უოლტ უიტმენ როსტოუ: განსხვავება გადახედვებს შორის

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
[შეუმოწმებელი ვერსია][შეუმოწმებელი ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
No edit summary
ხაზი 1: ხაზი 1:
{{ინფოდაფა ეკონომისტი}}
{{ინფოდაფა ეკონომისტი}}
'''უოლტ უიტმენ როსტოუ''' (ასევე ცნობილია როგორც '''უოლტ როსტოუ''' ან '''უ.უ. როსტოუ''') (დ. [[7 ოქტომბერი]], [[1916]] — გ. [[13 თებერვალი]], [[2003]]) იყო [[ამერიკელი]] [[ეკონომისტთა სია|ეკონომისტი]], პროფესორი და პოლიტიკური თეორეტიკოსი, რომელიც მუშაობდა [[აშშ-ის პრეზიდენტი|ამერიკის შეერთებული შტატების პრეზიდენტის]] ეროვნული უსაფრთხოების მრჩეველად [[ლინდონ ჯონსონი|ლინდონ ბ. ჯონსონის]] მმართველობის დროს — [[1966]] წლიდან 1969 წლამდე.
'''უოლტ უიტმენ როსტოუ''' (ასევე ცნობილია როგორც '''უოლტ როსტოუ''' ან '''უ.უ. როსტოუ''') (დ. [[7 ოქტომბერი]], [[1916]] — გ. [[13 თებერვალი]], [[2003]]) იყო [[ამერიკელი]] [[ეკონომისტთა სია|ეკონომისტი]], პროფესორი და პოლიტიკური თეორეტიკოსი, რომელიც მუშაობდა [[აშშ-ის პრეზიდენტი|ამერიკის შეერთებული შტატების პრეზიდენტის]] ეროვნული უსაფრთხოების მრჩეველად [[ლინდონ ჯონსონი|ლინდონ ბ. ჯონსონის]] მმართველობის დროს — [[1966]] წლიდან 1969 წლამდე.

Rostow worked in the [[Office of Strategic Services]] during [[World War II]] and later was a foreign policy adviser and speechwriter for presidential candidate and then President [[John F. Kennedy]]; he is often credited with writing Kennedy's famous "[[New Frontier]]" speech.<ref name="telegraph">[https://www.telegraph.co.uk/news/obituaries/1422911/Walt-Rostow.html Walt Rostow obituary], [[Daily Telegraph]], 24 February 2003</ref> Prominent for his role in the shaping of [[US foreign policy]] in Southeast Asia during the 1960s, he was a staunch [[anti-communist]], noted for a belief in the efficacy of [[capitalism]] and [[free enterprise]], strongly supporting [[US involvement in the Vietnam War]]. Rostow is known for his book ''[[Rostow's stages of growth|The Stages of Economic Growth: A Non-Communist Manifesto]]'' (1960), which was used in several fields of [[social science]]. Rostow's theories were embraced by many officials in both the Kennedy and Johnson administrations as a possible counter to the increasing popularity of [[communism]] in Asia, Africa and Latin America.

როსტოუ მუშაობდა [[სტრატეგიული სერვისები|სტრატეგიული სერვისების ოფისში]] [[მეორე მსოფლიო ომი]]ს დროს, ხოლო მოგვიანებით იყო აშშ-ის საგარეო საქმეთა მრჩეველი, საპრეზიდენტო კანდიდატი და შემდეგ პრეზიდენტ [[ჯონ ფ. კენედი]]ს გამოსვლების მწერალი; მას ხშირად მოიხსენიებენ კენედის ცნობილი „[[New Frontier]]“ გამოსვლის ავტორად. <Ref name =" telegraph "> [https://www.telegraph.co.uk/news/obituaries/1422911/Walt-Rostow.html in Walt Rostov Reserve ], [[Daily Telegraph]], February 24, 2003 </ref> 1960-იან წლებში, იგი იყო ძლიერი [[ანტიკომუნიზმი|ანტი-კომუნისტი]], რაც გამოიკვეთა მის სამხრეთ-აღმოსავლეთ აზიაში გატარებულ [[აშშ საგარეო პოლიტიკა|პოლიტიკაში]]. როსტოუ ცნობილია თავისი წიგნით ''როსტოუს ეკონომიკური ზრდის ეტაპები: არაკომუნისტური მანიფესტაცია” ([[1960]]), რომელიც გამოყენებული იქნა [[[სოციალური მეცნიერებები]]ს რამდენიმე სფეროში. როსტოუს თეორიებს ბევრი თანამდებობის პირი პატივს სცემდა როგორ კენედის, ისე ჯონსონის ადმინისტრაციაში, რადგან აღიქმებოდა, როგორც [[აზია]]ში, [[აფრიკა]]სა და [[ლათინური ამერიკა|ლათინურ ამერიკაში]] მზარდ [[კომუნიზმი|კომუნიზმთან]] ბრძოლის ეფექტურ გზად.

როსტოვს არასოდეს უნინია ან ბოდიში არ მოუხადებია ვიეტნამში თავისი ქმედებების გამო.


== ადრეული ცხოვრება ==
== ადრეული ცხოვრება ==

23:02, 29 მაისი 2020-ის ვერსია

უოლტ უიტმენ როსტოუ
მშობლიური სახელი Walt Whitman Rostow
დაბ. თარიღი 7 ოქტომბერი, 1916(1916-10-07)[1] [2] [3] [4] [5] [6]
დაბ. ადგილი ნიუ-იორკი, ნიუ-იორკი[7]
გარდ. თარიღი 13 თებერვალი, 2003(2003-02-13)[2] [3] [4] [5] [6] (86 წლის)
გარდ. ადგილი ოსტინი
მოქალაქეობა აშშ
მეუღლე Elspeth Rostow
საქმიანობა ეკონომისტი, უნივერსიტეტის პროფესორი, პოლიტიკოსი, მწერალი, ისტორიკოსი და პოლიტოლოგი
დამსაქმებელი მასაჩუსეტსის ტექნოლოგიის ინსტიტუტი, კოლუმბიის უნივერსიტეტი, Office of Strategic Services, კემბრიჯის უნივერსიტეტი და University of Texas at Austin
საერთაშორისო ორგანიზაცი(ებ)ის წევრობა ხელოვნებისა და მეცნიერების ამერიკული აკადემია და ამერიკის ფილოსოფიური საზოგადოება[8]
ჯილდოები ბრიტანეთის იმპერიის ორდენის ოფიცერი, საპატიო ლეგიონის ორდენის ლეგიონერი, თავისუფლების საპრეზიდენტო მედალი, როდსის სტიპენდია და honorary doctor of the University of Miami[9]
ალმა-მატერი იელის უნივერსიტეტი და ბალიოლის კოლეჯი
სამეცნიერო ხელმძღვანელი Arthur David Gayer
დოქტორანტი Paul Cootner
პოლიტიკური პარტია დემოკრატიული პარტია

უოლტ უიტმენ როსტოუ (ასევე ცნობილია როგორც უოლტ როსტოუ ან უ.უ. როსტოუ) (დ. 7 ოქტომბერი, 1916 — გ. 13 თებერვალი, 2003) იყო ამერიკელი ეკონომისტი, პროფესორი და პოლიტიკური თეორეტიკოსი, რომელიც მუშაობდა ამერიკის შეერთებული შტატების პრეზიდენტის ეროვნული უსაფრთხოების მრჩეველად ლინდონ ბ. ჯონსონის მმართველობის დროს — 1966 წლიდან 1969 წლამდე.

Rostow worked in the Office of Strategic Services during World War II and later was a foreign policy adviser and speechwriter for presidential candidate and then President John F. Kennedy; he is often credited with writing Kennedy's famous "New Frontier" speech.[10] Prominent for his role in the shaping of US foreign policy in Southeast Asia during the 1960s, he was a staunch anti-communist, noted for a belief in the efficacy of capitalism and free enterprise, strongly supporting US involvement in the Vietnam War. Rostow is known for his book The Stages of Economic Growth: A Non-Communist Manifesto (1960), which was used in several fields of social science. Rostow's theories were embraced by many officials in both the Kennedy and Johnson administrations as a possible counter to the increasing popularity of communism in Asia, Africa and Latin America.

როსტოუ მუშაობდა სტრატეგიული სერვისების ოფისში მეორე მსოფლიო ომის დროს, ხოლო მოგვიანებით იყო აშშ-ის საგარეო საქმეთა მრჩეველი, საპრეზიდენტო კანდიდატი და შემდეგ პრეზიდენტ ჯონ ფ. კენედის გამოსვლების მწერალი; მას ხშირად მოიხსენიებენ კენედის ცნობილი „New Frontier“ გამოსვლის ავტორად. [10] 1960-იან წლებში, იგი იყო ძლიერი ანტი-კომუნისტი, რაც გამოიკვეთა მის სამხრეთ-აღმოსავლეთ აზიაში გატარებულ პოლიტიკაში. როსტოუ ცნობილია თავისი წიგნით როსტოუს ეკონომიკური ზრდის ეტაპები: არაკომუნისტური მანიფესტაცია” (1960), რომელიც გამოყენებული იქნა [[[სოციალური მეცნიერებები]]ს რამდენიმე სფეროში. როსტოუს თეორიებს ბევრი თანამდებობის პირი პატივს სცემდა როგორ კენედის, ისე ჯონსონის ადმინისტრაციაში, რადგან აღიქმებოდა, როგორც აზიაში, აფრიკასა და ლათინურ ამერიკაში მზარდ კომუნიზმთან ბრძოლის ეფექტურ გზად.

როსტოვს არასოდეს უნინია ან ბოდიში არ მოუხადებია ვიეტნამში თავისი ქმედებების გამო.

ადრეული ცხოვრება

როსტოუ დაიბადა მანჰეტენში, ნიუ – იორკში, რუსი ებრაელი ემიგრანტის ოჯახში. მისმა მშობლებმა, ლილიანმა (ჰელმანმა) და ვიქტორ როსტოუებმა, [11] აქტიური სოციალისტები შეძლეს და უოლტს უწოდეს პოეტი უოლტ უიტმანი . როსტოუს მამა, ვიქტორ როსტოვსკი, დაიბადა 1886 წელს ოდესის მახლობლად მდებარე ქალაქ ორხოვში და მოზარდობაში იყო ჩართული რუსეთის სოციალისტურ მოძრაობაში, გამოაქვეყნა მემარცხენე გაზეთი, რომელიც მოითხოვდა იმპერატორ ნიკოლოზ II- ის დამხობისთვის. მშობლების სახლი. [12] 1904 წელს, 18 წლის ასაკში, ვიქტორ როსტოვსკიმ ჩასვა გემზე, რომელიც მან ოდესიდან გლაზგოში გადაიყვანა და კიდევ ერთი გემი, რომელიც ნიუ-იორკში წაიყვანა. [12] შეერთებულ შტატებში ჩასვლისთანავე როსტოვსკიმ "ამერიკანიზაცია" მოახდინა თავისი გვარი როსტოუზე. [12] 1912 წლის 22 ოქტომბერს მან ცოლად შეირთო ლილიან ჰელმანი, რუსი ებრაელი ემიგრანტების ინტელექტუალურად ნიჭიერი ქალიშვილი, რომლებიც კოლეჯში წასვლას დიდხანს ეძახდნენ, მაგრამ, რადგან მისი ოჯახი ძალიან ღარიბი იყო უმაღლესი განათლების მისაღებად, მან სამაგიეროდ წაახალისა თავისი ვაჟები უმაღლესი განათლების მისაღებად. თავისთვის სურდა. [12] მსგავსად Rostowskys, რომ Helmans იყო Ashkenazim (Yiddish მოლაპარაკე ებრაელები). როსტოუებს აღწერდნენ, როგორც ძალიან "იდეალისტურ" ემიგრანტებს, რომლებმაც ღრმად უყვართ თავიანთი სამშობლო და თავიანთი ვაჟიშვილები დაასახელეს იმ სამ კაცის შემდეგ, რომელთაც მათ ყველაზე დიდ ამერიკელად თვლიდნენ, კერძოდ ევგენი ვ დეზს, უოლტ უიტმანს და რალფ ვალდ ემერსონს. [13]

პროფესიული და აკადემიური კარიერა

მეორე მსოფლიო ომის დროს როსტოუ მსახურობდა უილიამ ჯოზეფ დონოვანის სახელობის სტრატეგიული სამსახურების ოფისში . სხვა დავალებებთან ერთად, მან მონაწილეობა მიიღო აშშ-ს დაბომბვის მიზნების შერჩევაში. მოგვიანებით ნიკოლას კატზენბახმა ხუმრობით თქვა: "მე საბოლოოდ მესმის განსხვავება უოლტსა და ჩემს შორის. [...] მე ვიყავი ნავიგატორი, რომელიც ჩამოაგდეს და ორი წელი გავატარე გერმანიის ციხის ბანაკში. [12] 1942 წლის სექტემბერში როსტოუ ჩავიდა ლონდონში, მტრის მიზნების განყოფილების სადაზვერვო ანალიტიკოსად, 1945 წლის გაზაფხულამდე მსახურობდა. [12]

1945 წელს, ომის შემდეგ, როსტოუ გახდა ვაშინგტონში შეერთებული შტატების სახელმწიფო დეპარტამენტში გერმანიის-ავსტრიის ეკონომიკური სამმართველოს უფროსის თანაშემწე, DC Rostow მიიწვიეს მონაწილეობა შეერთებული შტატების სტრატეგიული დაბომბვის კვლევაში (USSBS), შეფასების შესახებ სტრატეგიული დაბომბვის კამპანიის გავლენა გერმანიის ეკონომიკაზე, მაგრამ მან უარი თქვა. [12] 1947 წელს, იგი გახდა ევროპის ეკონომიკური კომისიის აღმასრულებელი მდივნის თანაშემწე და მონაწილეობდა მარშალის გეგმის შემუშავებაში.

კორეის ომის დაწყებამ გადამწყვეტად შეცვალა როსტოუს საბჭოთა კავშირზე ფიქრი. [12] კორეის ომამდე, როსტოუს სჯეროდა, რომ საბჭოთა სისტემა საბოლოოდ "შეერწყმებოდა" საკუთარი სურვილით და მან ასევე ცივი ომი განიხილა, როგორც დიდწილად დიპლომატიური კონფლიქტი, ვიდრე სამხედრო ბრძოლა. [12] ჩრდილოეთ კორეის აგრესიამ სამხრეთ კორეას წინააღმდეგ დაარწმუნა ის, რომ ცივი ომი მოითხოვს უფრო მეტად გატარებული საგარეო პოლიტიკის გატარებას. [12]

ეკონომიკური ზრდის ეტაპები

1960 წელს როსტოუმ გამოაქვეყნა ეკონომიკური ზრდის ეტაპები: არაკომუნისტური მანიფესტი, რომლის თანახმადაც როსტოური ეკონომიკური ზრდის ერთ – ერთი ძირითადი მოდელია, ეკონომიკური ზრდის ერთ – ერთი ძირითადი ისტორიული მოდელი, რომელიც ამტკიცებს, რომ ეკონომიკური მოდერნიზაცია ხდება ხუთეულის ძირითადი ეტაპზე. განსხვავებული სიგრძე: ტრადიციული საზოგადოება, აფსირების, აფსირების, სიმწიფისკენ და დიდი მასის მოხმარების წინაპირობა. ეს გახდა ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი კონცეფცია მოდერნიზაციის თეორიაში სოციალურ ევოლუციონალიზმში .

მუშაობა კენედის და ჯონსონის ადმინისტრაციებში

ეკონომიკური ზრდის ეტაპებმა შთაბეჭდილება მოახდინა პრეზიდენტობის კანდიდატმა ჯონ კენედიმ, რომელმაც როსტოუ თავის პოლიტიკურ მრჩეველად დანიშნა და რჩევა ითხოვა. მას შემდეგ რაც წარუმატებლად ცდილობდა ეიზენჰაუერის ადმინისტრაციის მთავარ პოსტზე დანიშვნას, როსტოუმ გადაწყვიტა სცადა თავისი იღბალი კენედისთან ერთად 1960 წელს. [13]

როდესაც კენედი პრეზიდენტი გახდა 1961 წელს, მან როსტოუ დანიშნა მოადგილედ მისი ეროვნული უსაფრთხოების ასისტენტის მაკგორგ ბუნდი . როსტოუს მეშვეობით მხოლოდ ბუნდის მოადგილე იყო, პრაქტიკაში ის თანაბარი იყო, რადგან თავდაპირველად კენედი დიდ გავლენას ახდენდა იმ რჩევაზე, რომელიც მან მიიღო ცნობილმა, მსოფლიოში ცნობილმა ეკონომისტმა. [12]

როსტოუმ მხარი დაუჭირა ღორის ყურეში შეჭრის პროცესს, თუმცა დათქმებით, კუბაში კომუნისტური მთავრობის არსებობა ამტკიცებდა, რომ მიუღებელი იყო, რადგან სხვაგვარად, ლათინური ამერიკის დანარჩენი ნაწილი შესაძლოა კომუნიზმით "დაინფიცირდეს". [12] იმავე სტრიქონების გასწვრივ, როსტოუ იყო მთავარი ინსპირაცია ალიანსი პროგრესისთვის, 20 მილიარდი აშშ დოლარის დახმარების პროგრამა ლათინური ამერიკისთვის.

როსტოუმ გააღიზიანა კენედი, როგორც "იდეა წუთში კაცმა", რამაც მას უჩივლა, რომ როსტოუმ ძალიან ბევრი იდეა ჰქონდა საკუთარი სიკეთისთვის და ვერ შეძლო ფოკუსირება იმაზე, რაც რეალურად მნიშვნელოვანი იყო. [14] კენედის მთავარი პრეტენზია იყო ის, რომ როსტოუ სწრაფად წამოიწყებდა იდეებს, რაც მას რთული მისდევდა. [14]

კენედის მკვლელობის შემდეგ, მისმა მემკვიდრემ ლინდონ ბ. ჯონსონმა შეუწყო ხელი როსტოუს ბენდის საქმეში, მას შემდეგ რაც მან დაწერა ჯონსონის კავშირის პირველი შტატის გამოსვლა. კენედი ზოგადად უგულებელყოფდა როსტოუს რჩევას, მაგრამ ჯონსონმა მასზე ყურადღება მიაქცია მას შემდეგ, რაც მან 1964 წლის თებერვალში დაწერა სტატია, სადაც ნათქვამია, რომ ჩრდილოეთ ვიეტნამის წინააღმდეგ სტრატეგიული დაბომბვის კამპანია საკმარისი იქნება ომის მოსაგებად. [12]

ლიტერატურა

რესურსები ინტერნეტში

სქოლიო

  1. SNAC — 2010.
  2. 2.0 2.1 ბროკჰაუზის ენციკლოპედია / Hrsg.: Bibliographisches Institut & F. A. Brockhaus, Wissen Media Verlag
  3. 3.0 3.1 Gran Enciclopèdia CatalanaGrup Enciclopèdia, 1968.
  4. 4.0 4.1 Babelio — 2007.
  5. 5.0 5.1 Brozović D., Ladan T. Hrvatska enciklopedijaLZMK, 1999. — 9272 გვრ. — ISBN 978-953-6036-31-8
  6. 6.0 6.1 Munzinger Personen
  7. Ростоу Уолт Уитмен // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — Москва: Советская энциклопедия, 1969.
  8. NNDB — 2002.
  9. https://commencement.miami.edu/about-us/archives/honorary-degree-recipients/index.html
  10. 10.0 10.1 Walt Rostow obituary, Daily Telegraph, 24 February 2003 შეცდომა ციტირებაში Invalid <ref> tag; name "telegraph" defined multiple times with different content; $2
  11. Rostow, W. W. : American National Biography Online. Oxford Index.
  12. 12.00 12.01 12.02 12.03 12.04 12.05 12.06 12.07 12.08 12.09 12.10 12.11 12.12 Milne 2008.
  13. 13.0 13.1 Karnow 1983.
  14. 14.0 14.1 Mulcahy 1995.