ალფრედი (საქსენ-კობურგის და გოთას ჰერცოგი)

ალფრედი
საქსენ-კობურგის და გოთას ჰერცოგი
მმართ. დასაწყისი:	22 აგვისტო, 1893
მმართ. დასასრული:	30 ივლისი, 1900
წინამორბედი:	ერნესტ II
მემკვიდრე:	ჩარლზ ედუარდი
პირადი ცხოვრება
დაბ. თარიღი:	6 ივლისი, 1844
დაბ. ადგილი:	სარი, დიდი ბრიტანეთი
გარდ. თარიღი:	30 ივლისი, 1900, (55 წლის)
გარდ. ადგილი:	კობურგი, გერმანია
მეუღლე:	მარია ალექსანდროვნა რომანოვა
შვილები:	ალფრედი, საქსენ-კობურგის და გოთას პრინცი მარია, რუმინეთის დედოფალი ვიქტორია, ჰესენის დიდი ჰერცოგინია ალექსანდრა, ჰოენლოჰ-ლანგენბურგის პრინცესა ბეატრისი, გალიერას ჰერცოგინია
სრული სახელი:	ალფრედ ერნესტ ალბერტი
დინასტია:	საქსენ-კობურგი და გოთა
მამა:	ალბერტ საქსენ-კობურგ-გოთელი
დედა:	ვიქტორია, დიდი ბრიტანეთის დედოფალი
რელიგია:	ანგლიკანიზმი
ალფრედი ვიკისაწყობში

ალფრედი (ინგლ. Alfred; დ. 6 ივლისი, 1844, სარი, დიდი ბრიტანეთის სამეფო — გ. 30 ივლისი, 1900, კობურგი, გერმანიის იმპერია) — საქსენ-კობურგის და გოთას დინასტიის წარმომადგენელი. დიდი ბრიტანეთის დედოფალ ვიქტორიასა და პრინცი ალბერტის შუათანა ვაჟი. ედუარდ VII-ის უმცროსი ძმა. საქსენ-კობურგის და გოთას ჰერცოგი ბიძის, ერნესტ II-ის დაღუპვის შემდეგ საკუთარ გარდაცვალებამდე.

ბიოგრაფია

პრინცი ალფრედი 1865 წელს

პრინცი ალფრედი დაიბადა 1844 წლის 6 ივლისს სარის საგრაფოში. იგი იყო დიდი ბრიტანეთისა და ირლანდიის დედოფალ ვიქტორიასა და მისი მეუღლის, პრინც ალბერტ საქსენ-კობურგ-გოთელის მეოთხე შვილი და მეორე ვაჟი. როგორც მონარქის ვაჟს, მას დაბადებიდანვე მიენიჭა „მისი სამეფო უდიდებულესობისა“ და ედინბურგის ჰერცოგის წოდებები. აღსანიშნავია ისიც, რომ დაბადებისას უფროსი ძმის, უელსის პრინც ედუარდის შემდეგ ტახტის მეორე მემკვიდრე იყო.

1856 წელს იგი დიდი ბრიტანეთის საზღვაო ძალებში გაწევრიანდა. 1862 წელს იგი საბერძნეთის მეფობის კანდიდატად მოიაზრებოდა და რეფერენდუმშიც მიიღო მონაწილეობა, თუმცა ლონდონის კონფერენციაზე მიღებული დადგენილების გამო ვერ შეძლო გამეფება, რის გამოც საბერძნეთის ტახტი მისი ძმის ცოლის, ალექსანდრა დანიელის ძმამ, გეორგიოს I-მა დაიკავა.

1867-1868 წლებში ალფრედი დედამიწის გარშემო მოგზაურობდა. იგი იყო დიდი ბრიტანეთის სამეფო ოჯახის პირველი წევრი, რომელიც ეწვია ავსტრალიას, ახალ ზელანდიას, ინდოეთსა და ჰონგ-კონგს. იგი ასევე ეწვია ტრისტანი-და-კუნიის კუნძულებს, სადაც მის პატივსაცემად ქალაქს „შვიდი ზღვის ედინბურგი“ დაარქვეს.

1874 წლის 23 იანვარს ზამთრის სასახლეში, სანქტ-პეტერბურგში პრინცმა ალფრედმა ცოლად შეირთო სრულიად რუსეთის იმპერატორ ალექსანდრე II-ისა და იმპერატრიცა მარია ალექსანდროვნას ერთადერთი ასული, დიდი მთავარი მარია ალექსანდროვნა რომანოვა, რომელსაც მამამ მზითვში 100,000 ფუნტი გაატანა, ხოლო ყოველთვიურ პენსიად დამატებით 20,000 დაუნიშნა. წყვილი ლონდონში იმავე წლის 12 მარტს ჩავიდა. ქორწინება უიღბლო აღმოჩნდა, ლონდონური საზოგადოება კი მარია ალექსანდროვნას ვერ ეგუებოდა მისი ამპარტავნული ხასიათის გამო. მიუხედავად ამისა, დედოფალი ვიქტორია მას თავისი ფავორიტი რძლის, უელსის პრინცესა ალექსანდრას შემდეგ ყველაზე დიდი პატივით ეპყრობოდა.

ალფრედი თავის ცოლთან და ორ უფროს შვილთან ერთად 1884 წელს

თავის მხრივ იმპერატორმა ალექსანდრე II-მ სიძის პატივსაცემად დააარსა რუსული კოლონია „ედინბურგის ჰერცოგი“. იგივე სახელი დაარქვა რიგასთან მდებარე პატარა სოფელს, რომელსაც 1922 წლიდან სახელი შეუცვალა ვლადიმირ ლენინმა.

1893 წლის 22 აგვისტოს მამამისის ძმა, საქსენ-კობურგის და გოთას ჰერცოგი ერნესტ II უშვილოდ გარდაიცვალა, რის გამოც ტახტი ალფრედმა, როგორც მისმა ძმისწულმა დაიკავა (ედუარდმა უარი თქვა საქსენ-კობურგის და გოთას ტახტზე, შემდგომში მისი ბრიტანეთთან არასასურველი კავშირის თავიდან ასაცილებლად). ჰერცოგის წოდების მიღების შემდეგ იგი თავის ცოლ-შვილთან ერთად გადასახლდა კობურგში, ცენტრალურ გერმანიაში.

1899 წლის იანვარში ალფრედი და მარია გოთას სასახლეში თავიანთი ქორწინების ოცდამეხუთე წლისთავის იუბილეს აღნიშნავდნენ, რა დროსაც მათმა ერთადერთმა ვაჟმა, პრინცმა ალფრედმა თავის მოკვლა სცადა 24 წლის ასაკში. ამას ცხადია დიდი სკანდალი მოჰყვა, თუმცა პრინცი გადარჩა და დედამისმა იგი სასწრაფოდ გაამგზავრა საავადმყოფოში, სადაც მიყენებული ჭრილობებისაგან იგი 6 თებერვალს გარდაიცვალა. ამ ამბავმა საშინლად იმოქმედა ალფრედზე.

1900 წლის 30 ივლისს ალფრედი გარდაიცვალა 55 წლის ასაკში, ყელის სიმსივნით. იგი დაკრძალეს კობურგში, ჰერცოგთა მავზოლეუმში. ამის შემდეგ ტახტი მისმა ძმისწულმა, ჩარლზ ედუარდმა დაიკავა.

დედამისისთვის, დედოფალი ვიქტორიასათვის მისი გარდაცვალება რთულად გადასატანი აღმოჩნდა, რამეთუ მას ორი შვილი, ალისა და ლეოპოლდი უკვე გარდაცვლილი ჰყავდა და მესამეს დაკარგვას ვეღარ გაუძლო, რის გამოც იგი ამ ამბიდან ერთ თვეში, 1901 წლის იანვარში გარდაიცვალა. იმავე წელს გარდაიცვალა ალფრედის უფროსი და, იმპერატრიცა ვიქტორიაც.

შვილები

სურათი	სახელი	დაიბადა	გარდაიცვალა	ზოგადი ცნობები
	ალფრედი	15 ოქტომბერი, 1874 ლონდონი, დიდი ბრიტანეთი	6 თებერვალი, 1899 მერანო, იტალია (24 წლის)	საქსენ-კობურგის და გოთას მემკვიდრე პრინცი. დანიშნული იყო ელზა ვიურტემბერგელზე, თუმცა ქორწინება ვერ შედგა მისი სუიციდის გამო.
	მარია	29 ოქტომბერი, 1875 კენტი, დიდი ბრიტანეთი	18 ივლისი, 1938 სინაია, რუმინეთი (62 წლის)	ცოლად გაჰყვა რუმინეთის მეფე ფერდინანდ I-ს, რომელთანაც შეეძინა ექვსი შვილი, მათ შორის: რუმინეთის მეფე კაროლ II, საბერძნეთის დედოფალი ელიზაბეტა და იუგოსლავიის დედოფალი მარია.
	ვიქტორია მელიტა	25 ნოემბერი, 1876 ატარდი, მალტა	2 მარტი, 1936 ამორბახი, გერმანია (59 წლის)	პირველად დაქორწინდა ჰესენის დიდ ჰერცოგ ერნესტ ლუდვიგზე, რომელთანაც ერთი ქალიშვილი და რომელსაც შვიდ წელიწადში გაეყარა, ამის შემდეგ კი ცოლად გაჰყვა რუსეთის დიდ მთავარ კირილ ვლადიმიროვიჩ რომანოვს, რომელთანაც შეეძინა სამი შვილი, მათ შორის რომანოვების დინასტიის მეთაური ვლადიმირ კირილოვიჩი, რომელმაც ცოლად ლეონიდა ბაგრატიონი შეირთო.
	ალექსანდრა	1 სექტემბერი, 1878 კობურგი, გერმანია	16 აპრილი, 1942 შტუტგარტი, გერმანია (63 წლის)	ცოლად გაჰყვა ჰოენლოჰ-ლანგენბურგის მთავარ ერნესტ II-ს, რომელთანაც შეეძინა ხუთი შვილი.
	ბეატრისი	20 აპრილი, 1884 კენტი, დიდი ბრიტანეთი	13 ივლისი, 1966 სანლუკარ-დე- ბარამედა, ესპანეთი (82 წლის)	ცოლად გაჰყვა გალიერას ჰერცოგ ალფონსოს, რომელთანაც შეეძინა სამი ვაჟი, მათ შორის მომავალი ჰერცოგი ალვარო.

ლიტერატურა

• Heathcote, Tony (2002). The British Admirals of the Fleet 1734 – 1995. Pen & Sword Ltd. ISBN 0-85052-835-6.
• McKinlay, Brian The First Royal Tour, 1867–1868, (London: Robert Hale & Company, c1970, 1971) 200p. ISBN 0-7091-1910-0
• Sandner, H., Das Haus Sachsen-Coburg und Gotha, (Coburg: Neue Presse, 2001).
• Van der Kiste, John, & Jordaan, Bee Dearest Affie, (Gloucester: Alan Sutton, 1984)
• Van der Kiste, John Alfred, (Stroud: Fonthill Media, 2013)
• ourtney, Nicholas; Foreword by Prince Andrew, Duke of York (2004). The Queen's Stamps: The Authorized History of the Royal Philatelic Collection. London: Methuen. p. 27. ISBN 0-413-77228-4. ...he set his heart from an early age on the Royal Navy with 'a passion which we, as his parents, believe not to have a right to subdue'
• One or more of the preceding sentences incorporates text from a publication now in the public domain: Barwick, George Frederick (1911). "Alfred Ernest Albert". In Chisholm, Hugh (ed.). Encyclopædia Britannica. 1 (11th ed.). Cambridge University Press. p. 584.
• "Progress of His Royal Highness, Prince Alfred Ernest Albert, through the Cape Colony, British Kaffraria, the Orange Free State, and Port Natal in the year 1860"