ქერი: განსხვავება გადახედვებს შორის

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
[შემოწმებული ვერსია][შემოწმებული ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
No edit summary
ხაზი 51: ხაზი 51:
| ncbi =
| ncbi =
}}
}}
'''ქერი''' ({{lang-la|Hordeum}}) — ერთ- და მრავალწლოვან ბალახოვან მცენარეთა გვარი [[მარცვლოვანნი|მარცვლოვანთა]] ოჯახისა. ქერის ფესვთა სისტემა ფუნჯაა; ღერო-ღრუ ჩალისფერი, რომლის სიმაღლე 35-135 სმ აღწევს. [[ფოთოლი]] სხვა მარცვლოვანებზე უფრო ფართო აქვს. ყვავილედი თავთავია, ნაყოფი — მარცვალია. [[ევრაზია]]სა და [[ამერიკა]]ში ცნობილია დაახლოებით 30 სახეობა. მისი სამშობლოა [[აზია]], თუმცა ველური სახით გვხვდება [[სირია]]ში, [[თურქეთი|თურქეთში]], [[შუა აზია]]სა და [[კავკასია]]ში. [[ეგვიპტე]]ში ქერის კულტურა ფარაონების დროიდანაა ცნობილი. სწორედ აქედან გავრცელდა ის [[საბერძნეთი|საბერძნეთსა]] და [[რომის იმპერია]]ში. [[XV საუკუნე]]მდე ქერის მარცვლებს ფქვავდნენ და პურს აცხობდნენ. აღსანიშნავია, რომ ძველი მკურნალები სამკურნალოდ იყენებდნენ ქერის მარცვლებსა და ქერის წყალს. [[ავიცენა]]ს მიაჩნდა, რომ ქერი უნიკალურად წმენდს ორგანიზმს.<ref>[http://www.mkurnali.ge/component/content/article/26-2008-10-13-11-43-20/3208-qerith-mkurnaloba.html ქერით მკურნალობა — სამედიცინო ინტერნეტჟურნალი]</ref>
'''ქერი''' ({{lang-la|Hordeum}}) — ერთ- და მრავალწლოვან ბალახოვან მცენარეთა გვარი [[მარცვლოვანნი|მარცვლოვანთა]] ოჯახისა. ქერის ფესვთა სისტემა ფუნჯაა; ღერო-ღრუ ჩალისფერი, რომლის სიმაღლე 35-135 სმ აღწევს. [[ფოთოლი]] სხვა მარცვლოვანებზე უფრო ფართო აქვს. ყვავილედი თავთავია, ნაყოფი — მარცვალია.


[[ევრაზია]]სა და [[ამერიკა]]ში ცნობილია დაახლოებით 30 სახეობა. მისი სამშობლოა [[აზია]], თუმცა ველური სახით გვხვდება [[სირია]]ში, [[თურქეთი|თურქეთში]], [[შუა აზია]]სა და [[კავკასია]]ში. [[ეგვიპტე]]ში ქერის კულტურა ფარაონების დროიდანაა ცნობილი. სწორედ აქედან გავრცელდა ის [[საბერძნეთი|საბერძნეთსა]] და [[რომის იმპერია]]ში. [[XV საუკუნე]]მდე ქერის მარცვლებს ფქვავდნენ და პურს აცხობდნენ. აღსანიშნავია, რომ ძველი მკურნალები სამკურნალოდ იყენებდნენ ქერის მარცვლებსა და ქერის წყალს. [[ავიცენა]]ს მიაჩნდა, რომ ქერი უნიკალურად წმენდს ორგანიზმს.<ref>[http://www.mkurnali.ge/component/content/article/26-2008-10-13-11-43-20/3208-qerith-mkurnaloba.html ქერით მკურნალობა — სამედიცინო ინტერნეტჟურნალი]</ref>
კულტურაშია 3 სახეობა. სამივეს ხშირად აერთიანებენ ერთ კრებად სახეობაში — [[სათესი ქერი]] ({{lang-la|Hordeum sativum}}); ბიოლოგიური თავისებურების მიხედვით ქერი იყოფა საგაზაფხულოდ და საშემოდგომოდ. ქერის მარცვალი შეიცავს (პროცენტობით): წყალს (13), ცილას (12), ნახშირწყლებს (64,6), უჯრედისს (5,5), ცხიმს (2,1), ნაცრის ელემენტებს (2,8). ქერი მეტად ღირებული მარცვლოვანი კულტურაა. მარცვლისაგან ამზადებენ [[ფქვილი|ფქვილს]] და [[ღერღილი|ღერღილს]]. პურის გამოცხობისას ქერის ფქვილს უმატებენ ხორბლის ფქვილს. ქერი ძვირფასი კონცენტრირებული საკვებია [[მეღორეობა]]სა და [[მეფრინველეობა]]ში. იყენებენ ლუდის წარმოებაში, მის ექსტრაქტებს — საფეიქრო, საკონდიტრო და ფარმაცევტულ მრეწველობაში.<ref>{{ქსე|10|501|ნასყიდაშვილი პ.|არა}}</ref>

კულტურაშია 3 სახეობა. სამივეს ხშირად აერთიანებენ ერთ კრებად სახეობაში — [[სათესი ქერი]] ({{lang-la|Hordeum sativum}}); ბიოლოგიური თავისებურების მიხედვით ქერი იყოფა საგაზაფხულოდ და საშემოდგომოდ. ქერის მარცვალი შეიცავს (პროცენტობით): წყალს (13), ცილას (12), ნახშირწყლებს (64,6), უჯრედისს (5,5), ცხიმს (2,1), ნაცრის ელემენტებს (2,8).

ქერი მეტად ღირებული მარცვლოვანი კულტურაა. მარცვლისაგან ამზადებენ [[ფქვილი|ფქვილს]] და [[ღერღილი|ღერღილს]]. პურის გამოცხობისას ქერის ფქვილს უმატებენ ხორბლის ფქვილს. ქერი ძვირფასი კონცენტრირებული საკვებია [[მეღორეობა]]სა და [[მეფრინველეობა]]ში. იყენებენ ლუდის წარმოებაში, მის ექსტრაქტებს — საფეიქრო, საკონდიტრო და ფარმაცევტულ მრეწველობაში.<ref>{{ქსე|10|501|ნასყიდაშვილი პ.|არა}}</ref>


== სქოლიო ==
== სქოლიო ==

17:46, 3 ივლისი 2019-ის ვერსია

ქერი

მეცნიერული კლასიფიკაცია
ლათინური სახელი
Hordeum

ქერი (ლათ. Hordeum) — ერთ- და მრავალწლოვან ბალახოვან მცენარეთა გვარი მარცვლოვანთა ოჯახისა. ქერის ფესვთა სისტემა ფუნჯაა; ღერო-ღრუ ჩალისფერი, რომლის სიმაღლე 35-135 სმ აღწევს. ფოთოლი სხვა მარცვლოვანებზე უფრო ფართო აქვს. ყვავილედი თავთავია, ნაყოფი — მარცვალია.

ევრაზიასა და ამერიკაში ცნობილია დაახლოებით 30 სახეობა. მისი სამშობლოა აზია, თუმცა ველური სახით გვხვდება სირიაში, თურქეთში, შუა აზიასა და კავკასიაში. ეგვიპტეში ქერის კულტურა ფარაონების დროიდანაა ცნობილი. სწორედ აქედან გავრცელდა ის საბერძნეთსა და რომის იმპერიაში. XV საუკუნემდე ქერის მარცვლებს ფქვავდნენ და პურს აცხობდნენ. აღსანიშნავია, რომ ძველი მკურნალები სამკურნალოდ იყენებდნენ ქერის მარცვლებსა და ქერის წყალს. ავიცენას მიაჩნდა, რომ ქერი უნიკალურად წმენდს ორგანიზმს.[1]

კულტურაშია 3 სახეობა. სამივეს ხშირად აერთიანებენ ერთ კრებად სახეობაში — სათესი ქერი (ლათ. Hordeum sativum); ბიოლოგიური თავისებურების მიხედვით ქერი იყოფა საგაზაფხულოდ და საშემოდგომოდ. ქერის მარცვალი შეიცავს (პროცენტობით): წყალს (13), ცილას (12), ნახშირწყლებს (64,6), უჯრედისს (5,5), ცხიმს (2,1), ნაცრის ელემენტებს (2,8).

ქერი მეტად ღირებული მარცვლოვანი კულტურაა. მარცვლისაგან ამზადებენ ფქვილს და ღერღილს. პურის გამოცხობისას ქერის ფქვილს უმატებენ ხორბლის ფქვილს. ქერი ძვირფასი კონცენტრირებული საკვებია მეღორეობასა და მეფრინველეობაში. იყენებენ ლუდის წარმოებაში, მის ექსტრაქტებს — საფეიქრო, საკონდიტრო და ფარმაცევტულ მრეწველობაში.[2]

სქოლიო

  1. ქერით მკურნალობა — სამედიცინო ინტერნეტჟურნალი
  2. ნასყიდაშვილი პ., ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 10, თბ., 1986. — გვ. 501.
მოძიებულია „https://ka.wikipedia.org/w/index.php?title=ქერი&oldid=3699000“-დან