ტატიანა იაბლონსკაია: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
No edit summary |
No edit summary |
||
ხაზი 35: | ხაზი 35: | ||
თავისი შემოქმედებითი კარიერის განმავლობაში მონაწილეობდა უკრაინის, საბჭოთა კავშირისა თუ საერთაშორისო გამოფენებში, თუმცა მათგან გამოსარჩევია [[1956]] წლის XXVIII სამხატვრო გამოფენა ვენეციაში და [[1958]] წლის მსოფლიო გამოფენა ბრიუსელში. |
თავისი შემოქმედებითი კარიერის განმავლობაში მონაწილეობდა უკრაინის, საბჭოთა კავშირისა თუ საერთაშორისო გამოფენებში, თუმცა მათგან გამოსარჩევია [[1956]] წლის XXVIII სამხატვრო გამოფენა ვენეციაში და [[1958]] წლის მსოფლიო გამოფენა ბრიუსელში. |
||
Слава и официальное признание не сказались на творческой натуре художницы. Многочисленные государственные награды, депутатство в Верховной Совете Украинской ССР, участие в руководящих органах творческих союзов Украины и СССР не смогли затмить самого большого счастья — творчества. Более того, у художницы хватало смелости идти вопреки линии партии, когда она чувствовала свою правоту — в 1968 году на съезде художников Украины она выступила с резкой критикой «опеки» искусства со стороны партийных органов. После съезда её картину «Жизнь продолжается» сняли с выставки «за идеологически неправильный подход», а сама художница имела жёсткий разговор с тогдашним секретарем ЦК КП Украины по пропаганде Андреем Скабой. После откровенных угроз её сняли со всех должностей. Спустя несколько месяцев самого А. Скабу сняли с должности «за разрыв с творческой интеллигенцией», а её восстановили в прежнем статусе[3]. |
|||
Практически весь тираж её альбома в народном стиле со стихами Ивана Драча был уничтожен «за национализм»[3]. |
|||
С 1947 по 1973 года преподавала в Киевском государственном художественном институте, её учениками является множество известных художников Украины. Профессор (1967). |
|||
С 1944 года — член Союза художников Украинской ССР. С 1975 года — действительный член АХ СССР. С 1997 года — действительный член АХ Украины. |
|||
Депутат Верховного Совета Украинской ССР (1951—1959). |
|||
После инсульта, случившегося в 1999 году, была прикована к инвалидному креслу[2]. |
|||
Татьяна Яблонская скончалась 17 июня 2005 года в Киеве. Похоронена на Байковом кладбище. |
|||
==ოჯახი== |
==ოჯახი== |
||
ტატიანას მამა, ნილ იაბლონსკი (1888—1944) გახლდათ მხატვარი, გრაფიკოსი და ენის მასწავლებელი; მას ჰყავდა უმცროსი და-ძმა, ელენა 1918—2009), რომელიც ასევე მხატვარი იყო და დიმიტრი (1921—2001), საბჭოთა და უკრაინის დამსახურებული არქიტექტორი (1999) და პროფესორი იყო (1978). |
ტატიანას მამა, ნილ იაბლონსკი (1888—1944) გახლდათ მხატვარი, გრაფიკოსი და ენის მასწავლებელი; მას ჰყავდა უმცროსი და-ძმა, ელენა 1918—2009), რომელიც ასევე მხატვარი იყო და დიმიტრი (1921—2001), საბჭოთა და უკრაინის დამსახურებული არქიტექტორი (1999) და პროფესორი იყო (1978). |
||
მას ჰყავდა ორი ქმარი და სამი ქალიშვილი: პირველი, სერგეი ოტროშენკო (1910—1988) — ფერმწერი, მონუმენტალისტი და თეატრალური მხატვარი; მეორე — ეროვნებით სომეხი, არმენ ატაიანი, ასევე მხატვარი და ფერმწერი. შვილები: ელენა ბეისემბინოვა, ოლგა ოტროშენკო და ირინა ატაიანი. |
|||
Первый муж — Сергей Борисович Отрощенко (1910—1988), живописец, монументалист, театральный художник. |
|||
Дочь — Елена Сергеевна Бейсембинова (Отрощенко) (изображённая на картине «Утро»), художница. |
|||
Дочь — Ольга Сергеевна Отрощенко, художница. |
|||
Второй муж — Армен Аршакович Атаян (р. 1922), армянский и украинский художник, живописец[4] |
|||
Дочь — Гаянэ Арменовна Атаян (р. 1959), украинская художница |
|||
Внучка — Ирина Атаян, художница. |
|||
[[ფაილი:Тетяна-Яблонська.JPG|მინი|ტატიანას საფლავის ქვა]] |
[[ფაილი:Тетяна-Яблонська.JPG|მინი|ტატიანას საფლავის ქვა]] |
||
==მოგონება== |
==მოგონება== |
||
[[2005]] წელს კიევის კავშირის დეპუტატების მიერ მიღებულ იქნა გადაწყვეტილება შეექმნათ უკრაინელი გმირის, ტატიანა იაბლონსკაიას სახელობის მუზეუმი და მისი სახელი დაერქმიათ დედაქალაქის ერთ-ერთი ქუჩისთვის. |
|||
В 2005 году депутаты Киевского совета приняли решение о создании музея Героя Украины Т. Яблонской и присвоении её имени одной из столичных улиц[2]. |
|||
21 февраля 2017 года Национальный банк Украины ввёл в обращение посвящённую Т. Яблонской памятную монету номиналом в 2 гривны[7]. |
|||
⚫ | |||
[[2017]] წლის 17 თებერვალს უკრაინის ეროვნულმა ბანკმა მიმოქცევაში ჩაუშვა ტატიანასთვის მიძღვნილი მონეტა, ორი [[გრივნა|გრივნის]] ნომინალით. |
|||
⚫ | |||
==ლიტერატურა== |
==ლიტერატურა== |
20:38, 28 თებერვალი 2021-ის ვერსია
ამ სტატიას ამჟამად აქტიურად არედაქტირებს Marikuna-115. გთხოვთ, ნუ შეიტანთ მასში ცვლილებებს, სანამ ეს განცხადება არ გაქრება. წინააღმდეგ შემთხვევაში, შესაძლოა, მოხდეს რედაქტირების კონფლიქტი. თარგის ჩასმის თარიღი: თებერვალი 28, 2021. სტატიის აქტიური დამუშავების დაწყების თარიღიდან გავიდა 1125 დღე. მომხმარებლის სახელის და თარიღის ავტომატურად მისათითებლად, გამოიყენეთ თარგი {{subst:მუშავდება}} |
ტატიანა იაბლონსკაია | |
---|---|
უკრ. Тетя́на Ни́лівна Ябло́нська | |
დაიბადა | 18 სექტემბერი, 1929 |
დაბადების ადგილი | ვასილკოვი, კიევის ოლქი, უკრაინის საბჭოთა სოციალისტური რესპუბლიკა |
გარდაიცვალა | 28 ნოემბერი, 1970 (41 წლის) |
გარდაცვალების ადგილი | კიევი |
ეროვნება | უკრაინა |
ჟანრი | საჟანრო ფერწერა და პეიზაჟი |
ტატიანა იაბლოსკაია (უკრ. Тетя́на Ни́лівна Ябло́нська, დ.24 თებერვალი, 1917 — გ.17 ივნისი, 2005) — საბჭოთა, უკრაინელი მხატვარი-ფერმწერი, გრაფიკოსი, პედაგოგი; სსრკ-ის სახალხო მხატვარი - 1982; ორი, მეორე კატეგორიის, სტალინური პრემიის ლაურეატი 1950-1951 წლებში; სსრკ-ის სახელმწიფო პრემია - 1979; უკრაინის გმირი - 2001.
ბიოგრაფია
ტატიანა იაბლონსკაია დაიბადა 1917 წლის 11 თებერვალს სმოლენსკში. 1928 წელს მისი ოჯახი ოდესაში გადავიდა, შემდეგ 1930-ში [კამენეც-პოდოლსკი|კამენეც-პოდოლსკში]], სადაც შვიდწლედი დაამთავრა, ხოლო 1934-ში ლუგანსკში.
1933 წელს მან კიევს სამხატვრო ტექნიკუმში ჩააბარა, ამის შემდგომ 1935 წელს კიევის სამხატვრო ინსტიტუტის ფერწერის ფაკულტეტის სტუდენტი კახდა, სადაც 1941 წლამდე იღებდა განათლებას. პროფესიით მხატვარ-ფერმწერია.
თავისი შემოქმედებითი კარიერის განმავლობაში მონაწილეობდა უკრაინის, საბჭოთა კავშირისა თუ საერთაშორისო გამოფენებში, თუმცა მათგან გამოსარჩევია 1956 წლის XXVIII სამხატვრო გამოფენა ვენეციაში და 1958 წლის მსოფლიო გამოფენა ბრიუსელში. Слава и официальное признание не сказались на творческой натуре художницы. Многочисленные государственные награды, депутатство в Верховной Совете Украинской ССР, участие в руководящих органах творческих союзов Украины и СССР не смогли затмить самого большого счастья — творчества. Более того, у художницы хватало смелости идти вопреки линии партии, когда она чувствовала свою правоту — в 1968 году на съезде художников Украины она выступила с резкой критикой «опеки» искусства со стороны партийных органов. После съезда её картину «Жизнь продолжается» сняли с выставки «за идеологически неправильный подход», а сама художница имела жёсткий разговор с тогдашним секретарем ЦК КП Украины по пропаганде Андреем Скабой. После откровенных угроз её сняли со всех должностей. Спустя несколько месяцев самого А. Скабу сняли с должности «за разрыв с творческой интеллигенцией», а её восстановили в прежнем статусе[3].
Практически весь тираж её альбома в народном стиле со стихами Ивана Драча был уничтожен «за национализм»[3].
С 1947 по 1973 года преподавала в Киевском государственном художественном институте, её учениками является множество известных художников Украины. Профессор (1967).
С 1944 года — член Союза художников Украинской ССР. С 1975 года — действительный член АХ СССР. С 1997 года — действительный член АХ Украины.
Депутат Верховного Совета Украинской ССР (1951—1959).
После инсульта, случившегося в 1999 году, была прикована к инвалидному креслу[2].
Татьяна Яблонская скончалась 17 июня 2005 года в Киеве. Похоронена на Байковом кладбище.
ოჯახი
ტატიანას მამა, ნილ იაბლონსკი (1888—1944) გახლდათ მხატვარი, გრაფიკოსი და ენის მასწავლებელი; მას ჰყავდა უმცროსი და-ძმა, ელენა 1918—2009), რომელიც ასევე მხატვარი იყო და დიმიტრი (1921—2001), საბჭოთა და უკრაინის დამსახურებული არქიტექტორი (1999) და პროფესორი იყო (1978).
მას ჰყავდა ორი ქმარი და სამი ქალიშვილი: პირველი, სერგეი ოტროშენკო (1910—1988) — ფერმწერი, მონუმენტალისტი და თეატრალური მხატვარი; მეორე — ეროვნებით სომეხი, არმენ ატაიანი, ასევე მხატვარი და ფერმწერი. შვილები: ელენა ბეისემბინოვა, ოლგა ოტროშენკო და ირინა ატაიანი.
მოგონება
2005 წელს კიევის კავშირის დეპუტატების მიერ მიღებულ იქნა გადაწყვეტილება შეექმნათ უკრაინელი გმირის, ტატიანა იაბლონსკაიას სახელობის მუზეუმი და მისი სახელი დაერქმიათ დედაქალაქის ერთ-ერთი ქუჩისთვის.
2017 წლის 17 თებერვალს უკრაინის ეროვნულმა ბანკმა მიმოქცევაში ჩაუშვა ტატიანასთვის მიძღვნილი მონეტა, ორი გრივნის ნომინალით.
ლიტერატურა
რესურსები ინტერნეტში
სქოლიო
- მუშავდება/ამოსაღები თარგი
- მუშავდება
- დაბადებული 24 თებერვალი
- დაბადებული 1917
- შრომის წითელი დროშის ორდენის კავალრები
- სსრკ-ის სახელმწიფო პრემიის ლაურეატები
- სტალინური პრემიის ლაურეატები
- ხალხთა მეგობრობის ორდენის კავალრები
- სსრკ-ის სახალხო მხატვრები
- XX საუკუნის მხატვრები
- საბჭოთა კავშირის კომუნისტური პარტიის წევრები
- გარდაცვლილი 17 ივნისი
- გარდაცვლილი 2005
- კიევში გარდაცვლილები