ვიკუნია: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შეუმოწმებელი ვერსია] | [შეუმოწმებელი ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
მ რობოტი დამატება: no:Vikunja |
მ ტაქსოდაფა, ლიტერატურა |
||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
{{ტაქსოდაფა * |
|||
| სახელი = ვიკუნია |
|||
| სურათის ფაილი = Vicugna vicugna 1 AB.jpg |
|||
| სურათის წარწერა = |
|||
| სამეფო = ცხოველები |
|||
| ტიპი = |
|||
| ქვეტიპი = |
|||
| კლასი = |
|||
| რიგი = |
|||
| ქვერიგი = |
|||
| ოჯახი = |
|||
| ქვეოჯახი= |
|||
| გვარი = |
|||
| სახეობა = |
|||
| ლათ = Vicugna vicugna |
|||
| ვიკისახეობები = |
|||
| itis = |
|||
| არეალის რუკა = |
|||
| არეალის ლეგენდა = |
|||
}} |
|||
'''ვიკუნია''' (Vicugna vicugna), [[ძუძუმწოვრები|ძუძუმწოვარი]] ცხოველი [[აქლემისებრნი|აქლემისებრთა]] ოჯახისა. მისი სხეულის სიმაღლეა დაახლოებით 70-90 სმ, სიგრძე - 1,5 მ, წონა - 65 კგ. დაფარულია მოკლე და ნაზი ბალნით. წინათ ფართოდ იყო გავრცელებული ეკვადორში, [[პერუ]]ში, [[ბოლივია]]სა და [[ჩილე]]ში. ამჟამად შემორჩენილია პერუს მთებში. იყენებენ ვიკუნიის ხორცს, ტყავს, მატყლს. |
'''ვიკუნია''' (Vicugna vicugna), [[ძუძუმწოვრები|ძუძუმწოვარი]] ცხოველი [[აქლემისებრნი|აქლემისებრთა]] ოჯახისა. მისი სხეულის სიმაღლეა დაახლოებით 70-90 სმ, სიგრძე - 1,5 მ, წონა - 65 კგ. დაფარულია მოკლე და ნაზი ბალნით. წინათ ფართოდ იყო გავრცელებული ეკვადორში, [[პერუ]]ში, [[ბოლივია]]სა და [[ჩილე]]ში. ამჟამად შემორჩენილია პერუს მთებში. იყენებენ ვიკუნიის ხორცს, ტყავს, მატყლს. |
||
{{ქსე}} |
|||
==ლიტერატურა== |
|||
* ქსე, ტ. 4, გვ. 408, თბ., 1979 |
|||
[[bg:Викуня]] |
[[bg:Викуня]] |
||
16:49, 22 ნოემბერი 2007-ის ვერსია
| ვიკუნია | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||
| მეცნიერული კლასიფიკაცია | ||||||||||||
| ||||||||||||
| ლათინური სახელი | ||||||||||||
| Vicugna vicugna | ||||||||||||
| დაცვის სტატუსი | ||||||||||||
 IUCN 3.1 Least Concern : 22956 | ||||||||||||
| ||||||||||||
ვიკუნია (Vicugna vicugna), ძუძუმწოვარი ცხოველი აქლემისებრთა ოჯახისა. მისი სხეულის სიმაღლეა დაახლოებით 70-90 სმ, სიგრძე - 1,5 მ, წონა - 65 კგ. დაფარულია მოკლე და ნაზი ბალნით. წინათ ფართოდ იყო გავრცელებული ეკვადორში, პერუში, ბოლივიასა და ჩილეში. ამჟამად შემორჩენილია პერუს მთებში. იყენებენ ვიკუნიის ხორცს, ტყავს, მატყლს.
ლიტერატურა
- ქსე, ტ. 4, გვ. 408, თბ., 1979