გიორგი გოთუა: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
No edit summary |
No edit summary |
||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
[[ფაილი:General_Giorgi_Gotua.jpg|მინი|250პქ|გიორგი გოთუა]] |
|||
{{ინფოდაფა სამხედრო მოღვაწე}} |
|||
'''გიორგი გოთუა''' (დ. [[14 იანვარი]], [[1871]], [[ძიმითი]] — [[1936]], [[იუგოსლავია]]) — ქართველი გენერალი, საფრანგეთის საპატიო ლეგიონის ორდენისა და სამხედრო ჯვარის ორდენოსანი, რუსეთის წმინდა გიორგი ორდენის კავალერი. |
'''გიორგი გოთუა''' (დ. [[14 იანვარი]], [[1871]], [[ძიმითი]] — [[1936]], [[იუგოსლავია]]) — ქართველი გენერალი, საფრანგეთის საპატიო ლეგიონის ორდენისა და სამხედრო ჯვარის ორდენოსანი, რუსეთის წმინდა გიორგი ორდენის კავალერი. |
||
| ხაზი 8: | ხაზი 8: | ||
1920 წელს გოთუა ჩავიდა [[ყირიმი|ყირიმში]], სადაც კადეტთა კორპუსში მისი შვილი სწავლობდა. იმავე წელს ყირიმში წითელი არმია შევიდა. კორპუსის სტუდენტები [[სტამბოლი|სტამბოლში]] გახისნზეს, გოთუაც მათ გაჰყვა. ოჯახის სხვა წევრები, მეუღლე ელენე მოსენკო და 4 შვილი [[ტაგანროგი]]დან საქართველოში გახიზნა. საბოოლოოდ მამა-შვილი მოხვდა ქალაქ [[ბილეჩა]]ში სადაც გოთუას გენერლის ფრანგული პენსია დაენიშნა. გოთუა იქვე გარდაიცვალა, დაკრძალულია [[ბელგრადი|ბელგრადში]]. |
1920 წელს გოთუა ჩავიდა [[ყირიმი|ყირიმში]], სადაც კადეტთა კორპუსში მისი შვილი სწავლობდა. იმავე წელს ყირიმში წითელი არმია შევიდა. კორპუსის სტუდენტები [[სტამბოლი|სტამბოლში]] გახისნზეს, გოთუაც მათ გაჰყვა. ოჯახის სხვა წევრები, მეუღლე ელენე მოსენკო და 4 შვილი [[ტაგანროგი]]დან საქართველოში გახიზნა. საბოოლოოდ მამა-შვილი მოხვდა ქალაქ [[ბილეჩა]]ში სადაც გოთუას გენერლის ფრანგული პენსია დაენიშნა. გოთუა იქვე გარდაიცვალა, დაკრძალულია [[ბელგრადი|ბელგრადში]]. |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
== ლიტერატურა == |
== ლიტერატურა == |
||
*''ცისანა შერგილაშვილი'', „ქართველი მხედართმთავრები“ // Guria News, N25, გვ. 7 — 2014 წ. |
*''ცისანა შერგილაშვილი'', „ქართველი მხედართმთავრები“ // Guria News, N25, გვ. 7 — 2014 წ. |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
{{DEFAULTSORT:გოთუა, გიორგი}} |
{{DEFAULTSORT:გოთუა, გიორგი}} |
||
16:52, 6 აგვისტო 2018-ის ვერსია
გიორგი გოთუა (დ. 14 იანვარი, 1871, ძიმითი — 1936, იუგოსლავია) — ქართველი გენერალი, საფრანგეთის საპატიო ლეგიონის ორდენისა და სამხედრო ჯვარის ორდენოსანი, რუსეთის წმინდა გიორგი ორდენის კავალერი.
ბიოგრაფია
დაიბადა აზნაურ სიმონ გოთუას ოჯახში. მისი დედა იყო ელისაბედ თაყაიშვილი, ექვთიმე თაყაიშვილის და.
1915 წელს პირველი მსოფლიო ომის დროს რუსეთმა 100 000-მდე ჯარისკაცი გაგზავნა საფრანგეთში, დასავლეთის ფრონტზე, მათ შორის იყო პოდპოლკოვნიკი გიორგი გოთუაც. 1917 წელს რუსეთში მომხდარი რევოლუციის შემდეგ გამოცხადდა დემობილიზაცია. საფრანგეთში მყოფ რუსულ ჯარში დაიწყო ქაოსი, არეულობა, გავრცელდა ლოთობა და მოროდიორობა. გენერალ ლოხვიცკის წინადადებით გოთუამ შეკრია 350 ადამიანი, რათა აღედგინათ რუსული ჯარის რეპუტაცია. გოთუას შეკრებილ დაჯგუფებას „რუსული ლეგიონი“, შემდეგ კი „ღირსების ლეგიონი“ ეწოდა. 1918 წელს ლეგიონმა დაიცვა პარიზი გერმანელების მიერ აღებისაგან.
1920 წელს გოთუა ჩავიდა ყირიმში, სადაც კადეტთა კორპუსში მისი შვილი სწავლობდა. იმავე წელს ყირიმში წითელი არმია შევიდა. კორპუსის სტუდენტები სტამბოლში გახისნზეს, გოთუაც მათ გაჰყვა. ოჯახის სხვა წევრები, მეუღლე ელენე მოსენკო და 4 შვილი ტაგანროგიდან საქართველოში გახიზნა. საბოოლოოდ მამა-შვილი მოხვდა ქალაქ ბილეჩაში სადაც გოთუას გენერლის ფრანგული პენსია დაენიშნა. გოთუა იქვე გარდაიცვალა, დაკრძალულია ბელგრადში.
ლიტერატურა
- ცისანა შერგილაშვილი, „ქართველი მხედართმთავრები“ // Guria News, N25, გვ. 7 — 2014 წ.