აფონსუ III (პორტუგალია): განსხვავება გადახედვებს შორის
[შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
No edit summary |
No edit summary |
||
ხაზი 36: | ხაზი 36: | ||
|ხელმოწერა = |
|ხელმოწერა = |
||
}} |
}} |
||
'''აფონსუ III''' ({{lang-pt|Afonso III;}} დ. [[1210]] — გ. [[16 თებერვალი]] [[1279]]) — [[პორტუგალიის სამეფო|პორტუგალიის]] მეფე [[ბურგუნდიული დინასტია (პორტუგალია)|ბურგუნდიელთა]] დინასტიიდან [[1248]] |
'''აფონსუ III''' ({{lang-pt|Afonso III;}} დ. [[1210]] — გ. [[16 თებერვალი]], [[1279]]) — [[პორტუგალიის სამეფო|პორტუგალიის]] მეფე [[ბურგუნდიული დინასტია (პორტუგალია)|ბურგუნდიელთა]] დინასტიიდან [[1248]]–1279 წლებში. [[აფონსუ II (პორტუგალია)|აფონსუ II]]-ს და [[ურაკა კასტილიელი]]ს ვაჟი. იქორწინა [[1235]] წელს მატილდაზე, [[რენო დე მარტინი]]ს ასულზე და [[1254]] წელს [[ბეატრისა გუსმანი]], [[ალფონსო X (კასტილია)|ალფონსო X]]-ს, [[კასტილია|კასტილიის]] მეფის უკანონო შვილზე. |
||
[[1245]] წლიდან, როდესაც აფონსუს უფროსი ძმა [[სანშუ II (პორტუგალია)|სანშუ II]] გადააყენეს და იგი ფაქტობრივად მმართავდა ქვეყანას. [[1248]] წელს კი კორტესებმა იგი ოფიციალურად მეფედ აღიარეს. მან განაახლა [[არაბები|არაბებთან]] ომი და დაპყრო მთელი [[ალგარვი]]. აფონსუ ზრუნავდა მიწათმოქმედების განვითარებაზე, დაპყრობილ ტერიტორიებზე ასახლებდა ქრისტიან კოლონისტებს და ქმნიდა ახალ დასახლებებს. ძალაუფლების გამყარების შემდეგ, მან დაიწყო სასულიერო პირების უფლებების შეზღუდვა. [[ეპისკოპოსი|ეპისკოპოსები]] ჩიოდნენ, რომ იგი ითვისებს ეკლესიის მამულებს, ართმევს შემოსავლებს და აიძულებს სასულიერო პირებს დაემორჩილონ საერო სამართალს. [[რომის პაპი]] [[გრიგოლ IX]] დაემუქრა აფონსუს ეკლესიისგან განკვეთით. ალფონსუ არწმუნებდა პაპს, რომ პატივს სცემს მას, მაგრამ აგრძელებდა თავის პოლიტიკას. [[1277]] წლამდე მას გასდიოდა ეს პოლიტიკა, მაგრამ ბოლოს იგი განკვეთეს ეკლესიისგან. მხოლოდ სიკვდილამდე ცოტა ხნით ადრე, 1279 წელს შეურიგდა იგი სასულიერო პირებს, და დაპირდა 1245 წელს მიცემული დაპირებების შესრულებას. |
[[1245]] წლიდან, როდესაც აფონსუს უფროსი ძმა [[სანშუ II (პორტუგალია)|სანშუ II]] გადააყენეს და იგი ფაქტობრივად მმართავდა ქვეყანას. [[1248]] წელს კი კორტესებმა იგი ოფიციალურად მეფედ აღიარეს. მან განაახლა [[არაბები|არაბებთან]] ომი და დაპყრო მთელი [[ალგარვი]]. აფონსუ ზრუნავდა მიწათმოქმედების განვითარებაზე, დაპყრობილ ტერიტორიებზე ასახლებდა ქრისტიან კოლონისტებს და ქმნიდა ახალ დასახლებებს. ძალაუფლების გამყარების შემდეგ, მან დაიწყო სასულიერო პირების უფლებების შეზღუდვა. [[ეპისკოპოსი|ეპისკოპოსები]] ჩიოდნენ, რომ იგი ითვისებს ეკლესიის მამულებს, ართმევს შემოსავლებს და აიძულებს სასულიერო პირებს დაემორჩილონ საერო სამართალს. [[რომის პაპი]] [[გრიგოლ IX]] დაემუქრა აფონსუს ეკლესიისგან განკვეთით. ალფონსუ არწმუნებდა პაპს, რომ პატივს სცემს მას, მაგრამ აგრძელებდა თავის პოლიტიკას. [[1277]] წლამდე მას გასდიოდა ეს პოლიტიკა, მაგრამ ბოლოს იგი განკვეთეს ეკლესიისგან. მხოლოდ სიკვდილამდე ცოტა ხნით ადრე, 1279 წელს შეურიგდა იგი სასულიერო პირებს, და დაპირდა 1245 წელს მიცემული დაპირებების შესრულებას. |
||
ხაზი 46: | ხაზი 46: | ||
[[კატეგორია:პორტუგალიის მეფეები]] |
[[კატეგორია:პორტუგალიის მეფეები]] |
||
[[კატეგორია:დაბადებული 1210]] |
[[კატეგორია:დაბადებული 1210]] |
||
[[კატეგორია:გარდაცვლილი 16 თებერვალი]] |
|||
[[კატეგორია:გარდაცვლილი 1279]] |
[[კატეგორია:გარდაცვლილი 1279]] |
07:40, 30 ოქტომბერი 2018-ის ვერსია
აფონსუ III | |
---|---|
Afonso III | |
პორტუგალიის და ალგარვის მეფე | |
მმართ. დასაწყისი: | 4 იანვარი 1248 |
მმართ. დასასრული: | 16 თებერვალი 1279 |
წინამორბედი: | სანშუ II |
მემკვიდრე: | დინიშ I |
პირადი ცხოვრება | |
დაბ. თარიღი: | 5 მაისი 1210 |
დაბ. ადგილი: | კოიმბრა, პორტუგალიის სამეფო |
გარდ. თარიღი: | 16 თებერვალი, 1279 |
გარდ. ადგილი: | კოიმბრა, პორტუგალიის სამეფო |
მეუღლე: |
მატილდა დე დამარტენი ბეატრის კასტილიელი |
დინასტია: | ბურგუნდიული დინასტია |
მამა: | აფონსუ II |
დედა: | ურაკა კასტილიელი |
აფონსუ III (პორტ. Afonso III; დ. 1210 — გ. 16 თებერვალი, 1279) — პორტუგალიის მეფე ბურგუნდიელთა დინასტიიდან 1248–1279 წლებში. აფონსუ II-ს და ურაკა კასტილიელის ვაჟი. იქორწინა 1235 წელს მატილდაზე, რენო დე მარტინის ასულზე და 1254 წელს ბეატრისა გუსმანი, ალფონსო X-ს, კასტილიის მეფის უკანონო შვილზე.
1245 წლიდან, როდესაც აფონსუს უფროსი ძმა სანშუ II გადააყენეს და იგი ფაქტობრივად მმართავდა ქვეყანას. 1248 წელს კი კორტესებმა იგი ოფიციალურად მეფედ აღიარეს. მან განაახლა არაბებთან ომი და დაპყრო მთელი ალგარვი. აფონსუ ზრუნავდა მიწათმოქმედების განვითარებაზე, დაპყრობილ ტერიტორიებზე ასახლებდა ქრისტიან კოლონისტებს და ქმნიდა ახალ დასახლებებს. ძალაუფლების გამყარების შემდეგ, მან დაიწყო სასულიერო პირების უფლებების შეზღუდვა. ეპისკოპოსები ჩიოდნენ, რომ იგი ითვისებს ეკლესიის მამულებს, ართმევს შემოსავლებს და აიძულებს სასულიერო პირებს დაემორჩილონ საერო სამართალს. რომის პაპი გრიგოლ IX დაემუქრა აფონსუს ეკლესიისგან განკვეთით. ალფონსუ არწმუნებდა პაპს, რომ პატივს სცემს მას, მაგრამ აგრძელებდა თავის პოლიტიკას. 1277 წლამდე მას გასდიოდა ეს პოლიტიკა, მაგრამ ბოლოს იგი განკვეთეს ეკლესიისგან. მხოლოდ სიკვდილამდე ცოტა ხნით ადრე, 1279 წელს შეურიგდა იგი სასულიერო პირებს, და დაპირდა 1245 წელს მიცემული დაპირებების შესრულებას.
რესურსები ინტერნეტში
- Рыжов, K. (1999). Энциклопедия - Все монархи мира - Западная Европа. Вече, Москва. ISBN 5-7838-0374-X
|