ივანე ამილახვარი: განსხვავება გადახედვებს შორის

მასალა ვიკიპედიიდან — თავისუფალი ენციკლოპედია
[შეუმოწმებელი ვერსია][შეუმოწმებელი ვერსია]
შიგთავსი ამოიშალა შიგთავსი დაემატა
No edit summary
No edit summary
ხაზი 1: ხაზი 1:
'''ივანე გივის ძე ამილახვარი''' (* [[26 იანვარი]], [[1829]] ― [[29 აგვისტო]], [[1905]]), [[რუსეთი|რუსეთის]] არმიის კავალერიის [[გენერალი]] ([[1896]]).
'''ივანე გივის ძე ამილახვარი''' (დ. [[26 იანვარი]], [[1829]] ― გ. [[29 აგვისტო]], [[1905]]), [[რუსეთის იმპერია|რუსეთის]] არმიის კავალერიის [[გენერალი]] ([[1896]]).


[[1850]]-იდან მსახურობდა ჩრდილოეთ კავკასიაში ნიჟეგოროდის დრაგუნთა პოლკში. [[1853]]-იდან იბრძოდა [[შამილი|შამილის]] წინააღმდეგ. [[ყირიმის ომი 1853-1856 |ყირიმის ომის]] ([[1853]]-[[1856]]) დროს - კავკასიის ფრონტზე [[ოსმალეთი|ოსმალეთის]] წინააღმდეგ მონაწილეობდა სოფ. ბაინდურის, ბაშკადიკლარის და ყარსის ბრძოლებში. [[1873]] მიიღო გენერალ-მაიორის ჩინი. ამილახვარმა განსაკუთრებით გამოიჩინა თავი რუსეთ-ოსმალეთის ომში ([[1877]]-[[1878]]). მისმა ცხენოსანმა დივიზიამ აიღო ბაიაზეთი, დიადინი, ალაშკერტი, ჰასან-კალე, არზრუმი და სხვა. [[1883]] წელს ამილახვარმა მიიღო გენერალ-ლეიტენანტის ჩინი, ხოლო [[1901]] გენერალ-ადიუტანტის საპატიო წოდება. 1893-იდან იყო კავკასიის საარმიო კორპუსის მეთაური. გამოქვეყნებული აქვს დღიურები და მოგონებები (ჟურნალ "Кавказский сборник", 1908-1909, т.26-29. ავტორიზებული თარგმანი ქართულიდან). ეს მონათხრობი შეიცავს საინტერესო ცნობებს ეპოქისა და იმ ბრძოლების ირგვლივ, რომლებშიც ამილახვარს მიუღია მონაწილეობა. მასში უხვადაა საგულისხმო მასალა ამილახვარის თანამებრძოლების - გრიგოლ, ზაქარია, [[ორბელიანი, ილია|ილია ორბელიანების]], [[მამაცაშვილი, კონსტანტინე|კ.მამაცაშვილის]], მალაქია გურიელის და სხვათა, აგრეთვე შამილის შესახებ. ამილახვარი დაჯილდოებული იყო ოქროს ხმლით "მამაცობისათვის" და მრგვალი საბრძოლო ორდენითა და მედლით.
[[1850]]-იდან მსახურობდა ჩრდილოეთ კავკასიაში ნიჟეგოროდის დრაგუნთა პოლკში. [[1853]]-იდან იბრძოდა [[შამილი|შამილის]] წინააღმდეგ. [[ყირიმის ომი 1853-1856 |ყირიმის ომის]] ([[1853]]-[[1856]]) დროს - კავკასიის ფრონტზე [[ოსმალეთი|ოსმალეთის]] წინააღმდეგ მონაწილეობდა სოფ. ბაინდურის, ბაშკადიკლარის და ყარსის ბრძოლებში. [[1873]] მიიღო გენერალ-მაიორის ჩინი. ამილახვარმა განსაკუთრებით გამოიჩინა თავი რუსეთ-ოსმალეთის ომში ([[1877]]-[[1878]]). მისმა ცხენოსანმა დივიზიამ აიღო ბაიაზეთი, დიადინი, ალაშკერტი, ჰასან-კალე, არზრუმი და სხვა. [[1883]] წელს ამილახვარმა მიიღო გენერალ-ლეიტენანტის ჩინი, ხოლო [[1901]] გენერალ-ადიუტანტის საპატიო წოდება. 1893-იდან იყო კავკასიის საარმიო კორპუსის მეთაური. გამოქვეყნებული აქვს დღიურები და მოგონებები (ჟურნალ "Кавказский сборник", 1908-1909, т.26-29. ავტორიზებული თარგმანი ქართულიდან). ეს მონათხრობი შეიცავს საინტერესო ცნობებს ეპოქისა და იმ ბრძოლების ირგვლივ, რომლებშიც ამილახვარს მიუღია მონაწილეობა. მასში უხვადაა საგულისხმო მასალა ამილახვარის თანამებრძოლების - გრიგოლ, ზაქარია, [[ორბელიანი, ილია|ილია ორბელიანების]], [[მამაცაშვილი, კონსტანტინე|კ.მამაცაშვილის]], მალაქია გურიელის და სხვათა, აგრეთვე შამილის შესახებ. ამილახვარი დაჯილდოებული იყო ოქროს ხმლით "მამაცობისათვის" და მრგვალი საბრძოლო ორდენითა და მედლით.

{{ქსე}}
==ლიტერატურა==
* ''მაგრაქველიძე რ.,'' ქსე, ტ. 1, გვ. 392, თბ., 1975-

{{DEFAULTSORT:ამილახვარი, ივანე}}
{{DEFAULTSORT:ამილახვარი, ივანე}}



23:54, 8 ნოემბერი 2007-ის ვერსია

ივანე გივის ძე ამილახვარი (დ. 26 იანვარი, 1829 ― გ. 29 აგვისტო, 1905), რუსეთის არმიის კავალერიის გენერალი (1896).

1850-იდან მსახურობდა ჩრდილოეთ კავკასიაში ნიჟეგოროდის დრაგუნთა პოლკში. 1853-იდან იბრძოდა შამილის წინააღმდეგ. ყირიმის ომის (1853-1856) დროს - კავკასიის ფრონტზე ოსმალეთის წინააღმდეგ მონაწილეობდა სოფ. ბაინდურის, ბაშკადიკლარის და ყარსის ბრძოლებში. 1873 მიიღო გენერალ-მაიორის ჩინი. ამილახვარმა განსაკუთრებით გამოიჩინა თავი რუსეთ-ოსმალეთის ომში (1877-1878). მისმა ცხენოსანმა დივიზიამ აიღო ბაიაზეთი, დიადინი, ალაშკერტი, ჰასან-კალე, არზრუმი და სხვა. 1883 წელს ამილახვარმა მიიღო გენერალ-ლეიტენანტის ჩინი, ხოლო 1901 გენერალ-ადიუტანტის საპატიო წოდება. 1893-იდან იყო კავკასიის საარმიო კორპუსის მეთაური. გამოქვეყნებული აქვს დღიურები და მოგონებები (ჟურნალ "Кавказский сборник", 1908-1909, т.26-29. ავტორიზებული თარგმანი ქართულიდან). ეს მონათხრობი შეიცავს საინტერესო ცნობებს ეპოქისა და იმ ბრძოლების ირგვლივ, რომლებშიც ამილახვარს მიუღია მონაწილეობა. მასში უხვადაა საგულისხმო მასალა ამილახვარის თანამებრძოლების - გრიგოლ, ზაქარია, ილია ორბელიანების, კ.მამაცაშვილის, მალაქია გურიელის და სხვათა, აგრეთვე შამილის შესახებ. ამილახვარი დაჯილდოებული იყო ოქროს ხმლით "მამაცობისათვის" და მრგვალი საბრძოლო ორდენითა და მედლით.

ლიტერატურა

  • მაგრაქველიძე რ., ქსე, ტ. 1, გვ. 392, თბ., 1975-