ევიტა პერონი: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
No edit summary |
No edit summary |
||
| ხაზი 38: | ხაზი 38: | ||
[[1951]] წელს, ევა პერონი არგენტინის ვიცე-პრეზიდენტობის კანდიდატი გახდა. ამ საქმეში მას პერონისტული პოლიტიკის მომხრე ღარიბი მოსახლეობა ეხმარებოდა, რომლებსაც „უნიფხვოებს“ ეძახდნენ. მაგრამ სამხედრო და „ელიტის“ წარმომადგენლებმა იგი აიძულეს მოეხსნა თავისი კანდიდატურა. თუმცა 33 წლის ასაკში ოფიციალურად [[არგენტინის კონგრესი]]ს მიერ მიენიჭა „ერის სულიერი ლიდერის“ სტატუსი. 1952 წლის [[26 ივლისი|26 ივლისს]], ევა პერონი კიბოთი გარდაიცვალა. |
[[1951]] წელს, ევა პერონი არგენტინის ვიცე-პრეზიდენტობის კანდიდატი გახდა. ამ საქმეში მას პერონისტული პოლიტიკის მომხრე ღარიბი მოსახლეობა ეხმარებოდა, რომლებსაც „უნიფხვოებს“ ეძახდნენ. მაგრამ სამხედრო და „ელიტის“ წარმომადგენლებმა იგი აიძულეს მოეხსნა თავისი კანდიდატურა. თუმცა 33 წლის ასაკში ოფიციალურად [[არგენტინის კონგრესი]]ს მიერ მიენიჭა „ერის სულიერი ლიდერის“ სტატუსი. 1952 წლის [[26 ივლისი|26 ივლისს]], ევა პერონი კიბოთი გარდაიცვალა. |
||
==ლიტერატურა== |
|||
* {{Cite journal| title=Evita: The Woman Behind the Myth | publisher=A&E Biography | year=1996 }} |
|||
* {{cite book | title=Latin American Heroes: Liberators and Patriots from 1500 to the Present | last=Adams | first=Jerome R | isbn=0-345-38384-2 | publisher=Ballantine Books | year=1993}} |
|||
* {{cite book | last=Ara | first=Pedro | title=El Caso Eva Perón | year=1974}} |
|||
* {{cite book | title=Evita, First Lady: A Biography of Eva Perón | first=John | last=Barnes| year=1978|publisher=Grove Press|location=New York, New York}} |
|||
== რესურსები ინტერნეტში == |
== რესურსები ინტერნეტში == |
||
{{commonscat-inline|Eva Perón}} |
{{commonscat-inline|Eva Perón}} |
||
| ⚫ | |||
* {{findagrave|1297}} |
|||
* [http://www.evitaperon.org/ Eva Perón Historical Foundation] |
* [http://www.evitaperon.org/ Eva Perón Historical Foundation] |
||
| ⚫ | |||
* [http://www.findagrave.com/cgi-bin/fg.cgi?page=gr&GRid=1297 Eva Perón's Gravesite] |
|||
*[http://www.casahistoria.net/peron.htm casahistoria pages on Perón] Les Fearns site, also links to Eva Perón pages |
*[http://www.casahistoria.net/peron.htm casahistoria pages on Perón] Les Fearns site, also links to Eva Perón pages |
||
06:59, 31 აგვისტო 2018-ის ვერსია
| ევიტა პერონი | |
 პერონი 1951 წელს | |
| არგენტინის პირველი ლედი | |
|---|---|
| თანამდებობაზე ყოფნის დრო | |
| 4 ივნისი, 1946 – 26 ივლისი, 1952 | |
| წინამორბედი | კონდრადა ვიქტორია ფარელი |
| მემკვიდრე | მერსედეს ლონარდი |
| დაბადებული | 7 მაისი, 1919 ლოს-ტოლდოსი, არგენტინა |
| გარდაცვლილი | 26 აგვისტო, 1952 (33 წლის) ბუენოს-აირესი, არგენტინა |
| მოქალაქეობა |  არგენტინა |
| ეროვნება | არგენტინელი |
| პოლიტიკური პარტია | ხუსტისიალისტური პარტია ქალ პერონისტთა პარტია |
| მეუღლე | ხუან პერონი 1945 (იქ. 2024) |
| ხელმოწერა |  |
მარია ევა დუარტე პერონი (ესპ. María Eva Duarte de Perón; დ. 7 მაისი, 1919 — გ. 26 ივლისი, 1952) — პრეზიდენტ ხუან დომინგო პერონის (1895-1975) მეორე ცოლი. არგენტინის პირველი ლედი 1946 წლიდან გარდაცვალებამდე. მას ხშირად როგორც ევა პერონს მოიხსენიებდნენ ან მოფერებით ევიტა, რაც ითარგმნება როგორც „პატარა ევა“.
დაიბადა 1919 წელს, არგენტინის პამპასის რეგიონის ერთ მიყრუებულ სოფელ ლოს-ტოლდოსში. ხუთშვილიან ოჯახში, ევიტა მეოთხე შვილი იყო. 1934 წელს, როდესაც ის 15 წლის იყო, ჩავიდა არგენტინის დედაქალაქ ბუენოს აირესში, სადაც ის მოღვაწეობდა სცენასა და კინოში. 1944 წლის 22 იანვარს, საქველმოქმედო ღონისძიების დროს, რომელიც მიწისძვრის მსხვერპლთა დასახმარებლად იმართებოდა, ევა შეხვდა პოლკოვნიკ ხუან პერონს. მომდევნო წელს ისინი დაქორწინდნენ. 1946 წელს, ხუან პერონი არგენტინის პრეზიდენტად აირჩიეს. შემდეგი ექვსი წლის განმავლობაში, ევა პერონი გახდა ძალიან პოპულარული თავისი პრო-პერონისტული განწყობით და ასევე მშრომელთა უფლებების დაცვით. ის ასევე გახდა შრომისა და ჯანმრთლობის მინისტრი და მართავდა ევა პერონის სახელობის საქველმოქმედო ფონდს, იბრძოდა არგენტინაში ქალების ხმის უფლებებისათვის. ასევე დააფუძნა და მართავდა ქვეყანაში პირველ ქალთა პარტიას — ქალ პერონისტთა პარტიას.
1951 წელს, ევა პერონი არგენტინის ვიცე-პრეზიდენტობის კანდიდატი გახდა. ამ საქმეში მას პერონისტული პოლიტიკის მომხრე ღარიბი მოსახლეობა ეხმარებოდა, რომლებსაც „უნიფხვოებს“ ეძახდნენ. მაგრამ სამხედრო და „ელიტის“ წარმომადგენლებმა იგი აიძულეს მოეხსნა თავისი კანდიდატურა. თუმცა 33 წლის ასაკში ოფიციალურად არგენტინის კონგრესის მიერ მიენიჭა „ერის სულიერი ლიდერის“ სტატუსი. 1952 წლის 26 ივლისს, ევა პერონი კიბოთი გარდაიცვალა.
ლიტერატურა
- „Evita: The Woman Behind the Myth“. A&E Biography. 1996. დამოწმება journal საჭიროებს
|journal=-ს (დახმარება) - Adams, Jerome R (1993). Latin American Heroes: Liberators and Patriots from 1500 to the Present. Ballantine Books. ISBN 0-345-38384-2.
- Ara, Pedro (1974). El Caso Eva Perón.
- Barnes, John (1978). Evita, First Lady: A Biography of Eva Perón. New York, New York: Grove Press.
რესურსები ინტერნეტში
შეგიძლიათ იხილოთ მედიაფაილები თემაზე „ევიტა პერონი“ ვიკისაწყობში.- ევიტა პერონი კინოფილმების ინტერნეტ-მონაცემთა ბაზაში
- ევიტა პერონი. Find a Grave-ზე.
- Eva Perón Historical Foundation
- casahistoria pages on Perón Les Fearns site, also links to Eva Perón pages
