭოთა სოციალისტური რესპუბლიკის კომუნისტური პარტიის სოხუმის ქალაქკომის და აფხაზეთის ობკომის პირველი მდივანი. ამ პერიოდში მისი უშუალო ხელმძღვანელობით განხორციელებული იყო სამუშაოები ქალაქ სოხუმის განაშენების სამუშაოები.

1951 - 1952 წლამდე - საქართველოს საბჭოთა სოციალისტური რესპუბლიკის კომუნისტური პარტიის ქუთაისის ქალაქკომის პირველი მდივანი. 1951 - 1953 წლამდე - საქართველოს საბჭოთა სოციალისტური რესპუბლიკის კომუნისტური პარტიის ცენტრალური კომიტეტის ბიუროს წევრი.

1952 - 1952 წლამდე - საქართველოს საბჭოთა სოციალისტური რესპუბლიკის კომუნისტური პარტიის ცენტრალური კომიტეტის პირველი მდივანი, საბჭოთა კავშირის კომუნისტური პარტიის ცენტრალური კომიტეტის წევრი, ამიერკავკასიის სამხედრო ოლქის სამხედრო საბჭოს წევრი.

1940-იან, 1950-იან წლებში იმყოფებოდა საბჭოთა კავშირის კომუნისტური პარტიის ცენტრალური კომიტეტის გენერალური მდივნის - იოსებ სტალინის უახლოეს გარემოცვაში. 1950-იან წლებში იყო საბჭოთა კავშირის მინისტრთა საბჭოს თავმჯდომარის პირველი მოადგილეს, შინანგან საქმეთა და უშიშროების მინისტრის - ლავრენტი ბერიას ოპონენტი.

იოსებ სტალინის გარადაცვალების შემდეგ მოხსნილი იყო საქართველოს სსრ კომპარტიის ცკ პირველი მდივნის თანამდებობიდან, გარიცხული იყო საბჭოთა კავშირის კომპარტიის ცენტრალური კომიტეტიდან, სსრკ კომპარტიის შემადგენლობიდან, და ამის მერე იყო დაპატიმრებული. ლავრენტი ბერიის დაკავების შემდეგ ბრალდებები მის წინააღმდეგ იყო მოხსნილი. მიუხედავად იმისა ის 20 წელი გაატარა პოლიტიკურ ოპალაში, რადგან ითვლებოდა იოსებ სტალინის კადრად და ოპონირება უწევდა საბჭოთა კავშირის კომუნისტური პარტიის ლიდერების - მიხეილ სუსლოვისა და ნიკიტა ხრუშოვის ანტიქართული ინიციეტივებს.

1953 - 1973 წლამდე - ბებნისის საბჭოთა მეურნეობის დორექტორი. 1973 წელს საქართველოს საბჭოთა სოციალისტური რესპუბლიკის კომუნისტური პარტიის ცენტრალური კომიტეტის პირველი მდივანი - ედუარდ შევარდნაძე მიიწვია მას სამუშაოდ თბილისში. 1973 - 1978 წლამდე - საქართველოს საბჭოთა სოციალისტური რესპუბლიკის საბჭოთა მეურნეობების ტრესტის მმართველი, საქართველოს სსრ აგრარულ-სამრეწველო-სავაჭრო გაერთიანების თავმჯდომარე, საქართველოს სსრ სოფლის მეურნეობის მინისტრის მოადგილე.

სხვა და სხვა დროს იყო საბჭოთა კავშირის, საქართველოს საბჭოთა სოციალისტური რესპუბლიკის, აფზაზთის ავტონომიური საბჭოთა სოციალისტური რესპუბლიკის უზენაესი საბჭოს სახალხო დეპუტატი, თბილისის და სოხუმის ქალაქური საბჭოს წევრი. ორი ”ლენინის ორდენის”, ”სამუშაო წითელი დროშის ორდენის”, ”დიდი სამამული ომის” პირველი ხარისხის ორდენის, ”წითელი ვარსკლავის” ორდენის, ორი ”ღირსების ნიშნის ორდენის”, რიგი საბრძოლო მედლებისა და აგრეთვე ვდნხ-ს ოქროს, ვერცლისა და ბრინჯაოს მედლების კავალერი. წიგნის ავტორი - ”Сталин. Каким я его знал. Страницы недавнего прошлого”.