მამედ ორუჯი: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შეუმოწმებელი ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
ახალი გვერდი: '''მამედ ორუჯი''' ==ცხოვრება== მამედ ორუჯი დაიბადა 1947 წლის 8 მარტ... |
No edit summary |
||
| ხაზი 2: | ხაზი 2: | ||
==ცხოვრება== |
==ცხოვრება== |
||
მამედ ორუჯი |
მამედ ორუჯი დაიბადა [[1947]] წლის 8 მარტს [[ვეედიბასარის რაიონი]]ს სოფელ დიდ ვეშიში (სომხური სსრ). [[1951]] წელს ამ სოფლის დიდი ნაწილი , მათ შორის მამედ ორუჯის ოჯახი , არსებული ხელისუფლების გადაწყვეტილებით გადაასახლეს ბეილაღანის რაიონის სოფელ შაჰსევანში აზერბაიჯანის [[სსრ]] . მამამედ ორუჯმა 1965 წელს დაამთავრა შაჰსევანის სოფლის საშუალო სკოლა და ჩაირიცხა [[აზერბაიჯანის სახელმწიფო უნივერსიტეტი]]ს ფილოლოგიის ფაკულტეტის ჟურნალისტიკის განყოფილებაში , ხოლო 1969 წელს დაამთავრა ეს საგანმანათლებლო დაწესებულება და დაიწყო თავისი კარიერა აზერბაიჯანის ახალგაზრდული გაზეთით და მალე გახდა ლიტერატურისა და ხელოვნების განყოფილების ხელმძღვანელი. გაკეთდა. მსახურობდა ჯარში [[1971-72 წლებ]]ში . სამხედრო სამსახურიდან დაბრუნების შემდეგ მან კარიერა განაგრძო აზერბაიჯანის ტელევიზიისა და რადიოს მაუწყებლობის სახელმწიფო კომიტეტში , სადაც მუშაობდა რედაქტორად , უფროს რედაქტორად და განყოფილების დირექტორად. მამედ ორუჯი , რომელიც 1980 წელს დაქირავებული იყო როგორც ლიტერატორის მოღვაწე აზერბაიჯანის მწერალთა კავშირისთვის , დღემდე არის ამ პუბლიკაციის თანაავტორი და არის პუბლიცისტური განყოფილების ხელმძღვანელი. აზერბაიჯანმა გააგრძელა თანამშრომლობა სახელმწიფო ტელევიზიისა და რადიოს კომპანიასთან ინტერვალებით , თუმც ინტერვალებით. |
||
იგი 1970 წლიდან არის სსრკ-ს ჟურნალისტთა კავშირის წევრი , ხოლო [[1983]] წლიდან სსრკ მწერალთა კავშირის წევრი. |
იგი 1970 წლიდან არის სსრკ-ს ჟურნალისტთა კავშირის წევრი , ხოლო [[1983]] წლიდან სსრკ მწერალთა კავშირის წევრი. |
||
14:07, 21 ნოემბერი 2019-ის ვერსია
მამედ ორუჯი
ცხოვრება
მამედ ორუჯი დაიბადა 1947 წლის 8 მარტს ვეედიბასარის რაიონის სოფელ დიდ ვეშიში (სომხური სსრ). 1951 წელს ამ სოფლის დიდი ნაწილი , მათ შორის მამედ ორუჯის ოჯახი , არსებული ხელისუფლების გადაწყვეტილებით გადაასახლეს ბეილაღანის რაიონის სოფელ შაჰსევანში აზერბაიჯანის სსრ . მამამედ ორუჯმა 1965 წელს დაამთავრა შაჰსევანის სოფლის საშუალო სკოლა და ჩაირიცხა აზერბაიჯანის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ფილოლოგიის ფაკულტეტის ჟურნალისტიკის განყოფილებაში , ხოლო 1969 წელს დაამთავრა ეს საგანმანათლებლო დაწესებულება და დაიწყო თავისი კარიერა აზერბაიჯანის ახალგაზრდული გაზეთით და მალე გახდა ლიტერატურისა და ხელოვნების განყოფილების ხელმძღვანელი. გაკეთდა. მსახურობდა ჯარში 1971-72 წლებში . სამხედრო სამსახურიდან დაბრუნების შემდეგ მან კარიერა განაგრძო აზერბაიჯანის ტელევიზიისა და რადიოს მაუწყებლობის სახელმწიფო კომიტეტში , სადაც მუშაობდა რედაქტორად , უფროს რედაქტორად და განყოფილების დირექტორად. მამედ ორუჯი , რომელიც 1980 წელს დაქირავებული იყო როგორც ლიტერატორის მოღვაწე აზერბაიჯანის მწერალთა კავშირისთვის , დღემდე არის ამ პუბლიკაციის თანაავტორი და არის პუბლიცისტური განყოფილების ხელმძღვანელი. აზერბაიჯანმა გააგრძელა თანამშრომლობა სახელმწიფო ტელევიზიისა და რადიოს კომპანიასთან ინტერვალებით , თუმც ინტერვალებით. იგი 1970 წლიდან არის სსრკ-ს ჟურნალისტთა კავშირის წევრი , ხოლო 1983 წლიდან სსრკ მწერალთა კავშირის წევრი.
ოჯახი
დაქორწინებულია: მას ჰყავს სამი შვილი , ბიჭი და ორი გოგონა.
შემოქმედება
მამად ორუჯის პირველი ლექსები გამოიცა გაზეთებში "იუქსელიშ" და "აზერბაიჯანის პიონერი" 1963-1965 წლებში. ზოგიერთი ესე და ესე , რომელიც მან სტუდენტად დაწერა და გამოაქვეყნა გაზეთ "აზერბაიჯანის ახალგაზრდობაში" , შესულია წიგნში "ოჯახის ბედნიერება" , რომელიც 1973 წელს გამოიცა "განჯლიკის" გამომცემლობაში. 1972 წელს , აზერბაიჯანის ახალგაზრდულ გაზეთში გამოქვეყნდა მისი პირველი მოთხრობა "უცნაური ხის მეხსიერება" და გამოაქვეყნა მოთხრობები "ქემალ მასწავლებლის სიმღერა" და "წითელი ლენტი" ჟურნალ "ვარსკვლავებში". სხვადასხვა წლებში გამოქვეყნება სხვადასხვა წიგნებსა და ჟურნალებში , მათ შორის გერმანულ წიგნებში „საყვარელო“ შეაგროვა მოთხრობები , მოთხრობები და რომანები. დამოუკიდებლობის წლების განმავლობაში გამოქვეყნებულია კიდევ სამი წიგნი: "თამაშის ჰაერი" (2012 "ახალგაზრდობა") , "ბუხარას ციხის საიდუმლო" (2016 წ. "სამართლის გამოცემა") , "სამი რომანი" (2016 "ნარგიზი" გამომცემლობა). სამი რომანი მოიცავს წიგნს "გადაადგილებას" , რომელიც გამოიცა 1990 წელს ქარავანში, ასევე რომანი "მოკლე ჩაკეტვა" და "შავი სარკე" , რომელიც დაწერა აკადემიკოსმა ნიზამი ჯაფაროვმა. არაერთი მოთხრობა ითარგმნა ინგლისურ , ფრანგულ , არაბულ, რუმინულ , ქართულ , უკრაინულ და სომხურ ენებზე. მ. ორუკის პიესა "შვიდი მთიდან" 1983 წელს , მინგეჩევირის სახელმწიფო დრამატულ თეატრში "ტაბრიზის ვაშლი" 1985 წელს
, ნახჩივანის სახელმწიფო დრამატულ თეატრში "ნარდივანი" , ლანკარანის სახელმწიფო დრამატულ თეატრში. 1988 წელს. იგი დაიდგა აზერბაიჯანის სახელმწიფო ტელევიზიაში.
სქოლიო