აჰმედხან აბუ-ბაქარი: განსხვავება გადახედვებს შორის
| [შემოწმებული ვერსია] | [შემოწმებული ვერსია] |
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
ახალი გვერდი: {{ინფოდაფა მწერალი}} '''აჰმედხან აბუ-ბაქარი''' (ნამდვილი სახელი ა... |
No edit summary |
||
| ხაზი 1: | ხაზი 1: | ||
{{ინფოდაფა მწერალი}} |
{{ინფოდაფა მწერალი}} |
||
'''აჰმედხან აბუ-ბაქარი''' (ნამდვილი სახელი აჰმედხან აბაქაროვი; დ. 12 დეკემბერი, 1931) — დარგუელი |
'''აჰმედხან აბუ-ბაქარი''' (ნამდვილი სახელი ''აჰმედხან აბაქაროვი'', Гlяхlмадхан Абу-Бакар; დ. 12 დეკემბერი, 1931) — [[დარგუელი]] საბჭოთა [[მწერალი]]. |
||
==ბიოგრაფია== |
==ბიოგრაფია== |
||
1954 წელს გამოაქვეყნა |
[[1954]] წელს გამოაქვეყნა ლექსების კრებული „გარიჟრაჟი“, შემდეგ — პოემა „მწარე თქმულება“ (1955), მოთხრობები „თემირ-ბულათი“ (1957), „ძეგლი გზის პირას“ (1958), „დარგუელი ქალიშვილები“ (1962), „თოვლის კაცები“ (1966), „გოდეკანის ყელსაკიდი“ (1967) და სხვა. პიესები „ნაბდიანი ხალხი“ (1959), „ოქროსხელიანი ნურ-ედ-დინი“ (1964). აჰმედხან აბუ-ბაქარის ერთ-ერთი მოთხრობის მიხედვით [[კინოსტუდია ქართული ფილმი|კინოსტუდია „ქართულმა ფილმმა“]] შექმნა მხატვრული ფილმი „სამკაული ჩემი სატრფოსათვის“ (რეჟისორი [[თენგიზ აბულაძე|თ. აბულაძე]]). დაჯილდოვებულია „[[საპატიო ნიშანი|საპატიო ნიშნის]]“ ორდენით. |
||
==ლიტერატურა== |
==ლიტერატურა== |
||
16:17, 23 დეკემბერი 2017-ის ვერსია
| აჰმედხან აბუ-ბაქარი | |
|---|---|
| დაბადების თარიღი | 12 დეკემბერი, 1931[1] |
| დაბადების ადგილი | კუბაჩი[1] |
| გარდაცვალების თარიღი | 23 ოქტომბერი, 1991 (59 წლის) |
| გარდაცვალების ადგილი | მაჰაჩყალა, დაღესტანის ასსრ, რსფსრ, სსრკ |
| საქმიანობა | მწერალი, პროზაიკოსი, პოეტი, პუბლიცისტი, სცენარისტი და დრამატურგი |
| ენა | დარგუული ენები |
| მოქალაქეობა |
 სსრკ |
| ალმა-მატერი | მაქსიმ გორკის ლიტერატურული ინსტიტუტი |
| ჟანრი | პროზა |
| ჯილდოები | საპატიო ნიშნის ორდენი, შრომის წითელი დროშის ორდენი და ხალხთა მეგობრობის ორდენი |
აჰმედხან აბუ-ბაქარი (ნამდვილი სახელი აჰმედხან აბაქაროვი, Гlяхlмадхан Абу-Бакар; დ. 12 დეკემბერი, 1931) — დარგუელი საბჭოთა მწერალი.
ბიოგრაფია
1954 წელს გამოაქვეყნა ლექსების კრებული „გარიჟრაჟი“, შემდეგ — პოემა „მწარე თქმულება“ (1955), მოთხრობები „თემირ-ბულათი“ (1957), „ძეგლი გზის პირას“ (1958), „დარგუელი ქალიშვილები“ (1962), „თოვლის კაცები“ (1966), „გოდეკანის ყელსაკიდი“ (1967) და სხვა. პიესები „ნაბდიანი ხალხი“ (1959), „ოქროსხელიანი ნურ-ედ-დინი“ (1964). აჰმედხან აბუ-ბაქარის ერთ-ერთი მოთხრობის მიხედვით კინოსტუდია „ქართულმა ფილმმა“ შექმნა მხატვრული ფილმი „სამკაული ჩემი სატრფოსათვის“ (რეჟისორი თ. აბულაძე). დაჯილდოვებულია „საპატიო ნიშნის“ ორდენით.
ლიტერატურა
- ქართული საბჭოთა ენციკლოპედია, ტ. 1, თბ., 1975. — გვ. 43.
- ↑ 1.0 1.1 Абу-Бакар Ахмедхан // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — Москва: Советская энциклопедия, 1969.