ნიუტონის კანონები: განსხვავება გადახედვებს შორის

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
[შეუმოწმებელი ვერსია][შეუმოწმებელი ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
No edit summary
ხაზი 2: ხაზი 2:
'''ნიუტონის კანონები''' — სამი კანონი, რომლებიც საფუძვლად უდევს ეგრეთ წოდებულ [[კლასიკური მექანიკა|კლასიკურ მექანიკას]].<ref name="ქსე" />
'''ნიუტონის კანონები''' — სამი კანონი, რომლებიც საფუძვლად უდევს ეგრეთ წოდებულ [[კლასიკური მექანიკა|კლასიკურ მექანიკას]].<ref name="ქსე" />


ჩამოაყალიბა [[ისააკ ნიუტონი|ისააკ ნიუტონმა]] 1687 წელს. პირველი კანონი: „ყოველი სხეული ცდილობს შეინარჩუნოს თავისი უძრაობის ან თანაბარი წრფივი მოძრაობის მდგომარეობა, ვიდრე და რამდენადაც იგი იძულებული არ გახდება მოდებული ძალების გავლენით შეიცვალოს ეს მდგომარეობა“. მეორე კანონი: „მოძრაობის რაოდენობის ცვლილება პირდაპირპროპორციულია მოდებული მამოძრავებელი ძალისა და მიმართულია ამ ძალის მოქმედების წრფის გასწვრივ“. მესამე კანონი: „ქმედებას ყოველთვის აქვს ტოლი და საწინააღმდეგო უკუქმედება; სხვანაირად: ორი სხეულის ურთიერთქმედება ტოლია და მიმართულია ერთმანეთის საწინააღმდეგოდ“.<ref name="ქსე"am hrn jdfn jnvfjx jjg hat jvnjfdnbbn/>
ჩამოაყალიბა [[ისააკ ნიუტონი|ისააკ ნიუტონმა]] 1687 წელს. პირველი კანონი: „ყოველი სხეული ცდილობს შეინარჩუნოს თავისი უძრაობის ან თანაბარი წრფივი მოძრაობის მდგომარეობა, ვიდრე და რამდენადაც იგი იძულებული არ გახდება მოდებული ძალების გავლენით შეიცვალოს ეს მდგომარეობა“. მეორე კანონი: „მოძრაობის რაოდენობის ცვლილება პირდაპირპროპორციულია მოდებული მამოძრავებელი ძალისა და მიმართულია ამ ძალის მოქმედების წრფის გასწვრივ“. მესამე კანონი: „ქმედებას ყოველთვის აქვ

ნიუტონის კანონები არის [[გალილეო გალილეი]]ს, [[კრისტიან ჰიუიგენსი]]ს, თვითნ ნიუტონისა და სხვათა მრავალი დაკვირვების, ცდებისა და თეორიული კვლევის შედეგი. თანამედროვე წარმოდგენებისა და ტერმინოლოგიის თანახმად, I და II კანონის განხილვისას სხეულში უნდა გვესმოდეს მატერიალური წერტილი, ხოლო მოძრაობაში — მოძრაობა ათვლის ინერციული სისტემის მიმართ.<ref name="ქსე" />

ნიუტონის კანონები მართებული აღარ არის ძალიან მცირე ზომის ობიექტების (ელმენტარული ნაწილაკების) მოძრაობისათვის და სინათლის სიჩქარის მახლობელ სიჩქარეებით მოძრაობისას.<ref name="ქსე">{{ქსე|7|450||არა}}</ref>

'''ნიუტონის კანონების ალტერნატიული ფორმულირება:'''
'''ნიუტონის კანონების ალტერნატიული ფორმულირება:'''



12:15, 23 ოქტომბერი 2017-ის ვერსია

ფაილი:Ne jjbheurudmvhdbjjvjfbjufgrhjcbnnnnnnnnnejknvugujfdklsczxwtons laws in latin.jpg
ნიუტონის პირველი და მეორე კანონი. ორიგინალი (ენა — ლათინური)

ნიუტონის კანონები — სამი კანონი, რომლებიც საფუძვლად უდევს ეგრეთ წოდებულ კლასიკურ მექანიკას.[1]

ჩამოაყალიბა ისააკ ნიუტონმა 1687 წელს. პირველი კანონი: „ყოველი სხეული ცდილობს შეინარჩუნოს თავისი უძრაობის ან თანაბარი წრფივი მოძრაობის მდგომარეობა, ვიდრე და რამდენადაც იგი იძულებული არ გახდება მოდებული ძალების გავლენით შეიცვალოს ეს მდგომარეობა“. მეორე კანონი: „მოძრაობის რაოდენობის ცვლილება პირდაპირპროპორციულია მოდებული მამოძრავებელი ძალისა და მიმართულია ამ ძალის მოქმედების წრფის გასწვრივ“. მესამე კანონი: „ქმედებას ყოველთვის აქვ ნიუტონის კანონების ალტერნატიული ფორმულირება:

I კანონიათვლის ინერციულ სისტემაში სხეული უძრავია ან მოძრაობს უცვლელი სიჩქარით, ვიდრე მასზე რაიმე ძალა არ იმოქმედებს.

II კანონი — ათვლის ინერციულ სისტემაში სხეულზე მოქმედი ძალები იწვევს ამ სხეულის აჩქარებას და ეს აჩქარება ტოლია მოქმედი ძალების ტოლქმედის შეფარდებისა სხეულის მასასთან

III კანონი — როდესაც ერთი სხეული რაიმე ძალით ზემოქმედებს მეორეზე, ის თავადაც განიცდის ზემოქმედებას მეორეს სხეულისგან იმავე სიდიდისა და საპირისპიროდ მიმართული ძალით.

იხილეთ აგრეთვე

სქოლიო

  1. შეცდომა ციტირებაში არასწორი ტეგი <ref>; სქოლიოსათვის ქსე არ არის მითითებული ტექსტი; $2