206
რედაქტირება
მ |
მ |
||
წყაროთმცოდნეობის მიმართულებით აღსანიშნავია საქართველოს ისტორიისა და ქართული ლიტერატურის ისტორიის მიმართულებით გამოვლენილი შემდეგი სიახლეები:
1. ესპანეთის საარქივო მასალებში ე. ხინთიბიძის მიერ მიგნებულია ქართული მეცნიერებისთვის მანამდე უცნობი XV ს-ის
2. ბრიტანეთის მუზეუმში ათონის ორი დაკარგული (XI ს-ის) ქართული ხელნაწერის ფრაგმენტების აღმოჩენა, მათ შორის ერთი, სავარაუდოდ, წარმოადგენს გიორგი ათონელის ავტოგრაფს<ref>"ქართული ფენომენის ყველაზე დიდი გამოხატულება და ევროპული ცივლიზაციის პროცესი": კრებული ''ჩვენ-ქართველნი'', თბ. 1999</ref><ref>"ქართული ლიტერატურის ზოგადი შტრიხები ინგლისელი ქართველოლოგის თვალით": ჟურნალი ''[[გეორგიკა]],'' #22, ([[გერმანია]]) [[1999]], გვ. 112-120 (გერმ.)</ref>;
3. ათონის ქართული წიგნებისა და ხელნაწერების საცავში უცნობი
4. „გიორგი ათონელის ცხოვრების“ ერთი მონაკვეთის XIII საუკუნეში შესრულებული ქართული მეცნიერებისათვის უცნობი ბერძნული და ლათინური თარგმანის გამოვლენა <ref>"ახალი თეორია ქართველთა სახელწოდებების ეტიმოლოგიის შესახებ": კრებ: ''ფილოლოგია, ტიპოლოგია და ენის სტრუქტურა'', ''Philology, Typology and Language Structure,'' [[ბერლინი]]-[[ვენა]] [[2002]], Lang, გვ. 65-70 (ინგლ.)</ref><ref>"ქართული ფენომენის ყველაზე დიდი გამოხატულება და ევროპული ცივლიზაციის პროცესი": კრებული ''ჩვენ-ქართველნი'', თბ. [[1999]]</ref><ref>"ქართული ლიტერატურათმცოდნეობა": კრებული ''თბილისის სახელმწიფო უნივერსიტეტი'', თბ. [[1998]] (თანაავტორი: ლ. მენაბდე)</ref><ref>"ქართული აგიოგრაფიული ტექსტის XIII საუკუნის ბერძნული და ლათინური თარგმანები": კრებ. ''ფილოსოფიურ-ისტორიული ძიებანი'' (აკად. თ. ყაუხჩიშვილისადმი მიძღვნილი), თბ. [[1999]]</ref>;
გავა დიდი დრო და დადგება ხანგრძლივი პროცესი ადამიანთა სწრაფვისა რწმენის, იმედის და სიყვარულის ღვთაებრივი ორიენტირების დასაბრუნებლად. რასაც თავიდან მოჰყვება სურვილი ღვთაებრივი სიყვარულის ამქვეყნიურ ურთიერთობებში მოპოვებისა“.(გვ. 787).
მკვლევარის მიერ გამოვლენილია, რომ რუსთაველის აზროვნება არა მხოლოდ თვისობრივ პარალელს პოულობს ევროპულ საზოგადოებრივი ლიტერატურული აზრის განვითარებაში (ტრუბადურები დანტე, პეტრარკა), არამედ, როგორც ჩანს, ''ვეფხისტყაოსანის'' კვალი უშუალოდ ჩანს ევროპის უმაღლეს მახტვრულ გამოვლინებებში. ე. ხინთიბიძის აღმოჩენით ''ვეფხისტყსაოსნის'' სიუჟეტი გამოყნებულია მე-17 საუკუნის დასაწყისის ინგლისის დრამატურგთა – [[უილიამ შექსპირი|უილიამ შექსპირის]], ფრენსის ბომონტისა და ჯონ ფლეტჩერის მიერ<ref>ე. ხინთიბიძე "ვეფხისტყაოსანი" შექსპირის ეპოქის ინგლისში". თბილისი 2008</ref>. ''ვეფხისტყსაოსნის'' სიუჟეტის გადამუშავებითაა შექმნილი ინგლისის სამეფო დასის მე-17 საუკუნეში პოპულარული პიესები : შექსპირის „[[ციმბელინი|ციმბელინი“]], ბომონტისა და ფლეტჩერის ''ფილასტერი'' და ''მეფე და არა მეფე'' <ref>"ვეფხისტყაოსანი" - შექსპირის ლიტერატურული წყარო", ჟურნ. ''ქართველოლოგი,'' #19, #20.</ref> გამოვლენილია ის სავარაუდო გზაც, რომლითაც უნდა შეღწეულიყო რუსთველის დიდი შემოქმედება შექსპირის ეპოქის ინგლისის მაღალ ინტელექტუალთა წრემდე XVI-XVII საუკუნეთა მიჯნაზე: სპარსეთის სამეფო კარზე დაწინაურებულ წარმოშობით ქართველ დიდმოხელეთა (კერძოდ, ალავერდი ხანი უნდლაძე) და შაჰ-აბასის ქრისტიან ქართველ ცოლთა თანამშრომლობა ინგლისის ინტელექტუალთა დიდ დელეგაციასთან.<ref>"რუსთველის "ვეფხისტყაოსანი" - კულტურული ხიდი აღმოსავლეთიდან დასავლეთისკენ და სეფიანთა ირანის ქართველები", ჟურნ. ''ქართველოლოგი'' #16. თბილისი 2011წ.</ref>.
== შრომები ==
|
რედაქტირება