ქაიხოსრო II: განსხვავება გადახედვებს შორის
[შეუმოწმებელი ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
მNo edit summary |
მ +კატ. |
||
ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
{{მრავალმნიშვნელოვნება*|ქაიხოსრო}} |
|||
{|border=0 cellpadding=10 width=100% |
|||
⚫ | [[ქაიხოსრო II]] ''ჯაყელი'' (დ. [[1522]] — გ. [[1573]]), [[სამცხე-საათაბაგო]]ს [[ათაბაგი]], [[ყვარყვარე III ჯაყელი|ყვარყვარე III-ის]] ძე. ათაბაგად დასვეს თურქებმა [[სოხოისტის ბრძოლა 1545|სოხოისტის ბრძოლაში]] გამარჯვების შემდეგ, როდესაც ისინი სამცხე-საათაბაგოს დიდ ნაწილს დაეუფლნენ. ქართლისა და იმერეთის მეფეები ათაბაგის ხელისუფლებას არ ცნობდნენ. ქაიხოსრო II ცდილობდა [[სპარსეთი|სპარსეთ]]-[[ოსმალეთი|ოსმალეთთან]] ურთიერთობა გამოეყენებინა ჩამოჭრილი ტერიტორიები ([[ჯავახეთი]], [[ჭანეთი]], [[აჭარა]]) დასაბრუნებლად. ამ დროს ჯავახეთი ქართლის სამეფოს ჰქონდა მიერთებული. ქაიხოსრო II-მ ირანის შაჰს სთხოვა დახმარებოდა ჯავახეთის შემოერთებაში. [[1547]], სპარსეთ-ოსმალეთის ომის განახლებისთანავე, შაჰ-თამაზი ჯავახეთში შეიჭრა და დაარბია. [[1549]] კი თურქებმა 25 ციხე დაიპყრეს. ქართლის მეფე [[ლუარსაბ I]] ებრძოდა მათ და სულ უფრო მეტ ტერიტორიებს ათავისუფლებდა. [[1551]] ქაიხოსრო II-მ კვლავ სთხოვა დახმარება [[შაჰ-თამაზი|შაჰ-თამაზს]]. შაჰმა ქვეყანა აიკლო და ეკლესია-მონასტრები გაძარცვა. [[1555]] ამასიის ძავით ოსმალებმა და სპარსელებმა სამცხე-საათაბაგო შუაზე გაიყვეს. ქაიხოსრო II ირანისათვის მიკუთვნებულ ნაწილში დარჩა. შემდეგ, როცა ოსმალებმა დაპყრობილი ტერიტორიების ათვისება დაიწყეს, ქაიხოსრო II შაჰ-თამაზს ეწვია ყაზვინში და სახმარების მოლოდინში იქვე გარდაიცვალა. |
||
|- bgcolor=whitesmoke |
|||
|<small>საკუთარ სახელს "'''ქაიხოსრო'''" აქვს სხვა მნიშვნელობებიც. იხილეთ: [[ქაიხოსრო]] |
|||
|}</small> |
|||
⚫ | [[ქაიხოსრო II]] ''ჯაყელი'' ( |
||
[[კატეგორია:ქართველები]] |
[[კატეგორია:ქართველები]] |
10:06, 27 იანვარი 2008-ის ვერსია
ქაიხოსრო II ჯაყელი (დ. 1522 — გ. 1573), სამცხე-საათაბაგოს ათაბაგი, ყვარყვარე III-ის ძე. ათაბაგად დასვეს თურქებმა სოხოისტის ბრძოლაში გამარჯვების შემდეგ, როდესაც ისინი სამცხე-საათაბაგოს დიდ ნაწილს დაეუფლნენ. ქართლისა და იმერეთის მეფეები ათაბაგის ხელისუფლებას არ ცნობდნენ. ქაიხოსრო II ცდილობდა სპარსეთ-ოსმალეთთან ურთიერთობა გამოეყენებინა ჩამოჭრილი ტერიტორიები (ჯავახეთი, ჭანეთი, აჭარა) დასაბრუნებლად. ამ დროს ჯავახეთი ქართლის სამეფოს ჰქონდა მიერთებული. ქაიხოსრო II-მ ირანის შაჰს სთხოვა დახმარებოდა ჯავახეთის შემოერთებაში. 1547, სპარსეთ-ოსმალეთის ომის განახლებისთანავე, შაჰ-თამაზი ჯავახეთში შეიჭრა და დაარბია. 1549 კი თურქებმა 25 ციხე დაიპყრეს. ქართლის მეფე ლუარსაბ I ებრძოდა მათ და სულ უფრო მეტ ტერიტორიებს ათავისუფლებდა. 1551 ქაიხოსრო II-მ კვლავ სთხოვა დახმარება შაჰ-თამაზს. შაჰმა ქვეყანა აიკლო და ეკლესია-მონასტრები გაძარცვა. 1555 ამასიის ძავით ოსმალებმა და სპარსელებმა სამცხე-საათაბაგო შუაზე გაიყვეს. ქაიხოსრო II ირანისათვის მიკუთვნებულ ნაწილში დარჩა. შემდეგ, როცა ოსმალებმა დაპყრობილი ტერიტორიების ათვისება დაიწყეს, ქაიხოსრო II შაჰ-თამაზს ეწვია ყაზვინში და სახმარების მოლოდინში იქვე გარდაიცვალა.