გაუსის კანონი: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
მ წაიშალა კატეგორია:ფიზიკა გაჯეტ HotCat-ით |
No edit summary |
||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
[[ფიზიკა]]ში, '''გაუსის კანონი''', რომელიც ასევე ცნობილია როგორც '''გაუსის თეორემა ნაკადის შესახებ''' — კანონი, რომელიც აკავშირებს ელექტრული [[მუხტი|მუხტების]] განაწილება მათ მიერ წარმოქმნილი [[ელექტრული ველის დაძაბულობა]]სთან. გაუსის კანონის მიხედვით |
[[ფიზიკა]]ში, '''გაუსის კანონი''', რომელიც ასევე ცნობილია როგორც '''გაუსის თეორემა ნაკადის შესახებ''' — კანონი, რომელიც აკავშირებს ელექტრული [[მუხტი|მუხტების]] განაწილება მათ მიერ წარმოქმნილი [[ელექტრული ველის დაძაბულობა]]სთან. გაუსის კანონის მიხედვით, ელექტრული ნაკადი ნებისმიერ ჩაკეტილ ზედაპირზე პროპორციულია ამ ზედაპირის შიგნით არსებული [[მუხტი]]ს. |
||
<center>''ელექტრული ნაკადი ნებისმიერ ჩაკეტილ ზედაპირზე პროპორციული ამ ზედაპირის შიგნით არსებული [[მუხტი]]სა.''</center> |
|||
კანონი ფორმულირებული იქნა [[კარლ ფრიდრიხ გაუსი]]ს მიერ 1835 წელს, მაგრამ გამოქვეყნებული იქნა მხოლოდ 1867 წელს.<ref>{{cite book | author=Bellone, Enrico | title=A World on Paper: Studies on the Second Scientific Revolution | year=1980}}</ref> გაუსის კანონი არის [[მაქსველის განტოლებები|მაქსველის ოთხი განტოლებიდან]] ერთ-ერთი, რომლებიც შეადგენენ კლასიკური [[ელექტროდინამიკა|ელექტროდინამიკის]] საფუძველს. გაუსის კანონის მეშვეობით შესაძლებელია გამოყვანილი იქნას [[კულონის კანონი]],<ref>{{cite book|last1=Halliday|first1=David|last2=Resnick|first2=Robert|title=Fundamentals of Physics|publisher=John Wiley & Sons, Inc|year=1970|page=452–53}}</ref> და პირიქით. |
კანონი ფორმულირებული იქნა [[კარლ ფრიდრიხ გაუსი]]ს მიერ 1835 წელს, მაგრამ გამოქვეყნებული იქნა მხოლოდ 1867 წელს.<ref>{{cite book | author=Bellone, Enrico | title=A World on Paper: Studies on the Second Scientific Revolution | year=1980}}</ref> გაუსის კანონი არის [[მაქსველის განტოლებები|მაქსველის ოთხი განტოლებიდან]] ერთ-ერთი, რომლებიც შეადგენენ კლასიკური [[ელექტროდინამიკა|ელექტროდინამიკის]] საფუძველს. გაუსის კანონის მეშვეობით შესაძლებელია გამოყვანილი იქნას [[კულონის კანონი]],<ref>{{cite book|last1=Halliday|first1=David|last2=Resnick|first2=Robert|title=Fundamentals of Physics|publisher=John Wiley & Sons, Inc|year=1970|page=452–53}}</ref> და პირიქით. |
||
| ხაზი 12: | ხაზი 11: | ||
სადაც '''∇''' · '''E''' არის [[ელექტრული ველის დაძაბულობა|ელექტრული ველის დაძაბულობის]] [[დივერგენცია]], ხოლო ''ρ'' არის [[მუხტის სიმკვრივე]]. |
სადაც '''∇''' · '''E''' არის [[ელექტრული ველის დაძაბულობა|ელექტრული ველის დაძაბულობის]] [[დივერგენცია]], ხოლო ''ρ'' არის [[მუხტის სიმკვრივე]]. |
||
გაუსის კანონის ინტეგრალური და დიფერენციალური ფორმების ექვივალენტურობას განაპირობებს თეორემა |
გაუსის კანონის ინტეგრალური და დიფერენციალური ფორმების ექვივალენტურობას განაპირობებს თეორემა დივერგენციის შესახებ, რომელსაც ასევე „გაუსის თეორემას“ უწოდებენ. |
||
==სქოლიო== |
==სქოლიო== |
||
{{სქოლიო}} |
|||
{{სქოლიოს სია|2}} |
|||
[[კატეგორია:ფიზიკის კანონები]] |
[[კატეგორია:ფიზიკის კანონები]] |
||
18:54, 19 ივნისი 2020-ის ვერსია
ფიზიკაში, გაუსის კანონი, რომელიც ასევე ცნობილია როგორც გაუსის თეორემა ნაკადის შესახებ — კანონი, რომელიც აკავშირებს ელექტრული მუხტების განაწილება მათ მიერ წარმოქმნილი ელექტრული ველის დაძაბულობასთან. გაუსის კანონის მიხედვით, ელექტრული ნაკადი ნებისმიერ ჩაკეტილ ზედაპირზე პროპორციულია ამ ზედაპირის შიგნით არსებული მუხტის.
კანონი ფორმულირებული იქნა კარლ ფრიდრიხ გაუსის მიერ 1835 წელს, მაგრამ გამოქვეყნებული იქნა მხოლოდ 1867 წელს.[1] გაუსის კანონი არის მაქსველის ოთხი განტოლებიდან ერთ-ერთი, რომლებიც შეადგენენ კლასიკური ელექტროდინამიკის საფუძველს. გაუსის კანონის მეშვეობით შესაძლებელია გამოყვანილი იქნას კულონის კანონი,[2] და პირიქით.
გაუსის კანონს ინტეგრალური ფორმით აქვს სახე:
სადაც მარცხენა მხარეს მყოფი გამოსახულება არის ზედაპირული ინტეგრალი, რომლებიც გამოსახავს ელექტრულ ნაკადს რაიმე ჩაკეტილ S ზედაპირზე, ხოლო განტოლების მარჯვენა მხარეს არის S ზედაპირს შიგნით მოთავსებული სრული მუხტი გაყოფილი ელექტრულ მუდმივაზე.
გაუსის კანონს დიფერენციალური ფორმით აქვს სახე:
სადაც ∇ · E არის ელექტრული ველის დაძაბულობის დივერგენცია, ხოლო ρ არის მუხტის სიმკვრივე.
გაუსის კანონის ინტეგრალური და დიფერენციალური ფორმების ექვივალენტურობას განაპირობებს თეორემა დივერგენციის შესახებ, რომელსაც ასევე „გაუსის თეორემას“ უწოდებენ.