მაქსიმე II: განსხვავება გადახედვებს შორის

[შემოწმებული ვერსია]

შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა

შიდახაზური

15:36, 12 ნოემბერი 2018-ის ვერსია

მაქსიმე II (გვარად აბაშიძე) (გ. 30 მაისი, 1795) — დასავლეთ საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქი 1776 –1795 წლებში, ქუთათელი ეპისკოპოსი მიტროპოლიტის ხარისხით 1759 –1781 წლებში. 1770-მდე რეზიდენცია ჰქონდა მაღლაკში, სადაც ააგო მცირე ეკლესია და გადმოასვენა ღვთისმშობლის ხატი. ენერგიულად იბრძოდა ტყვეებით მოვაჭრე თავადთა წინააღმდეგ, ზოგიერთს უკანვე გამოასყიდვინა ოსმალებისათვის მიყიდული ქართველები. 1777 წელს გურიისა და ოდიშის მთავრებს დააბრუნებინა მითვისებული საეკლესიო მამულები, აღადგინა საეპისკოპოსოები, აღკვეთა საკათოლიკოსო მამულების გაცემა მეფის მოურავებსა და მოხელეებზე. 1781 წელს სოლომონ I-თან უთანხმოების გამო მაქსიმე II აღმოსავლეთ საქართველოში გადავიდა, საიდანაც დაბრუნდა 1784 წელს, სოლომონ I-ის გარდაცვალების შემდეგ. 1768 –1769 წლებში მაქსიმე II სოლომონ I-ის ელჩი იყო რუსეთის სამეფო კარზე, 1784-1786 წლებში კი - დავით II-ისა (ზურაბ წერეთელთან და დავით კვინიხიძესთან ერთად). პეტერბურგიდან უკან დაბრუნებული მაქსიმე II ასტრახანში დარჩა საცხოვრებლად. 1792 წლის შემდეგ კიევს გაემგზავრა, სადაც გარდაიცვალა. დასაფლავებულია კიევ-პეჩორის ლავრაში.

იხილეთ აგრეთვე

საქართველოს მართლმადიდებელი ეკლესიის მეთაურები

ლიტერატურა

ლომინაძე ბ., მასალები დასავლეთ საქართველოს XVII-XVIII საუკუნეთა ისტორიის ქრონოლოგიისათვის «მასალები საქართველოსა და კავკასიის ისტორიისათვის», 1954, ნაკვ. 31
სოსელია ო., ნაეკვევები ფეოდალური ხანის დასავლეთ საქართველოს სოციალურ-პოლიტიკური ისტორიიდან (სათავადოები), ტ. 1 თბ., 1973

ლომინაძე ბ., ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 6, თბ., 1983. — გვ. 500.

@@ ხაზი 1: / ხაზი 1: @@
-'''მაქსიმე II''' (გვარად ''აბაშიძე'') (გ.  [[30 მაისი]], [[1795]]) — დასავლეთ საქართველოს [[კათოლიკოს-პატრიარქი]] [[1776]]-[[1795]] წლებში, [[ქუთათელი  მღვდელთმთავრები|ქუთათელი ეპისკოპოსი]] მიტროპოლიტის ხარისხით [[1759]]-[[1781]] წლებში. [[1770]]-მდე რეზიდენცია ჰქონდა მაღლაკში, სადაც ააგო მცირე ეკლესია და გადმოასვენა ღვთისმშობლის ხატი. ენერგიულად იბრძოდა ტყვეებით მოვაჭრე თავადთა წინააღმდეგ, ზოგიერთს უკანვე გამოასყიდვინა ოსმალებისათვის მიყიდული ქართველები. [[1777]] წელს გურიისა და ოდიშის მთავრებს დააბრუნებინა მითვისებული საეკლესიო მამულები, აღადგინა საეპისკოპოსოები, აღკვეთა საკათოლიკოსო მამულების გაცემა მეფის მოურავებსა და მოხელეებზე. [[1781]] წელს [[სოლომონ I]]-თან უთანხმოების გამო მაქსიმე II აღმოსავლეთ საქართველოში გადავიდა, საიდანაც დაბრუნდა [[1784]] წელს, სოლომონ I-ის გარდაცვალების შემდეგ. [[1768]]-[[1769]] წლებში მაქსიმე II სოლომონ I-ის ელჩი იყო რუსეთის სამეფო კარზე, [[1784]]-[[1786]] წლებში კი - [[დავით II, გიორგი VII-ის ძე | დავით II]]-ისა (ზურაბ წერეთელთან და დავით კვინიხიძესთან ერთად). პეტერბურგიდან უკან დაბრუნებული მაქსიმე II ასტრახანში დარჩა საცხოვრებლად. [[1792]] წლის შემდეგ კიევს გაემგზავრა, სადაც გარდაიცვალა. დასაფლავებულია კიევ-პეჩორის ლავრაში.
+'''მაქსიმე II''' (გვარად ''აბაშიძე'') (გ.  [[30 მაისი]], [[1795]]) — დასავლეთ საქართველოს [[კათოლიკოს-პატრიარქი]] [[1776]]–[[1795]] წლებში, [[ქუთათელი  მღვდელთმთავრები|ქუთათელი ეპისკოპოსი]] მიტროპოლიტის ხარისხით [[1759]]–[[1781]] წლებში. [[1770]]-მდე რეზიდენცია ჰქონდა მაღლაკში, სადაც ააგო მცირე ეკლესია და გადმოასვენა ღვთისმშობლის ხატი. ენერგიულად იბრძოდა ტყვეებით მოვაჭრე თავადთა წინააღმდეგ, ზოგიერთს უკანვე გამოასყიდვინა ოსმალებისათვის მიყიდული ქართველები. [[1777]] წელს გურიისა და ოდიშის მთავრებს დააბრუნებინა მითვისებული საეკლესიო მამულები, აღადგინა საეპისკოპოსოები, აღკვეთა საკათოლიკოსო მამულების გაცემა მეფის მოურავებსა და მოხელეებზე. [[1781]] წელს [[სოლომონ I]]-თან უთანხმოების გამო მაქსიმე II აღმოსავლეთ საქართველოში გადავიდა, საიდანაც დაბრუნდა [[1784]] წელს, სოლომონ I-ის გარდაცვალების შემდეგ. [[1768]]–[[1769]] წლებში მაქსიმე II სოლომონ I-ის ელჩი იყო რუსეთის სამეფო კარზე, [[1784]]-[[1786]] წლებში კი - [[დავით II, გიორგი VII-ის ძე | დავით II]]-ისა (ზურაბ წერეთელთან და დავით კვინიხიძესთან ერთად). პეტერბურგიდან უკან დაბრუნებული მაქსიმე II ასტრახანში დარჩა საცხოვრებლად. [[1792]] წლის შემდეგ კიევს გაემგზავრა, სადაც გარდაიცვალა. დასაფლავებულია კიევ-პეჩორის ლავრაში.
 == იხილეთ აგრეთვე ==
@@ ხაზი 7: / ხაზი 7: @@
 *''ლომინაძე ბ.,'' მასალები დასავლეთ საქართველოს XVII-XVIII საუკუნეთა ისტორიის ქრონოლოგიისათვის «მასალები საქართველოსა და კავკასიის ისტორიისათვის», 1954, ნაკვ. 31
 * ''სოსელია ო.'', ნაეკვევები ფეოდალური ხანის დასავლეთ საქართველოს სოციალურ-პოლიტიკური ისტორიიდან (სათავადოები), ტ. 1 თბ., 1973
+ {{ქსე|6|500|ლომინაძე ბ.}}
-* ''ლომინაძე ბ.,'' ქსე, ტ. 6, გვ. 500, თბ., 1983
 {{საქართველოს მართლმადიდებელი ეკლესიის მეთაურები}}
 [[კატეგორია:დასავლეთ საქართველოს კათოლიკოსები]]
+[[კატეგორია:გარდაცვლილი   30 მაისი]]
 [[კატეგორია:გარდაცვლილი  1795]]