გუგულისებრნი: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
ახალი გვერდი: '''გუგულისებრნი''' (Cuculidae) — ფრინველთა ოჯახი გუგულისნაირთა რიგის... |
No edit summary |
||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
'''გუგულისებრნი''' (Cuculidae) — ფრინველთა ოჯახი გუგულისნაირთა რიგისა. საშუალო და მცირე ზომის ფრინველებია: სიგრძე 16–70 სმ-მდე, ხოლო მასა 17-დან (მცირე ბრინჯაოსფერი გუგული, ''Chrysococcyx minutillus'') 550 გრამამდე მერყეობს (დიდი დეზებიანი გუგული, ''Centropus menbeki''). ფეხები ჩვეულებრივ მოკლეა (მიწის სახეობებს გრძელი და ძლიერი აქვთ), თითები ისეა განვითარებულია, რომ შეუძლიათ ტოტზე მათი შემოხვევა: ორი თითი წინაა გაშვერილი, ორიც — უკან. აქვთ დიდი თავი, გრძელი, ზოგჯერ საფეხუროვანი ბოლო. |
'''გუგულისებრნი''' (Cuculidae) — ფრინველთა ოჯახი გუგულისნაირთა რიგისა. საშუალო და მცირე ზომის ფრინველებია: სიგრძე 16–70 სმ-მდე, ხოლო მასა 17-დან (მცირე ბრინჯაოსფერი გუგული, ''Chrysococcyx minutillus'') 550 გრამამდე მერყეობს (დიდი დეზებიანი გუგული, ''Centropus menbeki''). ფეხები ჩვეულებრივ მოკლეა (მიწის სახეობებს გრძელი და ძლიერი აქვთ), თითები ისეა განვითარებულია, რომ შეუძლიათ ტოტზე მათი შემოხვევა: ორი თითი წინაა გაშვერილი, ორიც — უკან. აქვთ დიდი თავი, გრძელი, ზოგჯერ საფეხუროვანი ბოლო. ნისკარტი წაგრძელებული და ოდნავ მოღუნული, პირის ჭრილი ფართო, რაც საშუალებას აძლევს, რომ მსხვილი ნადავლი გადაყლაპოს. უმეტესობა არაკაშკაშა ფერებშია შემოსილი; არის ფერადი მორფები. ცნობილია 6–7 ქვეოჯახი, 28–35 გვარი და 136-მდე სახეობა. გავრცელებული არიან მთელ მსოფლიოში, გარდა მაღალი განედებისა და რამდენიმე ოკეანური კუნძულისა; წარმოშობისა და თანამედროვე მრავალფეროვნების ცენტრია ძველი სამყაროს ტროპიკები. საქართველოში გვხვდება ჩვეულებრივი გუგული (''Cuculus canorus''). |
||
21:18, 4 მაისი 2020-ის ვერსია
გუგულისებრნი (Cuculidae) — ფრინველთა ოჯახი გუგულისნაირთა რიგისა. საშუალო და მცირე ზომის ფრინველებია: სიგრძე 16–70 სმ-მდე, ხოლო მასა 17-დან (მცირე ბრინჯაოსფერი გუგული, Chrysococcyx minutillus) 550 გრამამდე მერყეობს (დიდი დეზებიანი გუგული, Centropus menbeki). ფეხები ჩვეულებრივ მოკლეა (მიწის სახეობებს გრძელი და ძლიერი აქვთ), თითები ისეა განვითარებულია, რომ შეუძლიათ ტოტზე მათი შემოხვევა: ორი თითი წინაა გაშვერილი, ორიც — უკან. აქვთ დიდი თავი, გრძელი, ზოგჯერ საფეხუროვანი ბოლო. ნისკარტი წაგრძელებული და ოდნავ მოღუნული, პირის ჭრილი ფართო, რაც საშუალებას აძლევს, რომ მსხვილი ნადავლი გადაყლაპოს. უმეტესობა არაკაშკაშა ფერებშია შემოსილი; არის ფერადი მორფები. ცნობილია 6–7 ქვეოჯახი, 28–35 გვარი და 136-მდე სახეობა. გავრცელებული არიან მთელ მსოფლიოში, გარდა მაღალი განედებისა და რამდენიმე ოკეანური კუნძულისა; წარმოშობისა და თანამედროვე მრავალფეროვნების ცენტრია ძველი სამყაროს ტროპიკები. საქართველოში გვხვდება ჩვეულებრივი გუგული (Cuculus canorus).